Saygı deyer forum üyeleri;
Bu yazacaklarımı bu konu başlığı altın da açmamın birkaç sebebi var. Yazacaklarım biçim olarak bu konu başlığından uzak , fakat içerik olarak tam bu konu başlığına göredir.
Anlatacaklarıma başlamadan önce hem benim düşünce biçimime hem de anlatacaklarıma küçük bir girizgah olması bakımından bir kaç şey söylemek isterim.
Konu başlığı Evrensel Masonluk ve ben bu konu başlığı altın da Evrensel Mutluluk adı ile bir bölüm açıyorum. Öncelikle neden böyle olduğunu anlatmama izin verin.
Masonluk' un ne olduğu ve neyi amaçladığı konusun da bu siteye üye olabilme ayrıcalığına sahip olabilmiş bizler sanırım en azından genel geçer ve ön yargılı bilgilerden daha fazlasına sahibizdir. Masonluk'un temel de bireyin kendisiyle ilgili olduğu sanırım hepimizce malumdur.Sadece Mason olmak için gereken özellikler incelendiğin de bile bu anlaşılabilir. Masonluk'un içine alınmaya layık birinin ( bütün şartlar mantıklıca ele alındığın da) Mason olmasa bile en azından 'mutlu' olması bana göre kaçınılmazdır. Bunu detaylarıyla açarak zamanınızı harcamak istemem.Fakat şunu sormak isterim: Bütün özellikleriyle Mason olmaya layık birinin mutlu olmak için Mason olmaya ihtiyacı var mıdır? Durun! Acele düşünmeyin. En azından konuya şöyle bakarsak belki farklı bir bakış açısına sahip olur muyuz diye merak ediyorum. Bana göre sadece iyi insanlar mutlu olabilirler. Masonluk da kendini tanımlarken, iyi insanları daha iyi insanlar yapmayı amaçladığını söylüyor. Az önce yazdıklarım temel alınırsa,bu ,aynı zaman da şu mu demektir? Masonluk mutlu insanları daha mutlu insanlar yapmayı amaçlar. Biliyorum, çoğunuz için düz bir mantık olabilir. Fakat anlatmak istediğim öykü'nün ( evet sizlerle kendi kurduğum ve romanlaştırmaya çalıştığım bir öyküyü paylaşacağım) çıkış noktası budur.
Başta söylediğim biçim farklılığı işte bu olacak .
Hepinizden ricam şudur ; eyer yazacaklarımı okuma zahmatine katlanırsanız eleştiri ve önerilerinizi sadece içerik olarak deyil , biçim olarak da yapmanızdır.
Bütün bu yazdıklarımdan sonra öyküme başlayabilirim sanıyorum. Girizgah uzun oluca öykünün başlangıcı da bu mesaj da biraz kısa olacak. Fakat meraklanmayın ( inşallah merak edersiniz) devamı daha uzun olacak.
MUTLULUK
Beni anla ey okuyucu. İnan ki şu an da anlaşılmaya beyenilmekten daha çok ihtiyacım var.
Anlatmalıydım çünkü ben de kalamazdı. Anlatmalıydım çünkü bana fazlaydı.İtiraf etmeliyim yıllardır göğsümün üstünde ki taş'a ve boğazım da taşıyıp durduğum yumruya seni de ortak edeceğim. Böylece hafifleyeceğine ve daha az yük olacağına olan inancımı küçümseme.Çocukça bul.Bir çocuğu dinler gibi dinle beni.
Sana dürüst olacağımı da bil.
Bir sen , bir ben, bir de Tanrı var şimdi. İkiniz de hazırsanız başlıyorum.