Hristiyanlık her şeyden önce "Kudretli bir Baba, göğün yerin yaratıcısı" olan bir tek Tanrının varlığını kabul etmektedir.
Tanrı "insan aklının tabiî ışığı sayesinde şüphe götürmez bir şekilde tanınabilir." Vatikan Ruhanî Meclisi bunun böyle olmadığını iddia edenin "lânetlik" olacağını iddia etmiştir.
Bundan da anlaşılacağı üzere Hristiyanlık, Tanrının varlığı için ileri sürülmüş olan mûtad felsefî delilleri kendine maletmektedir.
Hristiyan inancı, Tanrı'nın yanıbaşına , onun oğlu olan İsa'yı koymaktadır. İsa ,ayrı köklerden belirli sayıda düşünceler bir araya getirilerek tasavvur olunmaktadır. Geleneksel Yahudi düşüncesine göre, o Mesih'tir. İsrail'i kurtarmak üzere Tanrı'nın göndereceği insandır. Markion'un görüşüne bakılırsa, dünyayı kurtarmak için gökten inmiş olan Tanrı'dır. Din değiştiren putataparların düşüncesine göre, İsa, Meryem'den doğma tanrısal bir varlıktı.
Baba ile Oğul'un yanında Ruh-ül Kudüs(Kutsal Ruh) yer alır. İsrail'de ruh, Tanrı soluğudur. İnsan yüzlü bir devdir. Bütün nesnelerin başlangıcından beri sular üzerinde kımıldanan, tufan zamanı toprağı kurutan odur. İlk kuşak Hristiyanlarına göre, bazı imtiyazlı varlıkları idare eden, Tanrı soluğudur.
Baba ne yaratılmış, ne doğurulmuştur. Oğul, Baba'dan doğmuştur. Ruh-ül Kudüs ise Baba'dan ve Oğul'dan çıkmadır.
Baba, Oğul ve Ruh-ül Kudüs tek kişide toplanmış üç kişidir. Hepsi ebedidir,aralarında da eşitlik vardır.Hristiyanlıkta buna Teslis, Ekanîmiselâse(Üçlülük) denir.
İlk Hristiyanlar İsa'nın yakında yeryüzüne geri geleceğine inanmaktaydılar. Onun dönüşünden önce, kendisine düşman olan 'Deccal' çıkacaktı. İsa'nın dönüşü sırasında ölüler dirilecek, mahşer günü, son yargılama günü gelecektir.
İlkel Kilisenin yakın olduğuna inandığı son yargı günü bir türlü gelmediğinden, sonunda ölümlerinin hemen peşinden, ölülerin geçici olarak yargılanacakları kabul edildi. İyiler ayrılıp Cennet'e, kötüler de Cehennem'e gideceklerdi. Katolik Kilisesi Cennet'le Cehennem arasına A'raf'ı da koymaktadır.
Kaderleri kesin olarak belli olmayan insanlar burada bulunurlar. Müminler de bunlar için dualar ederek azizlerin şefaatini dilemek ödevindedirler.
...
