Bu başlık altında süre giden yazışmaları okuyunca aklıma yıllar önce Kargo müzik grubunun bir şarkısının sözleri geldi: " Yakın olmak için, uzak dur benden".
Bizim toplum olarak çok beceremediğimiz bir durum var; ya çok yakın oluyoruz, ya da çok uzak. Yakınlığımız vıcık vıcık, uzaklığımız da buz gibi oluyor. Ilıman bir iklimi ilişkilerimizde oluşturamıyoruz.
Başlıkla bağıntısız ancak başlığın gelişimi dikkate alındığında, forumun mottosuyla örtüşen bir durum var. Masonluk sadece bilgiyi ve bilmeyi değil bilginin paylaşım şeklini de önemsiyor demek ki. Belki de kimi Masonların ilk duyduğumda kavrayamadığım için beni şaşırtan şu " Masonluk, aynı zamanda insanlaşma sürecidir" söylemleri bunu anlatmaya çalışıyordur. İnsanlaşmak... Tutumda, davranışta, söylemde, eylemde... Hayatın içinde her ne varsa. Onu insanca ve insana yakışır şekilde yapmak.
Yazışmalar, özellikle Sayın ANARCHOSA ve Sayın Caliper'in değindikleri noktalar, bana bunu düşündürdü. Masonluk masonlardan öğrenilmeli gerçekten.
Sayın enelsır, insanlaşmaktan kastınız nedir?
Primer dürtüler midir kastınız?
Primat mıyım yani
.
Yanlış anlaşılma olmasın, hem çalıştığım kurumda, hem dar hem de geniş aile çevresi içinde, hem de arkadaş çevremde çok seviliyorum. Bu dediğinize göre ben bir nevi finoyum, bahsettiğim kişiler beni bu yüzden seviyor?
İnanın konuşarak anlaşıyorum bu kişilerle. Başka şekillerde değil. Hatta beni oldukça entellektüel bulmalarına rağmen ‘niye bu kadar mütevazisin’ diye de eleştirirler.
Hâl ve hareketlerim de her insan gibi ben de şaşabilirim. Bu beni insanlıktan çıkarmaz diye düşünüyorum. Yine belki de yanılıyorumdur diyeyim.
Primer dürtülere gelirsek;
1) Karşı cinsi ‘her açıdan’ mutlu edebilirim, bu bilgi ve beceriye sahibim ama 5 yıldır hiç birşey yapmadım. Uzak duruyorum artık. Luvi rahipleri gibi dolaşıyorum etrafta
. Umarım sizde de bu irade vardır?
2) 10 yıllık doktorum, uzman da oldum. Kendime ait tüm mal varlığım bir adet Citroen C4 araba. O da arkadaşlar zorladı kredi çek al diye. Az da kazanmıyorum aslında. Kumar oynamıyorum, çapkınlık ta yapmıyorum. Para niye biriktirmediğime gelince, bunu da siz düşünerek bulabilirsiniz. Kendime mi harcıyorum? Yoksa başkalarına mı?
3) Uzun yıllardır insanları kırmamaya çalışıyorum, eden bulur yani karma felsefesine göre yaşamaya çalışıyorum. Her küçük kararım da bile bunu mümkün olduğunca uygulayıp insanların haklarını korumaya çalışıyorum. Kul hakkına girmemeye çalışıyorum.
4) Kendimi eskiden çok büyük görürdüm ama gerçeklerle yüzleşip ne olduğumu anladım. Bu biraz yıpratıcı bir süreçti, oldukça zorlu hem de. İnsanın kendisiyle gerçek anlamda yüzleşmesi inanın çok zor. Bunu iliklerinize kadar hissediyorsunuz. Çünkü en büyük düşmanımız yine kendimiz.
Tekrar sormak isterim sayın enelsır. fino muyum? yoksa insan mı?
Ben de arada kalıyorum bazen
Şimdiden yanıtınız için teşekkürler.
