Saatlerdir düsünüyorum.
Günlerdir.
Hatta haftalar oluyor.
Düsünüp duruyorum.
Neden bunu dedin?
Bilerekmi dedin?
Bilerek ve isteyerek mi?
Dedin ya "senin" diye, bense bizim saniyordum.
Ve sonra dün.
Evet evet dün dank etti kafama.
Yok yok abicigim.
Sen var ya sen be adam.
Sen hep kacmissin.
Dün cok "erken" mis, senin icin.
Bu gün cok "gec".
" Oynamak istemeyen gelin, yerim dar dermis" demis atalarimiz.
Ve senin icin dün "zaman dar"mis, bu gün "yerin dar".
Ve ama yasam seninle beraber ve sen de icinde.
Ve ama sana inat ve senden bagimsiz akmakta.
Ve sen.
Evet evet sen be adam sen,
hala maval okumakta
SIN.
Ya siz dostlar, sizde kendinize maval okuyormusunuz?
Tij
