Farkındalık

[Melina]

Farkındalık, duyarlılık ve vicdan seviyemi bir olay karşısında veya gün sonunda gece yatıp düşündüğümde değerlendiririm. Ve farkındalık kelimesi inanın o kadar ucu açık bir kelime ki neyle farkındalık, ne ile farkındalık değerlendirmesi yapacağız? Önce bunu bilmemiz gerekir. Bu bağlamda kendi bakış açımdan yorum katmak zorundayım .
Farkındalık seviyemi bir olay veya bir düşünce karşısında akıl terazime danışarak tepkimi ölçerim ve o konuda farkındalığımı değerlendirebilirim. Ama vicdan, farkındalık, duyarlılık gibi duygular ne kadar temel duygular ve hissiyatlar olsa da farklı durumlar karşısında farklılıklar gösterebiliyor. Duyarlılık konusunda yine dediğim gibi bir olay veya düşünce karşısında içsel aynama bakarım.  Duyarlılık, vicdan ve farkındalık gibi kavramlar, olaylara göre değişkenlik gösterebilir. Ama olaylar karşısında ve gün sonunda gece başımı yastığa koyduğumda mutlaka bir vicdan muhasebesi yaparım. Kendimle yüzleşirim her gece. Bazen ağlarım bazen mutlu olurum. Gerek kişisel gerekse toplumsal anlamda eksilerimiz, duygularımızı yoğun yaşayamamız bence. İnternet, sosyal ortamlar vesaire... Bu tür etkenler  duygularımızı köreltti. Dostluklara gereken değer verilmiyor. Arkadaşlıklar, Facebook arkadaşlığı olmuş durumda. Artık beğenme, yorum yapma kavgaları yapılıyor. Her şey ziyadesi ile basitleşti; Gereken tepkileri vermiyoruz, duyarsızlaştık. Aslında bizi buna kimse zorlamadı, Global Dünya'nın kaçınılmaz olaylarından biz de nasibimizi aldık sadece ve almaya da devam ediyoruz. Tepkisizleştik, tahammülsüzleştik. İnsanlar inanılmaz derecede tahammülsüz sabırsız ve her an problem çıkartabilecek bir potansiyele sahip. Bu gidişle artılarımız kalmayacak. Bizim bir özümüz var;Barış Manço'muz var, Zeki Müren'imiz var, Kemal Sunal'ımız var... Ve daha sayamadığım bir sürü değerli sanatçılarımız var. Değerli sanatlarımız var. Ama zamanla bunlarda yok olmaya yüz tutmuş. İşte bu durum beni ciddi anlamda  üzüyor ve gözlerimi doldurmaya yetiyor...

[karahan]

Aslında belki farkında olmak bazen aynen bilmek gibi insanı üzer ve mutsuz edebilir,zaten farkında olan insanlar geneldede hep duyarlılığı olan insanlar değilmi,tepkimesiz ,bencil ve çıkarcı insanların neyin farkında olabileceğini düşünemem bile,sn.melina bir çok açıdan bakmayada çalışmış bence güzel noktalardanda yakalamış bazı şeyleri.

İnsanın kendisinin bile farkında olmaması aslında insan oluıp olamadığının farkında olup olmamasıdır.

sevgi ile kalın.

[lmia]

Farkındalık belki de aydınlanmanın başıdır ve Sayın Martı "farkındalık başlamadan aydınlanma olmaz" sözünde haklıdır. Ben hiç bir zaman farkındalığı tek başına yeterli bulmadım. Bana göre hep devamı gelmeliydi. Farkına vardıktan sonra, ilerlemek, bir şeyler yapmak, belki de aydınlanmaya doğru yürümek gerekiyor. Çünkü farkındalığın beraberinde "acı" getirdiğini düşünüyorum. İnsanın bir acı eşiği vardır ya, eğer acı eşiğimiz daha düşük olsaydı, hafif esen rüzgar bile canımızı acıtsaydı bu hayat yaşanmaz olurdu. Neyse ki belli bir seviyenin altındaki darbelerden acı hissetmiyoruz ve bu sayede yaşayabiliyoruz. Farkındalığı da buna benzetiyorum işte. Ne kadar çok farkındalık kazanırsan, o kadar düşüyor farkında olma eşiğin.  Farkında olma eşiğiniz düşdükçe de öyle çekilmez oluyor işte bu hayat. Bu yüzden farkındalığı tek başına yeterli bulmadım hiç. Farkında olsan kişi, devam etmeli, yürümeli, bir şeyler yapmalı. Belki de aydınlanmalı.