Masonlar.org - Harici Forumu
Sanat => Benim Siirlerim => Gece Cenapları => Konuyu başlatan: kudüs prensi - Ekim 27, 2009, 02:20:16 ös
-
Parmaklarımın arasında yol alan,
Birer tespih tanesi yalnızlık…
Denizse;
Gözlerine vurulduğum bir kadın gibi şu an…
Fener ışıklarıydı,
Karanlıkta gözlerinizi alan yanılmıyorsam;
Kuytu bir şehrin ıssızlığı değil…
Ay, dünya uğruna gazi olmuş şanlı asker:
Şu karşımda duran gözlerin ardında saklanmış hüzne,
Ne kadar da benziyor ışığın.
Gözleri denizden çıkmış gibi sanki onun:
Taptaze, dupduru, ıslaklığını koruyor.
Sanki hala denizi soluyor…
Ne yazık ki;
Tuzdan yara tutacak gözleri:
Bir an evvel;
Denizde ıslanmış gözlerini, kurulamazsa eğer…
Ama ne olursa olsun;
Bir martı sesinde yakalayacak özgürlüğü yine de o…
Ve bir gece vakti,
Karanlığın girdabında değil;
Bir şafak vakti,
Alaca aydınlığın zafer şöleninde dökecek,
Deniz ıslaklığını gözleri…