İnsan doğduğunda iyi midir kötü müdür bu konuda değişik görüşler var. Kimisi insan doğduğunda iyi kalplidir der, kimisi boş levha gibidir daha sonra aile, çevre gibi faktörlerle levhalarını doldurur der, kimisi hiçbir şey yoktan var, vardan yok olmaz, insanda kötülük doğuştan vardır, sadece şekil değiştirir der. Yanılmıyorsam hristiyanlıkta insan doğduğunda günahkardır der. Ben Freud'a katılıyorum. İnsanın içinde kötülükler vardır. Bunları şekil değiştirerek tatmin eder. Neyse buralara girmeyelim uzun bir konu.
Masonluk ise insanın kusurlarını düzeltmesini sağlayacak yollardan sadece biridir. Bir insanın iyi olması için Mason olması gerekmez. İnsanın içinde ki iyiliğinin farkına varması için kendini bilmesi gerekir. Kendini bilen insan içinde ki tanrı parçacığının farkına varır. Bunu başarabilen insan Picasso gibi resimler, Beethoven gibi müzikler yapar ve kendi güzelliğini eserlerine yansıtır. Işığı arayan bizler, bunu bir resme, bir sembole baktığımızda görmeye çalışır ve güzel yorumlar yaparak ona değer katarız. İşte bu yüzden insanların ışığı arttıkça yeni simgeler gelir ve gelişir.
Ben ham taş ve küp taşa baktığımda ham taşta daha iyi bir insan olma düşüncesini ve ışığın dalgalarını görürüm. Küp taşta ise ışığın kendisini yani tanrı parçacığını görürüm. Bu sayede de kusurlarımın üstüne gitmeyi ve onlardan kurtulmaya çalışırım. Ne diyor Sn Adam; Adam olmak zor iş, ama bunun için çalışmaya değer.
