Benim yaşam felsefelerimden biride mücadele etmeden öyle oturduğun yerden ideallerime kavuşayım diye bir şey yoktur bu hayatta..Öyle oturduğun yerden ne karnın doyar,ne aşk yaşar bulursun nede ait olduğunu his ettiğin yerden biri çıkıp hadi gel der bu hayatta mücadele etmeden uğraşmadan girişimde bulunup çabalamadan kimse kimseyi görmez fark etmez anca platonik aşk misali öyle karşıdan baka kalırsın uzaktan seversin..O yüzden bence üstatların baktığı ne meslek ne de başka bişeydir bence kişinin kişi olması düşünceleri ve en önemlisi de bu düşüncelerinde samimi olduğunu ispat etmesidir..