Aforoz sözcüğü dilimizde sanki bireysel boyutta geçerliymiş gibi kullanılırsa da, aslında sadece Katolik Kilisesi’nin yasaklama ve lânetlemesini dile getirir. Üstelik Hıristiyanlığın öteki kiliselerinde böyle bir yöntem yok.
Tarih boyunca Katolik Kilisesi, bir şeyden hoşlanmadığında, kendi otoritesinin zedeleneceği telâşıyla hemen o şeyi, -her ne olursa olsun- aforoz edivermiş. Ara sıra bir papanın kişileri bu bağlamda kendine gelmesi yoksa aforoz edileceği yolunda tehdit edişi de söz konusu. Her kim papa olursa, kendini tüm diğer egemen güçlerin de üzerinde bir otorite, âdeta bir “dünya hâkimi” saymış.
Katolik inancında olanlara hiçbir diyesim yok. Her inanç gibi ona da saygılıyım. Fakat aynı saygıyı dini kendi istedikleri gibi hele bireysel çıkarları uğruna kullananlara gösteremiyorum; kusura bakmasınlar.
Elbette kişiler ölümlü. Katolik olsa da olmasa da kimileri aforozlu ölüyor. Ondan sonra ne oluyor bilinmez; ben bilmiyorum. Katolik Kilisesi’ne göre aforozlu ölenler cehennemlik; bundan kuşku duyulamaz. Bunun kanıtı da papaların elindedir; tartışılmaz, sorgulanamaz. Ancak papalar öyle bir kişiyi bağışlayabilir, günahından kurtarabilir. Bunun da elbette bir karşılığı vardır.
Sadece kişiler değil, toplumlar, kurumlar, topluluklar da var tarihin bir döneminde aforoz edilmiş ve öyle kalakalmış. Örneğin Papa 5. Clement 1312 yılında Tapınak Şövalyeleri Tarikatı’nı kapattıktan sonra, onlardan arta kalan bir bölümünü bağrına basan İskoçları tümüyle aforoz etmişti. İskoçlar, yüzyıllar boyunca Katolik Kilisesi’nin aforozu altında kaldı. (Demek ki bu arada ölenlerin hepsi Cehennemin yolunu boyladı.) Umurlarında .bile değildi aslında İskoçların. Buna karşın, sonradan bir başka politik manevra ile bu aforoz kaldırıldı mı, orasını bilmiyorum; Vatikan’a sormalı.
Şimdilerde papa tüm Fransızları aforoz etse yeridir. Öyle ya, Fransa’nın Katolik Kilisesi’nin çileden çıkaran şu laiklik ile bağlantılı uygulamaları, Kilise’yi giderek daha çok etkinsizleştirişi hatta gözden düşürüşü yaygınlaştıkça yaygınlaşıyor. Bu işin pek kolay olmadığı da ortada. Çünkü siyasal rejim bakımından eğilimleri ne olursa olsun Fransız parlamentosu ve hükümetledi yüz yılı aşmış bir süreden bu yana karınca adımıyla ilerleyebiliyor bu bağlamda. Artık Fransa’da günümüzdeki gibi sağcı hükümetler bile pek yüz vermiyor Katoluk Kilisesi’ne. Vatikan da artık Fransa’ya karşı kafa tutacak güçte olmadığını, ipleri elinden çoktan kaçırdığını biliyor, bunun farkında ama itiraf etmeye hiç yanaşmaz. Dişlerini gıcırdatmakla yetinmek zorunda: çünkü ısıracak hali kalmadı.
Peki ya Masonluk üzerine kondurulmuş aforoz…
İşin ilginç yanı şu ki bunun başlangıcı da gene Tapınak Şövalyeleri ile bağlantılı bir konu; ancak bu kez öyle doğrudan değil de dolaylı.
Dünya Masonluk tarihi üzerine bir özet yapıyorduk hani bir başka başlık altında, özellikle Sayın Mustafa Kemal’in de katkısıyla. O çalışma öylesine kalakaldı 18. yüzyılın ortalık yerinde. Ondan sonrası hayli karışık. Belki bir ara döneriz yine o başlığa. Aforoz ise, öncesinden başlıyor 1738 yılında. Hani demiştim ya bu çok önemli bir tarih Masonlukta diye.
Ancak aforoz 1738 ile bitmez. O ilk lânetlemenin tarihi. Ondan sonra başkaları da var. Üstelik o ilk aforozdan çok daha sert, çok daha şiddetli olanları.
Masonluğun tarihini kronolojik olarak ele alıp araya bir de bu aforozları yerleştirecek olursak, ortaya bir kopukluk çıkar. Her ne kadar yaklaşık 150 yıl boyunca birçok papa Masonluğu aforoz ederken farklı noktalara değinmiş ise de, bunlar bir bütün oluşturuyor kendi içinde. Onun için de şu konuyu başlı başına ele alayım dedim.
Bir de unutmadan şu noktayı eklemeliyim: Bundan kısa bir süre önce Katolik Kilisesi ile birtakım mason kuruluşlarının ileri gelenleri arasında görüşmeler oldu. Dünya yüzünde Masonluğun tek bir egemen otoritesi olmadığı için elbette böyle görüşmelerden elde edilebilecek sonuçlar da sınırlı düzeyde kalıyor. Sonunda Katolik Kilisesi sınırlı bir yumuşama gösterdi; Katolik papazların Masonluğa girmelerine engel olmaktan ve onlara karşı bir yaptırım uygulamaktan geri çekilmek gibi… Ancak bildiğimce Masonluk üzerine konmuş olan aforoz kaldırılmadı. Demek ki 1738 yılından bu yana tüm masonlar Cehenneme gidiyor; aman dikkat!
Böylece konuya bir giriş yapmış oldum. Aforoz metinlerinin özetlerine geçmeden önce belki bu konunun geneli üzerinde bir diyeceği olan vardır. Yanlışlarım olduysa düzeltilir; eksiklerim giderilir.
Konu: Masonluğu Aforoz - 1 (Okunma sayısı 5116 defa)
Ocak 30, 2008, 04:20:50 ös