Yaşam

[MYSTICPROVOCATEUR]

Varoluşun altındaki temel sebeple bağdaştırdığımız an o zaman gerçeği bir şekilde idrak edebiliriz.

Bunun önkoşullarından birisi ölümlü olan hiçbirşeye vazgecemeyecek derecede bağlanmamaktır Sevil hnm.Bu özgürleşmeninde en önemli koşuludur.

Saygılar

[Prenses Isabella]

Çok doğru söylüyorsunuz Sayın Mystic; ki zaten yaşamımızın temelini oluştururken bizleri ayakta tutan tek şeyin Sonsuz Güç'ün olduğunu bilerek hareket etmek değil midir? Öyleki yaşamımızı şekillendiren ve bizleri şekilden şekle sokan başkalaşım yaşamamıza neden olan olumsuz diye nitelendirdiğimiz duygular değil midir? Öyleyse bir an düşünüp kendi kendimizi neyin ayakta tutabileceğini nelerin ise geçici ve sonlu olan değerleri kastediyorum bizleri yıkacak ve hayatla bağlantımızı kesecektir diye bir tür yaşam analizi yapmak gerekir diye düşünüyorum.
Çünkü gelip geçici şeylere bağlandığın an onları kayebettiğin takdirde ki bu kaçınılmaz gerçektir hayatta sürekli hüsrana uğramak da haliyle kaçınılmaz olacaktır.
İnsanoğlunun Özgürleşmesi; çok güzel bir noktaya temas ettiniz Sayın Mystic, bunu yaparken tabiki inandığı kalıplaşmış duygulardan, inançlardan ve tutum hatta değerlerinden arınması gerekiyor ve akılcı bir yaklaşımla kendi varoluşunu buna dayanarak tespit edebilirse etrafındaki kabuklarından da ancak bu sayede kurtulabilir. Yaşadığımız Dünya'nın bizlere çok güzel dersler veren Eğitim Yuvası olarak nitelendireceğim ancak bu sayede almış olduğumuz dersler sayesinde giderek kendimizi geliştirme çabasına girdiğimiz ve bu yolla da mükemmeliyeti yakalayabilmek Tanrı Katı'nda bizlere verilen şans sayesinde büyük bir fırsat olarak nitelendiriyorum.
Özgürleşmekle kişinin bireysel olarak tamamen arınmasıgereken şeylerin ne olduğunu ve nasıl ne şekilde bunlardan kurtulma yollarını bulup ona göre hareket etmesi elbetteki kişinin yararına olacak bir olaydır.
Bu arada Sizinle konu paylaşımı gerçekten çok güzel, sağolun.... 

[Prenses Isabella]

İnsanın özgürleşmesi için o zaman Hayatla olan bütün bağlarını koparması mı gerekiyor Sayın Mystic, bunu mu demek istiyorsunuz?   

[Prenses Isabella]

Gerçi söylediğiniz şeyde haklısınız çünkü bir şeye bağlandığın zaman onu kaybetmek tabiki sonsuz değilse kaçınılmaz olacaktır ve bu sayede ise daima acı çekmeye mahkumsun demektir. Peki yaşamımızı tamamen buna göre ayarlayabildiğimiz taktirde acılardan bir şekilde kurtulmanın yolunu mu bulmuş oluyoruz. Ya da bahsı geçen yaşamsal acılar İnsanoğlunun gerçek kaderi değil midir? Gerçeklerle yüzleşmek adına onları olduğu gibi kabullenmek çok daha mantıklı değil midir? Belki de bizlere düşen yaşamımızdaki varolan acılardan kaçmak yerine onlarla yüz yüze gelme cesaretini gösterip acıyı en derininden yaşayarak onun üstesnden gelebilme yöntemiyle hareket ederek acıyı yenmemiz gerekmiyor mu?
Gerçekten söylenildiği gibi Hayatta bize acı veren şeyler gelip geçici olan bütün herşeye kendimizi bağlamamız ve onlardan bir türlü kopamayışımızdır. Ancak bunları bireyin doğuştan bilmesi imkansız ve ancak yaşayarak öğrenme metodu ile mümkün kılınabilir. Öyle değil mi?

[Prenses Isabella]

Yaşamda nelerin bize neleri kaybettirdiğini ne yazık ki yaşayarak öğrenmekle mümkün olunabiliyor. Bu yüzden de yaşanılan son pişmanlıklar hiçbir fayda vermez. İş işten geçtikten sonra tabi!....

[Prenses Isabella]

Hazır yeri gelmişken Sayın Mystic, bu konuyla ilgili olarak Sizinle tartışmak isterim. Ne de olsa hemen hemen aynı perspektiften bakıyoruz hayata ne dersiniz?

[Prenses Isabella]

Sanırım Sayın Mystic, hiç oralı bile değil benimkisi sadece bir fikirdi.

[Prenses Isabella]

Bir sorum olacak ama lütfen bilen bir kişi varsa ve bana bu konuda yardımcı olursa çok sevinecem; Şuan bizim içinde bulunduğumuz Çağ'ın Balık Burcu mu yoksa Kova Burcu mu olduğu konusunda ben tam olarak Kova Burcuna geçip geçmediğimizi bilemediğim için yardım ihtiyacını hissettim.
SAYGILAR_

[Prenses Isabella]

Sayın Mystic, umarım yanlış anlaşılma olmamıştır, kullanmış olduğumuz bazı kelimelerin yanlış bir anlamaya vesile olmamasına çok dikkat ettiğim için bu şekilde üzerinde duruyorum ve en ufak bir dikkatsizlikte yanlış anlaşılmalara sebebiyet vermek istemem doğrusu, özür dilerim. Sadece iyiniyetimden dolayı biraz esprili olsun istedim ama sanırım pek de öyle gözükmüyor bunu farkedince hemen yazmak istedim.
SAYGILARIMLA

[Prenses Isabella]

Genel olarak şu kanıya vardım yaşadığım ve gördüğüm birtakım olaylar karşısında edindiğim bilgilere göre tabi, birey olarak bazılarımız birtakım şeylerden çok çekiniriz örneğin ben kendi özelliklerimden birini söylemek istiyorum; Yanlış anlaşılmak ama bunun tam olarak nedenlerini düşünmedim değil bazan üzerinde çoğunlukla düşündüğüm bana göre en önemli konularımdan birini teşkil etmektedir. Ki bunu zaten günlük hayatımızda çoğunlukla bireylerarası ilişkilerimizde yaşıyoruz. Acaba bunun bir başka şekli ya da türü var mıdır, yani ilişkilerin yanlış anlamalara sebebiyet vermenin bir kez olsun önüne geçilebilir mi? Belki de bazılarımız içimizden aman ne önemi var beni hangi şekilde anlarlarsa anlasınlar diyoruzdur fakat yanılıyoruzdur da....
İkinci bir diğer konum ise şu ve İnsanlar üzerinde sürekli bu olguyu düşünüp dururum hep; neden bazılarımız bizlere davranılma şeklini önceden belirliyoruz Sevgili Paragon sen dersin bu işe sence de insanların bizlere davranılma biçimlerini kendimiz mi belirlemeliyiz yoksa olduğu gibi mi karşılamalıyız?