Her yönüyle güzel bir filmdi. Genellikle tarihi film çekmek verimsiz bir iştir. Hem tarihi filmin seyircisi entelektüel olduğu için sinemaya az kişi çeker, hem de yapımı çok masraflıdır. Gerçekten de çok iyi olan bu film, çıktığı günden bu yana hak ettiği değeri elde edememiş duruyor gözümde. Böyle olunca yapımcılar daha çok tarihi film çekmek için teşvik bulamıyor.
Bu filmin batıda hak ettiği yeri bulamamış olmasının nedenlerinden biri de, sanırım tam islamofobinin yükseldiği, Amerika'nın terör masallarıyla ortadoğuya daldığı bir dönemde, Selahaddin karakteriyle düzgün bir İslami imajın ortaya koyulmuş olmasının, dindar amerikan izleyicisi önünde boykot edilmiş olması olabilir. Çünkü sadece bununla kalınmamış, Hristiyan bir unsur olan tapınak şövalyeleri de kan isteyen, savaş isteyen bir örgüt olarak gösterilerek, bir anlamda "bizim içimizde de kötüler var" denilmiştir. Dönemin kötülerinin kim olduğu da malum. Bu nedenle batıda çok eleştirilmişti bu film. Sözümona "objektif" değil diye.