Geçen gün gazetede kenara sıkıştırılmış bir haber okudum. Haberde, Hindistan'da yeni doğan kız çocuklarının uğursuzluk getireceğinden bahsediyor ve yazı yeni doğan kız çocuklarının sokaklara terkedildilklerini, bunu önlemek için hükümet yetkililerinin kentin belli yerlerine sepetler koyarak istenmeyen kız çocuklarının bu sepetlere konulmasını ve oralardan alınıp bakımevlerine götürüldüklerini anlatıyor. Bir de resim koymuşlar.
Bu yazıyı okuyunca kanım çekildi. Nasıl olur bir insan evladı kız oldu diye bunu sokağa nasıl terkeder ? Ne biçim annelik-babalı duygusu, ne biçim bir inanış bu ? Hangi yüzyılda yaşıyoruz ve insanlar hala nerelerde.
Düşünün, bir köpek bir defada en az 4 yavru meydana getiriyor. O yavrularını bakmak, korumak için canını bile vermekten kaçınmıyor. Geçen gün izlediğim doğa belgeselinde arslan zebranın yavrusunu kovalıyor.Zebra arslana yem olacağını bile bile yavrusunu korumak için arslanın önüne geçiyor ve arslanla mücadeleye giriyor. Sonuç malum ama anne zebra yavrusunu kendi hayatı pahasına kurtarıyor.
Bunları gördükçe ve bu insanların yavrularına karşı davranışları ile karşılaştırınca, hayvanlara karşı sevgim ve saygım bir kat daha arttı.
Haber, bir insan olarak yüreğimi acıttığı için burada paylaşmak istedeim.
Saygılar-sevgiler.