Hakiki değere sahip olan tek şey bir insanın doğrudan kendi kendisine düşündüğüdür. Düşünürler belki aşağıdaki gibi sınıflandırılabilirler:
İlk başta kendi kendilerine düşünenler gelir ve ardından doğrudan başkaları için düşünenler.
Birinciler hakiki düşünürlerdir. Onlar sözcüğün her iki anlamında da kendi kendilerine düşünürler. Onlar gerçek filozoflardır. Çünkü sadece onlar samimidir. Ayrıca onların hayatlarının hakiki hazzı ve mutluluğu düşünmeye dayanır.
Diğerleri ise birer sofisttir.
Olmadıkları biçimde görünmeyi arzu ederler ve mutluluklarını başka insanlardan bu şekilde almayı umut ettikleri şeyde ararlar.
Bunlar başka bir konuda samimi değillerdir.
DÜŞÜNME BÖYLEYDİ, BAŞKA TÜRLÜ DE OLABİLİRDİ. ANCAK DÜŞÜNMENİN BİR DE HAM MADDESİ VAR:
KİTAPLAR.
BİRAZ DA ONLARDAN BAHSEDELİM.