MEVLANA- DİVAN-I KEBİR'DEN...

[ceycet]

Nereden gelmişsin , biliyor musun ? Sen , HAKK ' ın hareminden gelmişsin ; 0 ruhanî alem , O güzellikler hiç hatırına gelmiyor mu ? Onları unuttun da , bu dünyada şaşkına döndün , böyle şaşırıp kaldın ! HZ. MEVLÂNA ( KS.) DİVÂN - I KEBİR

Kimdir kapıdaki dedi,kul et dedim ,kölen olayım senin .
Ne işin var dedi ,a ay yüzlüm dedim, sana selam vermek isterim.
Ne vakte dek duracaksın dedi,beni çagrıncaya dek dedim.
Aşk davasına giriştim,antlar içtim,aşk yüzünden malımı,mülkümü,
adımı sanımı yitirdim diye yeminler ettim.
Davaya tanık ister hakim dedi ,tanığım gözyaşı dedim ,
yüzümün sarılığı da davamın doğruluğuna delil.
Dedi ki;Tanığın tanıklığı makbul degil,gözüne gelince :
O zaten edepli ,terbiyeli değilki,kötülüklere bulanmış biri.
Adaletinin yüceligine and olsun ki dedim,ikisi de adildir,
ikiside sucsuz .
Gelirkendedi, kimdi yoldaşın?Hayalin dedim,padişahım,hayalin.
Peki dedii kim cagırdı buraya seniseni?Kadehinin kokusu dedim.
Ne niyetesin dedi ;vefa etmek,dostluk etmek isterim dedim.
Neresi daha güzeldir ,neresi daha hoş diye sordu,kayserinköşkü dedim.
Ne gördün orda dedi,yüzlerce kerem dedim ,yüzlerce lutuf.
Yol neden bomboş dedi,yol kesenin korkusundan dedim.
kimdir yol kesen dedi,şu kınanma ,yerilme dedim.
Emin yer neresi dedi,zahitlik,çekinmek dedim.
Zahitlik dedigin nedir dedi,esennlik yolu dedim.
Afet nerde diye sordu,aşkının civarınnda dedim.
Orda ne alemdesinsen dedi ,dosdoğruyum dedim .
Sus eğer onun esprilerini söylersem kendinden geçersinve ne kapın kalır ne damın
divan_ı kebir Mevlana