Bazı insanlar iyiliği zayıflık olarak görür. Başkalarına gücünü gösterebilmek için zaman zaman sert, hatta kaba olunması gerektiğini düşünürler. Oysa asıl güç isteyen, gerçekten iyi olmak ve iyilik niteliğini göstermenin yersiz olduğu durumlarda bundan kaçınmaktır. Gerçek iyilik, Tanrı’nın ruhunun bir meyvesi olduğundan, yanlış davranışlar konusunda zayıf ve uzlaşmacı bir tutum gösteremez. Öte yandan, yersiz iyilik, kişinin yanlış davranışlara göz yummasına neden olan bir zayıflıktır.
7. (a) Eli nasıl gevşek davrandı? (b) İhtiyarlar yersiz iyilik konusunda neden uyanık olmalıdır?
7 İsrail’in başkâhini Eli’yi düşünelim. O, toplanma çadırında kâhin olarak görev yapan oğulları Hofni ile Finehas’ı terbiye etmekte gevşek davranmıştı. Bu adamlar, kesilen kurbanın Tanrı’nın Kanununda belirtildiği miktarını almakla yetinmiyorlardı. Bu nedenle, görevli hizmetçiyi gönderip kurbanı sunan kişiden, kurbanın yağı sunakta yakılmadan önce çiğ et istiyorlardı. Ayrıca onlar, toplanma çadırının girişinde hizmet eden kadınlarla ahlaksızlık yapıyordu. Ne var ki Eli, Hofni ile Finehas’ı hizmetten atmak yerine, sadece hafifçe azarladı. (I. Samuel 2:12-29) Bu nedenle, Mukaddes Kitapta “O günlerde RAB’bin sözü seyrek geliyordu” diye yazılmasına şaşmamalı! (I. Samuel 3:1, YÇ) Benzer şekilde ihtiyarlar, suç işleyen ve cemaat için ruhi açıdan tehlike olabilecek kişilere karşı davranışlarında yersiz iyilikten kaçınmak için çok dikkatli olmalıdır. Gerçek iyilik, Tanrı’nın standartlarını bozan kötü söz ve davranışlara göz yummaz.
8. İsa gerçek iyiliği nasıl gösterdi?
8 Büyük örneğimiz İsa Mesih, hiçbir zaman iyilik niteliğini yanlış durumlarda gösterme hatasına düşmedi. O gerçek iyilik konusunda en güzel örnekti. Örneğin ‘kalabalıkları görünce onlara acıdı; zira çobanı olmayan koyunlar gibi şaşırmış ve dağılmış idiler.’ Dürüst yürekli insanlar İsa’ya rahatça yaklaşabildiler; hatta küçük çocuklarını ona getirdiler. İsa’nın, küçük çocukları “kucaklıyıp ellerini üzerlerine koyarak hayır dua” ettiğinde gösterdiği şefkat ve iyiliği zihninizde canlandırmaya çalışın. (Matta 9:36; Markos 10:13-16) İsa iyi yürekli biriydi; ama gökteki Babasının gözünde doğru olanı yapmakta da kararlıydı ve kötülüğe asla göz yummadı. İkiyüzlü dinsel liderleri açıkça kınamak için Tanrı vergisi bir cesarete sahipti. Matta 23:13-26’da belirtildiği gibi şu bildiriyi defalarca tekrarladı: “Vay başınıza yazıcılar ve Ferisiler, ikiyüzlüler!”
