MAKROKOZMOS-MİKROKOZMOS İLİŞKİLERİ -13

[ADAM]

IŞINLAR VE DALGALAR

Işık, gözle görülebilen tek radyasyon biçimidir. Onun da gözle hepsi değil, ancak spektrumun ortasındaki belli bir bölümü görülür.

Radyo dalgaları, görülebilen ışık, X-ışınları ile Gamma ışınları gibi yüksek frekanslı radyasyon biçimleri arasındaki tek fark, dalga uzunluklarıdır.

Bu ışınların genelde “radyasyon” olarak anılışı, kendilerini oluşturan kaynaktan bir kez çıktıktan sonra, yayıldıkları sürece artık enerjiye gereksinme duymamalarından ileri gelir. Herhangi bir kaynaktan çıktıktan sonra, boşlukta aşağı yukarı aynı hızla (ışık hızıyla) yayılırlar. Ancak bu yayılma hiç kesintisiz değil, radyasyonu oluşturan elektriksel ve manyetik alanların çatışmalarından ileri gelen bir titreşim biçimindedir. Bu bakımdan da her tür radyasyonun bir “elektromanyetik karakter” taşıdığı söylenebilir.

Elektriksel ve manyetik nitelikler, dalganın yayılması sırasında dönüşümlü olarak birbirleri ardınca etkili olur. Biri yükselir; onun ardından diğeri alçalır. Nitekim bundan ötürü bu oluşuma “dalga” denmektedir. Bunun grafik çizimi denizdeki düzenli dalgaların profiline benzer.

Işık hızı (saniyede 300,000 kilometre) dalga boyuna bölününce radyasyonun frekansı bulunur. Dalga boyları, kozmik ışınlarda bir santimetrenin trilyonda biri kadar küçük olabilirken, radyo dalgalarında binlerce kilometreyi bulabilir.

İnsan gözü, dalga boyu bir santimetrenin trilyonda biri kadar olan kozmik ışınlardan başlayarak uzunluğu âdeta sonsuz radyo dalgalarına kadar uzanan bu geniş elektromanyetik yayılma arasından, ancak bir santimetrenin on binde biri kadar dalga boyu olan çok ince bir şeridi seçebilir. Böylece insanın, herhangi bir aygıt kullanmadığı sürece kozmos konusundaki algıları, görme organının sınırlarınca kısıtlanır. Oysa başka ışınları da görebilseydi, dünya ve evren ona çok daha başka görünecekti.

19. yüzyılda ünlü İskoç fizikçi James Clerk Maxwell, elektromanyetik dalgaların ışık hızı ile hareket etmekte olup, belirli bir menzilleri bulunmadığını kanıtlamıştı. Bu dalgaların bir ucunda yüksek frekanslı Gamma ışınları yer alırken, diğer ucunda geçişi bir saniyeden daha uzun zaman tutan 300 bin kilometre uzunluğundaki dalgalar bulunmaktadır.

Bunlar bugün için eskiden kalma bilgilerdir. 20. yüzyılda yapılan gözlem ve araştırmalarda, uzunluğu 11 milyon kilometreye erişen bazı dalgaların varlığı saptanmıştır. Ancak henüz bunların kaynakları ve etkileri tam olarak çözümlenebilmiş değildir. Bununla birlikte, bugün için işlevleri tam olarak anlaşılamasa da, bu dalgaların varlığından kuşku yoktur.

Bildiğimiz yaşam türleri suya bağlı oldukça, su molekülünün dengesizliği nedeniyle bu dalgalar mutlaka canlıları etkilemektedir.

Bu bağlamdaki bazı gözlemlerin sonuçlarını sonraki yazıma bırakıyorum. İlginç!

[Prenses Isabella]

Evrende ışık hızıyla düşünce hızının aynı olması düşünülebilinir mi? Örneğin başka galaktik ortamlardan dünyamıza kadar gelen bilgilerin geliş hızını da hesaba katarsak.. 

[ADAM]

Bir ya da iki sonraki bölümde bu sorunun yanıtını bulacağımızı sanıyorum.

Sevgiler.

[Prenses Isabella]

Bir ya da iki sonraki bölümde bu sorunun yanıtını bulacağımızı sanıyorum.

Yaşasın. Sabırsızlıkla bekliyo olacam çok Teşekkürler Sayın Adam.

Saygılarımla,