Romeo ve Juliet – 2

“Annem ve ablam evliliginize onay vermiyor. Carsambaya kadar Istanbulu terket yoksa kan cikacak”

Hayir! dediler. HAYIR! BU EVLILIK OLMAYACAK!

Fakat abiler Romeo`ya soz vermislerdi. Onu cok sevmislerdi. Birlikte icmeye bile gitmislerdi. Romeo onlara cok defalar soylemisti onu Julietten bir Allah bir Juliet ayirirdi. Fakat anne ve avukat abla Romeodan nefret ediyorlar. Karar mekanizmasi onlar. Abiler soz vermis olmalarina ragmen bu sozu yutmak zorunda kaliyorlar ve Romeoya bir telefon geliyor. “Yarin oglen benim ofiste ol. Konusmamiz lazim.” Romeo ofise gider ve kendini en cok ailenin babasi zanneden Abi elinde yine viskisiyle oturmaktadir. Gozler kan canagi, tek el masanin altinda her an silah cikarabilecek potansiyelde beklemektedir. Romeo durumu sorar ama Abiden duydugu cumleler hos degildir.

“Annem ve ablam evliliginize onay vermiyor. Carsambaya kadar Istanbulu terket yoksa kan cikacak”

Ablanin emri nedeni ile abi Romeodan cep telefonunu ister ve Romeo verir. Telefonun icinden kartini alan abi. Romeoyu ugurlar. Avukat abla ve mafya bir aile Romeonun butun tanidiklarinin bilgilerinede bile ulasmistir artik.

Romeo nun 2 gunu vardir Istanbulu terketmek icin. Eve gider esyalarini toplar. Ankaraya, babasinin yanina gider. O gece Romeonun evine baskin yapilir. Ev talan edilir. Fakat Romeo gitmistir. Eger hakikaten verildigi suredeki gibi 2 gun bekleseydi Romeo öldürülmüştü. Ankaraya gelen Romeo evinin basildigini ogrenince Juliete telefon acti. “Kac ve ilk otobusle Ankaraya gel” dedi. Julietin cevabi ilgincti. “Zaten biletimi aldim. Sana surpriz yapacaktim 🙂 ” Juliet Istanbuldaki kaleden kacti. Ankaraya geldi. Onu alan Romeo babasinin evine goturdu. Fakat boyle bir mafya aileden kiz kacirmak demek kelle koltukta yasamak demekti. Ankarada kalamazlardi. Romeonun doguda bircok tanidigi oldugunu abiler biliyordu. Doguyu kessinlikle arayacaklardi. Romeo abileri ters koseye yatirmaya calisti ve batiya kacti. Halasinin Izmirdeki evine geldiler. Fakat hala yilin 6 ayni o yazlikta diger 6 ayini Almanyada gecirmekteydi. Evde kimse yoktu. Romeonun babasi haladan evde kalmak icin izin aldigini soylemis olsada 2 genc kapi onunde kalmislardi. Saat gece 2. Cesmede evsiz ne yapabilirlerdi? Romeo bir cilingir buldu. Telefonla arayarak bolca para verdi ve cilingire kapiyi actirtti. Hey guzel ulkem benim. Cilingir Romeo ya, birak kimlik falan ismini bile sormadi. Parasini aldi. Evin kapisini acti ve gitti.

Cesmede 3 katli cok guzel bir ev. Kışın ortasında. Denizin önünde. Harikaydi. Cok ozlemislerdi birbirlerini. Cok seviyorlardi. Evse cok soguktu. Bir turlu sicagi nasil acacaklarini bulamamislardi. O yuzden cok usuyorlardi. Yazlikta yorganda bulunmadigi icin 2 battaniyeyi ust uste koyarak gunlerce mutlu sekilde uyudular. Sonra iki aile arasinda aracilik yapan kisi Romeoya telefon etti. Abilerin ve butun ailenin, kiz kactigi icin cok utandiklarini, ele gune rezil olduklarini, kiz geri doner donmez 10 gun icinde hemen dugun, nikah ne gerekiyorsa yapilacagini soyledi. Romeo inanmadi. Soz istedi. Soz verildi. Yemin istedi. Yeminler edildi. Sonunda Romeo kararini verdi ve soyledi.

10 gun icerisinde eger dugun ve nikah olmazsa 11. gun tekrar kaciracagim. Ama bu sefer geri donus olmayacak!

Birlikte otobus garina gittiler. Cok uzuluyorlardi. Romeo belli etmiyordu. Juliet ise hafif hafif gozyasi dokmeye baslamisti. Garda, o gunlerin populer sarkisi Kayahan – Bir Ask Hikayesi calisiyordu.

Romeo Ankaraya donmek zorundaydi. Juliet ise Istanbula gidiyordu. Istemiyorlardi ayrilmak. Cok mutlulardi kışın kaldıkları yazlık evde. Cok özlemişlerdi birbirlerini. Doyamamışlardı. Gene ayrılıyorlar, gene ayırılıyorlardı. Juliet agliyordu. Kocaman bir sarildi. Kokladi. Bakti kapkara zeytin gozlere. Bakti… Bakti… Bakti… gitti.

Romeo Ankarada 10 gun bekledi. Hicbir sey olmamis, verilen sozler unutulmustu. Yeminleri ise kendinden baska hatirlayan yoktu. Romeo tekrar Julieti kacirmak zorundaydi. 11. gun oldu ve kacirdi. Aynen ikaz ettigi gibi 10 gun bekledi ve 11. gunde tekrar Julieti kacirdi. Fakat bu sefer aile fena sinirlenmisti. Heryerde kollari oldugunuda bilen Romeo cok korkuyordu. Her koseden birisi cikacak gibi dusunmeye paranoyak olmaya baslamisti. Huzurlu uyuyamiyordu. Rahat degildi. Karar verdi…

Huzur neredeyse oraya gidecegiz! Aklina o kartpostallarda gordugu Pasifik okyanusundaki adalar geldi.

FIJI! FIJIYE GIDIP BUNDAN SONRA ORADA YASAYACAGIZ!

Butun parami harcayacagim oraya gitmemiz icin. Oraya ulasinca tek yapmamiz gereken bir sahilde agaclardan bir ev yapip birkac olta malzemesi almak. Evet. Hayatimizin geri kalanini deniz kenarinda fakir ve kendi kendine yasayan insanlar olarak gecirecegiz! En azindan huzurlu olacagiz. Baskada hicbirsey istemiyorum!

Vizeler ve biletler alindi…