Ayna II.

[kudüs prensi]

Kentin yalnız ucunda,
Bu serin akşamda,
Aklım ve yüreğim,
Sana ulaşmak için göremediğim rüyalarda.

Bir imla hatası,
Ya da eksik bir şiir,
Senden bana hatıra.
Anlatacağım şeyler var sana,
Kentin yalnız ucunda,
Bu serin akşamda.

Kimse beni anlamıyor der insan!
Bu bir yalandır aslında…
Çünkü kimse anlatmamıştır kendini samimiyetle,
Başka bir yalancıya…
Şikâyet etmek, kimsesiz kalmaktır,
Boş bir tehdittir yalnızlık,
Bizi umursamayan dünyaya;
Kentin yalnız ucunda,
Bu serin akşamda…

Yürürsen bir çemberin içinde
Bir yere varacağın umuduyla,
Yazgı başladığın yere götürür seni yalnızca.
Her şeyin bir anlamı olsun istiyorsan hayatta,
Mezar gibi sessiz kalacaksın;
Kentin yalnız ucunda,
Bu serin akşamda…

Kimse yargılamaz insanı
Kendisinden başka.
Herkesin gözü kendindedir,
Karşısındaki insan bir aynadır ona yalnızca…
Sen bir çiftten oldun,
Tek olduğunu sansan da...

Herkes kendi yalnızlığından sorumludur,
Kentin yalnız ucunda,
Bu serin akşamda…