GÜZEL BİR YAZI

[MEDUSA]

'ÖYLE BİR GEÇER ZAMAN Kİ' DEN ALINTI :


Yaşadığımız ve geçip giden her an ömrümüzün sayfaları arasında sıkışmış bir çiçek gibi sararır solar. Sonra anımsarız; renkler,sözcükler,kokular,zihnimizin derinlerinde kristalleşmiş duygular. Anımsadıkça onları yeniden yaratırız,tekrar tekrar. Her seferinde biraz daha değişirler. Gerçeği unutup artık anımsadıklarımızla avunmaya başlayınca anlarız ki koskoca bir hayat geçip gitmiş içimizden… Geriye garip,hüzünlü bir boşluk kalmış…O zaman başlarız anlatmaya. Başkalarının anılarında yer edinmek,orada yaşamak için.

Hayatıma giren herkes,hayatıma katılmış,artık benim hayatım olmuş demektir.
Ayrılık hüzün verir.
Bugün de hayatımdan giden herkesin arkasından el sallıyorum. Hiçbirinizi uınutmadım ve hepinizi unuttum.
Hoşgeldiniz, güle güle.

Hayat, yaşarken geride bıraktığımız izlerden oluşan bir yoldur. Hepimiz hayatta iz bırakırız,kimini bilerek,kimini bilmeyerek ama hayat; bıraktığımız izlerin hepsine sahip çıkar,saklar. İnsan, her yıkımdan, yeni bir başlangıç yaratabilir. Her başlangıç yeni bir hayattır. İnsan bir ömre,birçok hayat sığdırabilir.