Masonlar.org - Harici Forumu
Masonluk Bilgidir. Bilimdir. Ilimdir. => Hukuk => Konuyu başlatan: Kaan - Eylül 26, 2008, 03:05:12 öö
-
Zamanında İsmet İnönü'yü muhalefet eden mebuslar onun için şöyle derlerdi:
"İkinci Dünya Savaşı'nda Faşizm galip gelseydi İsmet İnönü ülkeyi demokrasiye geçirmeyecekti."
Nazi Almayası ile Faşist İtalya savaşta mağlup olmuş ve diğer taraf kazanmıştı ve Türkiye'nin artık taraf olması gerekiyordu çünkü Sovyetler Birliği boğazlar için yavaş yavaş Türkiye'yi sıkıştırmaya başlamıştı bile.
İsmet İnönü'de çaresiz faşizmin yenilmesi ile demokrasiye geçme mecburiyetinde kaldı.
Türkiye için iki büyük talihsizlik şunlardır:
- Mustafa Kemal Atatürk'ün zamansız vefatı,
- Türkiye'nin demokrasiye erken geçmesi.
23 sene CHP tek parti olarak iktidar kaldı ve sırasıyla devrimler yapıldı ama ülke çok zamansız halka teslim edildi.
Halk daha tam olarak bilinçlenmeden, eğitimsizken oylamalar başladı.
İşte bu yüzdende bizim ülkemizde demokrasiler, çoğunluğun diktatörlüğü olarak süre gelmektedir.
Ve haliyle zamanında doğru düzgün diktatörlük yapması gereken kısım, erken demokrasiye geçtiğinden bugünün acısını çekiyorlar ve çektiriyorlar darbeler yaparak.
Mustafa Kemal Atatürk her şeyi zamanında yapardı. Devrimleri sırasıyla yaptı, zamanı gelince. Aslında yaptığı anda gelmedi, hepsi planlı programlı kafasında mevcuttu, eğer aynı dönemde yapsaydı bütün yaptıklarını halk bunu kaldıramazdı, işte bundan dolayı onun erken ölümü bizim için talihsizliktir çünkü kim bilir daha neler yapacaktı!?
Atatürk yaşarken uslu duran iki kavgacı arkadaş İsmet İnönü ve Celal Bayar, o öldükten sonra durumu ayarlayamadılar...
Demokrasiye halk hazır değildi; bence zamansız bir şekilde, erken girilmiştir!
Ya sizce? Demokrasiye erken mi girilmiştir?
Saygılarımla.
-
Bizde yüzyılların geleneği tek adamcılıktır. Maalesef Türk Devrimi de yalnız kalmış bir devrimcinin eseridir. Çünkü en güvendiği adamların hala gelenekçi oldukları daha sonraki hal ve hareketlerinden belli olmuştur ve bu yönde de siyaset yapmışlardır. Eğer Mustafa Kemal olmasaydı bırakın demokrasiyi devletimizin çok farklı bir yerde olacağı açıktır çünkü bugünkü yapıyı kuran odur ve onun kafasında o dönemde onun kaldığı yerden devam edecek kimse yoktur.
Demokrasi hap değildir ki yutturalım da faydasını göstersin. Bu tamamiyle evrimsel bir süreç. Bu konuda genelde ileri sürülen klasik tez şudur: "İnsanımız aç demokrasi karın mı doyuruyor?"
İçler acısı durumda yaşayan vatandaşlarımız olduğu kesin. Bu işin ekonomik boyutu diyerek olayın içinden çıkabilirmiyiz elbette hayır. Bugün sosyalizm çökmüş olabilir ama fikir babası marx'ın maddeciliği ve vurguladığı kapitalizm anlayışı belki de onun tahminin de ötede. Ama insanlar ben neden bu kadar fakirim, ben nerede eksiğim diye düşünmeye başladıklarında bir şeyler değişmeye başlayacaktır. Bu durumuda engelleyen halkımızın şuursuz kadercilik anlayışı olabilir.
Biz henüz kendine sorular sormaya korkan, başkaları sorgulayınca ya dalga geçen ya kavga çıkaran bir topluluğuz. Eleştiriyi sadece yergi sanatı olarak görüyoruz. Karşımızdakinin başarısını çekemiyoruz, alkışlamayıp çamur atıyoruz, başarısız olanı yüreklendirmek bir tarafa üstüne iyice hayatta soğutuyoruz. Birbirimizle iletişim kurmakta zorluk çekerken; eşitlik getiren, birbirine saygı duymayı gerektiren ve böyle gelişme sağlayacak kavramlara, sistemlere kapalı olmamız doğal.
Bundan farklı olarak demokrasi günümüzde sorunlara cevap veriyor mu onu da ayrı tartışmak gerekir diye düşünüyorum. Yani savunma mekanizması gereği suçu biraz da demokrasiye yüklesek mi acaba? : ) Hoş sohbetler...
-
Temel nedenini bilmiyorum ama ülkemizde demokrasi gitmiyor, bir faydası yok.
Zaten demokrasi yok ki faydası olsun!
Ünlü bir düşünürün tanımı bizim demokrasimize tam uyuyor:
"Demokrasi çoğunluğun diktatörlüğüdür."
Demokrasinin bir suçu yok, demokrasi güzel bir sistemdir ama her şeyin zamanı var.
Dediğim gibi o dönemde demokrasinin zamanı gelmemişti. Şimdi zamansız alınan ilacın yan etkisini yaşıyoruz.
Saygılarımla.
-
Demokrasiye erken mi geçtik? Bence hayır. Hatta geç kaldık. Ya da geçtik mi ayrı bir sual. Ben ülkenin hakla teslimi, emaneti vesaire gibi tabirlere pek bi akıl sır erdiremiyorum, kusura bakmayın. Atatürk'ün "eşhas devleti"nin tümüyle ortadan kalkarak "halkın devleti"ni kurmak istediğini düşünüyorum. Dolayısıyla ülkenin halka teslimi gibi bir tabiri kabul etmemekle birlikte bunun 1921de gerçekleştiğini söyleyebilirim.
Türk Demokrasi pratiğinin eksikleri var. Oncelikle Demokratikleşemiyoruz. Demokratikleşme denilen husus iki boyutludur. Biz bir demokrasiye geçtik ama kurumlarımız demokratikleşemedi. Neden? Çünkü Türk toplumunu temel özelliği bürokratik yönetim geleneğidir. Patrimonyal bir zihniyet. Bu patrimonyal düşünce ne yazık ki Cumhuriyete geçişten sonra da sürmüştür. Bürokrasi toplumsal grup ve sınıglardan ayrı olarak varlığını sürdürme / özerkleşme peşinde koşmuş ve demokratikleşme eğilimlerine rağmen devlet içerisindeki konumunu korumayı başarmıştır.
Demokrasi çoğunluğun diktatörlüğü değildir. En azından çoğulcu demokrasi oyle değildir. Çoğunlukçu demokrasi evet sonuçta çoğunluğun diktasını doğurur. Biz bu evreyi bir nebze olsun 50-60 arası yaşamış bir ülkeyiz ki bu yüzden 61 anayasasıyla çoğulcu demokrasinin kurumlarını oluşturma gayesi güdüldü. Çoğulcu demokrasi de çoğunluğun seçtikleri yönetir ancak azınlığın hakları korunur. Yöneten hukukla bağlıdır. Anayasa Mahkemesi vs. bunun ürünüdür.
Türk Demokrasisinin dediğim üzere pek çok sorunu var. Ama bunlar demokrasiye geçişin "erken" olmasıyla alakalı değil.
-
Atatürk'ün vefat etmesi Türkiyeyi zincirleme bir kabusa girmesine vesile olmuştur.Eğer Fevzi Çakmak İsmet İnönü'nün Cumhurbaşkanı olmasına izin vermeseydi bunların hiçbiri başımıza gelmeyecekti.Çünkü İsmet İnönü'nün yaptığı hatalar Adnan Menderes'i doğurmuştur.Adnan Menderes'de bildiğiniz gibi dinci ve Türkiye'yi kaosa sürükleyen bir numaralı kişidir.
Atatürk'ün zamanın bildiğiniz gibi tek partili sistem korunmuştu,eğer ki 1950li yıllara kadar devam etsey belki inkılapları Türk halkı benimserdi.
saygı ve sevgilerimle
-
erken geçmedik bana göre,sadece "demokrasi"yi mücadele etmeden ve uğraşmadan elde ettik.Mustafa Kemal'in öngörüsü ve ileri görüşlülüğü sayesinde bu kavrama sahip olabildik.cefasını çekmeden,bir büyük adamın dehası ve liderliği sayesinde böyle bir lütfa nail olunca,millet olarak "demokrasi"nin kıymetini asla bilemedik...özgürlüğün,devlet olabilmenin kıymetini belki biraz biliyoruz ama "demokrasi"nin kıymetini bilmiyoruz milletçe...maalesef!
-
Aslında sorun tam sizin dediğinize dayanıyor bay dogudanesen.Özellikle soylu Türk katunları özgürlüklerini çaba göstermeden kazandıkları için değer kıymet bilememişlerdir.En güzel örneği şuan ki dönem...
-
Toplumsal İnkılaplar
Kadınların Erkeklerle Eşit Haklara Sahip Olması (1926 - 1934)
Şapka ve Kıyafet Devrimi (Şapka Kanunu, 28 Kasım 1925)
Lâkap ve Unvanların Kaldırılması (26 Kasım 1934)
Eğitim ve kültür alanındaki İnkılaplar
Millet Mekteplerinin Açılması (1920)
Öğretimin Birleştirilmesi (3 Mart 1924)
Medreselerin Kapatılması (1926)
Maarif Teşkilatı Hakkında Kanun (1926)
Harf Devrimi (1 Kasım 1928)
Güzel Sanatlarda Yenilikler(1928)
Türk Dil ve Tarih Kurumlarının Kurulması (1 Nisan 1931, 12 Nisan 1931)
Üniversite Reformu (1933)
Üniversite Öğreniminin Düzenlenmesi (31 Mayıs 1933)
Sizce demokrasi sürecinde bu inkilaplar gerçekleştirilebilir miydi? Genelde her inkilabın hangi tarihte gerçekleştirileceği Atatürk'ün kafasında programlanmıştı çok önceden, demokrasi de öyledir.
Demokrasi geldikten sonra medreseler kapatılabilir miydi? Ya harf devrimi? Kıyafet devrimi?
Sanmıyorum...
-
Bence mesele demokrasiye giriş zamanımız değil , giriş biçimimizdedir. Bu cümleden kastım şu : Demokrasi "Batı'lı" bir kavram ve orada toplumların evrim süreci ,toplum katmanları yönünden "aşağıdan yukarıya yani tabandan tavana" biçiminde oldu. Bu toplumlar Rönesans, Reform Süreçleri'ni ve Sanayi Devrimi'ni geçirdiler.
Bu nedenle "bireyleştiler " ve toplum yapısına , devlet aygıtına aşağıdan yukarı olacak biçimde evrilerek pozitif müdahalede bulundular . Bu "bireyleşme" neyi getirmiştir? "Doğulu-Batılı" arasındaki en önemli ayrım bence kişinin kendini ve "devlet aygıtını" algılaşıyışındadır.
Batı toplumları demokrasiyi yaratıp kendileri için seçtiler ve birey "orada" kendisini devletten "büyük" olarak algılamaktadır.Beğendiği yapıyı,düzeni, lideri işbaşına getirmekte , süreci irdeleyip iyi hizmet almadığını düşündüğünde verdiği konumu devletten "geri almaktadır." Ancak Rönesans -Reform ve Sanayi Devrimi Süreçleri'nden geçip evrilmemiş toplum yapılarında kişi "bireyleşmemiştir." Hep önünde eğileceği bir "otorite figürü" , "öpülecek bir el ve sözü dinlenecek bir "bilen" arar.
Bu nedenle özellikle ülkemizde vatandaşımız asgari ücretle 4 çocuk büyütmek zorunda da olsa, engelli olsa ve sokağa dahi sorunsuz çıkamasa da, düşük gelir grubunda diye düzgün sağlık hizmeti alamasa da , bizim insanımız yine de boynunu büküp "Allah devletimize zeval vermesin." diye dua etmektedir. Bu nedenle ülkemizde devlet "iyi hizmet vermek zorunda" olduğunu hissetmemektedir.
Bu noktada din konusu da devreye giriyor doğal olarak.İslam , ruhu ve özü itibarıyla, hiç soru sormadan koşulsuz itaati ve "halifeye" biat geleneğini de yoğun olarak barındırıyor. Bu kültür ve yapı , insanımızı hür iradeyle demokratik düşünüş-hissediş ve tavırdan uzak tutmaktadır. Demokrasiye geçişimiz pek tabii ki , halkın gelişiminden önde gitmiş ve bu sürece ancak o "evrimsel frekansa sahip" olan vatandaşlarımız tam manasıyla geçebilmiştir. Gazi Kemal bunu görmüş ve toplumun kendi haline bırakılsa belki de hiçbir zaman laik-demokratik yapıya doğru kendini evriltemeyeceğini hissederek dahiyane bir süreç tasarımıyla 300 senelik dönüşümü 15 yılda tamamlatmıştır.
Bu süreçte geride kalanlar ise demokrasiyi genellikle "sayısal çoğunluğa sahipse istediği yerde istediği gibi davranabilme hakkı" olarak algılamaktadır. Bu sebepledir ki müthiş bir çelişki olarak son 60 yıldır ülkemizdeki olağanüstü antidemokratik yaklaşım ve uygulamalar hep "demokrasi adına "diye lanse edilmiştir.
Demokratik açılımların ivedilikle güçlendirilmesi gerekmekte çünkü Batı İslam'ın demokrasiyle örtüşmediği savını elinde tutmaktadır. Bu konunun tek antitezi bizim ülkemiz olduğuna göre , ön koşulu laiklik olan gerçek demokrasinin ne olduğu halkımıza aktarılmalıdır .
Saygılarımla
-
Ak Parti, gerçekten zor dönemlerine girmeye başladı ve Başbakan'ın da sinirleri iyice gerilmeye başladı.
Şu anda ülkemizde "Çoğunluğun diktatörlüğü" olan bir demokrasi görüyorum. Muhalefet MHP ile uzlaşmacı ortamlar gerçekleştiriliyor bazen ama ana muhalefet ile hiç göremedik daha; mahkemeler sayılmıyor, asker sayılmıyor, ana muhaefet sayılmıyor. Uzlaşma içerisinde olunacaktı AK Parti'ye oy vermeyenler ile ama göremiyoruz bunu. Bu AK Parti'nin kabahati değil elbette, gelenek bu! Muhafazakar Demokrat olan AK Parti de bu geleneği sürdürüyor.
-
Eskiden nasıldı bilmem ama günümüzde toplumsal mutabakatın tam olarak sağlanmadığı iki konu açmaz sorunlarda burdan çıkıyor.
Devletin din karşısındaki tutumu
Süregelen bir etnisite sorunu yani daha açık yazarsak terör
Bu konularda hal olduktan sonra demokrasi yıllar içindeki evrimini tamamlamış olucak ve yoluna devam edecektir.Bizim şu anda gelmiş olduğumuz seviye toplumun yapısına bakarsak gayet ileri bir seviyedir.Geçmiş dönemlerdeki gelgitlerin artık yaşanacağını sanmıyorum devlet demokrasisinin gelişmesinden ziyade toplumsal duyarlılık tahamül hoşgörü gelişse daha iyi olucak bu da yukarıdaki konuları çözecektir.
Demokrasiye geçmede aslında geç kaldık,Atatürkün yaşadığı zaman bu gerçekleşseydi ve yıllar içinde bir parti devlet partisi huviyetinden çıkmış olsaydı bugün bu konularıda tartışmazdık.Sonra demokrasi, cumhuriyet asker korumasına bırakılmış yani bu da demokrasi tarihimizi çok yaraladı.Bizim Cumhuriyetimiz aynı zamanda İslam Toplumu içinde çağdaş fikirlerle direk yüzleşme fırsatı sundu sıkıntı biraz burdan da kaynaklandı.Geçişlerde maalesef çok sert oldu Osmanlının son zamanlarından beri batıcılık var ama bunun halka nufusu pek söz konusu değildi.Bazı uygulamalarda bu yukarıda yazan iki konu içinde geçerli hem etnisite hemde din konuları için halkın tepkisiyle karşılandı buralarda işleyiş tam olarak başarı getirmedi.
Ha öylemi olmalıydı bunu bilemem ama olanlar acı getirdi,ölüm getirdi,getiriyor.Sonuç olarak Türkiye tek parça ve gözü A.B de.Umarım dünyadaki yeri Dünya Barışı için daha iyi olur.
-
hangi az gelişmiş ülkede gerçek anlamda demokrasi var.demokrasinin olabilmesi için toplum üyelerinin belli bir eğitim düzeyinde olması gereklidir.aksi takdirde demokrasi denilen şey diktatörlüğü dönüşebilir.
-
her toplum hak ettiği şekilde yönetilir, bence bu söz cok doğru bu sözün ne kadar doğru olduğunuda maalesef yaşayarak görüyoruz.
-
Kardeşim,burada yanıldığın nokta demokrasiye erken geçmemiz değildir bilakis geç ve düzensiz bir şekilde geçmemizdir.Türkiyede ilk demokrasi hareketleri TBMM'nin açılmasıyla değil I.ve II.Meşrutiyetler'in ilanıyla gerçekleşmiştir.İşte Türkiye eğer demokrasi'nin temellerini 1800'lü yıllarda değil de Duraklama devri dediğimiz ıslahatlar döneminde atmış olsaydı şu anda dünyanın en demokratik ve çağdaş toplumlarından birisi haline gelmişti.Demokrasi asla kötü bir yönetim şekli değildir,çünkü yöneten bizzat halktır.Bir milletin kaderinin selametli olmasını istiyorsanız o milletin kaderini diktatörlere,krallara değil bizzat halk'a çizdirmelisiniz.
-
masonluk nedir
-
hayır geç bilr kaldık
-
Bu soru öyle sorulmaz şöyle sorulur : Demokrasiyle mi yönetiliyoruz ? :)
-
Sayın Özak1977'nin sorusuna ben bir yanıt vereyim:
Evet, şu anda demokrasi ile yönetiliyoruz.
Bu demokrasi sözcüğü ile demokratik sıfatı kimi zaman pek yanlış kullanılıyor. Örneğin birisi diğerine «Senin bu tutumun demokratik değil.» ya da «Bu şekilde bir davranış demokrasiye uymaz.» gibi bir söz ediyor. Bence bunlar kavramın yanlış kullanımları. Ancak burada dil kurallarına girmek istemem çünkü konu o değil.
Bir toplumun gerçekten demokrasi ile yönetilip yönetilmediğini anlamak için, o toplumun profili ile yönetimin profiline bakıp, bunları karşılaştırmak gerek. Toplumun çoğunluğu nasıl yaşıyor, nasıl düşünüyor, neye inanıyor, neyi istiyor, neyi önemli tutuyor, ülkesinin geleceğine ilişkin hangi doğruları benimsiyor?... Buna karşılık, azınlıkta kalanların aynı konulardaki eğilimleri nasıl?
İşte bir toplumun demokrasi ile yönetilip yönetilmediğini belirlemek için bunları göz önünde tutmak gerek. Eğer yönetimdekiler toplumun kimi kurumları üzerinde faşizan bile denilebilecek türde baskılar, birtakım entrikalar, kendilerince uygun gördükleri yöntemler uyguluyorlarsa, bundan maddi ya da manevi birtakım çıkarlar elde ediyorlarsa, onları demokratik olmamakla suçlayamayız. Onları yönetime getirenler öylesini istemektedir. Demokraside azınlıkta kalanlar çoğunluğunu buyrultusuna boyun eğmek durumundadır. Bun karşı elbette başkaldırıda bulunacaklardır; bunun yöntemi de çoğunluğu elde edebilmektir.
Bir toplum, kendine yaraşır olan yönetimi bulur.
Sevgiler.
-
Sayın ADAM ,
Bildiğim kadarıyla demokrasinin doğuş yeri eski Yunan 'dır. Demokrasinin orjinalinde zaten halkın isteği gözardı değil midir? Demokrasinin aslına sadık kalınsa daha iyi mi olur daha kötü mü olur ? Bu konudaki görüşünüzü öğrenebilir miyim?
Saygılarımla
-
Demokrasinin doğuş yeri Antik Yunan olarak gösterilmekle birlikte, o günün demokrasi ya da timokrasi anlayışı ile günümüzdekinin arasında çok fark vardır. Bien bu konuyu Yalçın Kaya'nın "Satı'nın İki Yüzü" adlı dört kitaplık geniş araştırmasının birinci kitabından alıntıyla Sosyoloji bölümünde "Helenlerin Dünyası" başlığı altında hayli geniş bir biçimde anlatmıştım.
Ancak sanırım bu başlık altındaki konu ise o değil. Türkiye'de demokrasinin kuramsal tanımına bağlı kalınınca, ortaya bugünkü durum çıkıyor. Ancak çoğunluk ezici olunca da, çok seslilik ister istemez yitiriliyor ve çoğunluğu elde eden faşizan baskı uygulamasına girişiyor. Belki de günümüzdeki sorunların kaynağı burada. Bir sosyolog ya da siyaset bilimcisi olmadığım için, bu bağlamdaki yorumlarım yanlış olabilir. Ancak bir ara Naziler ile ilgili bir çalışma yapıp bunu foruma sunmak istiyorum. Şunu anımsayalım: Hitler iktidara demoratik yöntemle gelmişti. Bir farkla ki, daha 1933 yılındaki seçim propagandaları sırasında şayet iktidara gelecek olurlarsa demokrasiyi kaldıracaklarını da açıkça söylemişti.
Sevgiler.
-
demokrasiye erken geçmediik,hatta geç bile geçtik. sorun şurda demokrasiyi anladık fakat yanlış anladık.
-
Demokrasiye erken veya geç geçtik bence çokta önemli değil.Şu an için içinde bulunduğumuz demokrasi yapısının tartışılmasını daha önemli buluyorum.Doğu toplumlarında ve çoğunlukla bizde de halkların haklarını mücadele ederek değilde üstten birilerinin eliyle verildiği açıktır.Halbu ki batılı toplumlar şu an sahip oldukları bir çok hakkı uzun süren bir mücadele neticesinde almışlardır.Kazandıkları haklara en ufak bir dokunuşta seslerinin neden bu kadar çok çıktığını mücadele tarihlerini okudukça daha iyi anlarız.Nede olsa ülkemizde olduğu gibi mücadele edilmeden alınan haklara sınırsızca yapılan saldırılara duyarsız kalınabiliniyor.Hakkı veren verdiği hakkı istediği zaman ve şekilde geri alma hakkını da kendinde bulabiliyor neticede.Toplumda hak alma ve elde etme bilinci yerleşmemiş ise o toplum şimdilerde olduğu gibi bir kurtarıcı bekler durur.Yada kurtarıcı sandığı şahısların peşinden sürüklenir durur.
Demokrasinin olmazsa olmazlarından olan hoşgörü,açıklık ve çoğulculuk şu an ki sistemimizde ne kadar var.Yada en küçük toplum birimi olduğu söylenen ailelerimizde ne kadar işlerliliğe sahip.
Hoşgörü;toplumda ki fikirlerin sersbestçe anlatılıp paylaşıldığı ve kimsenin şahsi fikirlerinden dolayı horlanıp aşağılanıp kötülenmediği.Kişilerin bu fikirlerini yeri geldiğinde demokratik kurallar çerçevesinde rahatça sergilediği ortamların olabilmesidir.Ailelerimizin içinde de aynı hoşgörü umarım mevcuttur.
Açıklık;İdarenin yada yönetenlerin veya temsilcilerin yaptıkları ettiklerinin bir şekilde toplum tarafından izlenip görülebilmesi ve denetime açık olabilmesidir şu an için ülkemizde idarenin açıklığı ne düzeyde hepimizin malümu bir çok şey özellikle konu devlet organları olunca sisli bir perdenin arkasında kalıveriyor.Kendi halkından kendini sisleyen bir devlet aygıtı mevcut gibi!!!
Çoğulculuk;Toplumun kendini idare ve temsil etme yetkisini bir süreliğine temsilen bir zümreye vermesidir.Bu zümrenin elinde ki temsil yetkisini şöyle yada böyle temsil yetkisini kendilerine verenlerin çıkarına kullanması elbette ki doğal ama ya kendilerine temsil yetkisi vermeyen diğer kesimlerin yada azınlıkların durumu ülkemizde olduğu gibi çoğulcu demokrasi anlayışı ile çoğunlukçu demokrasi kavramları karıştırılıp durulur.Eline yetkiyi alanın klasik savunması beni halk seçti büyük çoğunlukla seçildim istediğimi yaparım toplumsal uzlaşma gerektiren konularda bile uzlaşmak bir kenara bunun düşünülmesini bile kendi iktidar ve temsil yetkisine hakaret olarak sayar bu Millet bunun örneklerini geçmiştede gördü yaşadı şimdide yaşamaktadır.Tabi ki çoğulcu demokrasinin olmazsa olmazları katılım,temsilde adalet,çok seslilik,demokratik kitle örgütlerinin varlığı vs vs vs
Umarım bir gün bu MİLLET ve HALK hakettiği gibi idare edilir ve yaşar çünkü bizim insanımız şu andaki gibi idare edilip yaşamayı haketmiyor.......
IŞIK ve SEVGİ ile kalın.......
-
Sayın ADAM,
Hitlerin iktidarı ile ülkemizdeki iktidarın benzerliği olduğunu düşünüyorum...''Demokrasi amaç değil araçtır '' şeklinde konuşan bir devlet adamından çok da fazla bişey beklememek lazımdı zaten :) Kapıcıdan milletvekiline kadar her vatandaşın izlenme , dinlenme , takip edilme korkusu olduğu müddetçe demokrasi söz konusu olamaz ki bu ;kişisel hak ve hürriyete tecavüzdür.Özgürlüğün olmadığı yerde demokrasiden bahsedilemez.
Saygılarımla
-
Sayın ADAM,
Hitlerin iktidarı ile ülkemizdeki iktidarın benzerliği olduğunu düşünüyorum...''Demokrasi amaç değil araçtır '' şeklinde konuşan bir devlet adamından çok da fazla bişey beklememek lazımdı zaten :) Kapıcıdan milletvekiline kadar her vatandaşın izlenme , dinlenme , takip edilme korkusu olduğu müddetçe demokrasi söz konusu olamaz ki bu ;kişisel hak ve hürriyete tecavüzdür.Özgürlüğün olmadığı yerde demokrasiden bahsedilemez.
Saygılarımla
Sayın Özak,
İktidarı beğenmeyebilirsin,doğrusu bende beğenmiyorum bir çok eksik ve yanlış adımları olabilir.Ülke yönetiminde bir çok hata ve yanlışta yapmış olabilirler.Ancak Hitler gibi bir diktacı ve milyonlarca insanı katletmiş bir caniye benzetmek ne derece doğru olur,ne derece yükümlülükler yükler bilemiyorum...
Saygılarımla...