Masonlar.org - Harici Forumu
Masonluk Bilgidir. Bilimdir. Ilimdir. => Psikoloji - Ruh bilimi => Konuyu başlatan: enelsır - Mayıs 05, 2013, 08:39:49 öö
-
Düşüncelerine çok değer verdiğim ve kendisini sevdiğim bir tanıdığım var. Kendisi bir psikiyatr. Kitaplaştırmayı düşündüğü kısa kısa denemelerden oluşan bir çalışması var. Zaman zaman bazı bölümlerini benimle paylaşır. İlginç bulacağınızı düşündüğüm birkaç yazısını ben de sizinle paylaşmak istedim.
İnsanlar değişir , büyür , yaşlanır , akıllanır , hırslanır , bilgeleşir , ölür. Nasıl değişeceğimiz bize kalmış , korka korka mı , akışa bırakarak mı. İki yoldan da geçmiş , yollara direnmiş biri olarak bildiğim şudur ; bırak gitsin , önüne geleni yaşa , yaralanmaya da iyileşmeye de müsaade et.
Gençlik yılları beğenilesi biri olmakla yaşlılık ise kalan vaktinde bundan kurtulmakla geçiyor. Yaşlanmanın tek işe yarar yanı bu, artık vakit tamamdır , kamu hizmeti bitmiş kendine hizmet başlamıştır. Günler lezzetli , aşklar şehvetli , ölüm mutlaktır. Velev ki kendi seyri seferine direnir , ben buyum , bu kadarım dersen hele birde bunun esiri olursan yazık olur. Hayat akar sen durursun. İşte o vakit kızgın , eksik hayatlı , vakti yetmemiş , yaşayamamış , o yüzden rahatça ölemeyenlerden olursun.
Borges'in bir şiiri var," yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var "diye başlar "ama malesef 80 yaşındayım "diye biter. Şiirin adı hayatın sihri diye düşünürüm ; "Anlar" , hepsi bu.
-
Ömrün ilk yarısı "ama"larla,ikinci yarısı"keşke"lerle doludur.
Ne yazık ki "An"ı yaşamadan,yaşamı tüketiriz.
-
benlik çok ön planda hep kendimi mi düşünecem :)