ADAM OLMAK - 3

[ADAM]

KARAMÜRSEL SEPETİ DEĞİL

Bu bölümde yazar, İstanbul’a Karamürsel’den gelen, yapısı bakımından ufak tefek bir adam ile nasıl tanıştığını anlatıyor.

Adamın adı Rahmi. Yapısı bakımından ufak tefek. Fakat dediğim gibi, adam Karamürsel Sepeti değil.

Bence gerçek yaşam öyküleri ile kurgunun iç içe oluşu, kitabın bu aşamasında başlıyor. Birtakım diyaloglar ve olaylar sanki anılar gibi anlatılıyor fakat hepsinde aslında gerçek değil gibi bir etki var.

Bu Rahmi adlı kişi kitabın sonraki bölümlerinde çok önemli, âdeta bir bilge gibi bir işlev üstlenecek.

Rahmi ile tanışma öyküm ilginçtir.

Bir gün, öğrencilerimden birini iyice pataklamıştım.

Öğleden sonra odamın kapısı gümbürdeyerek açıldı. İçeri dalan adam bar bar bağırıyordu: «Ügretmen, sen nediysen, bizim kıroyi döviysen?»

Tabancamı çektim. Şırak diye mermiyi sürdüm. Namlusundan tutup alıp beni vursun diye ona doğru sürdüm. Korktu. Önce lâfını geveledi. Sonra kaçıp gitti.

Ardımdan hakkımda bir dedikodu çıktı.

Ben “şıh ogli” imişim. Tarikat ehli imişim. Bana mermi değmezmiş. Her şeyi bilirmişim. Hele bir de köy imamının ilkokul diploması alıp maaş bağlanmasına katkıda bulununca, bu da duyulunca her köyde baş üstünde tutuldum.

Bu niteliğimi Rahmi de bir yerden öğrenmiş. Bu tarikat ehli kişiyi merak edip tanışmak istemiş.

[Prenses Isabella]

Bu da çok güzel.. Zaten Ulu Önderimiz Mustafa Kemal ATATÜRK' ün Eğitim ve Öğretim Sistemi üzerindeki Başöğretmenliği' ni bir an bana anımsattı. Nasıl ki o dönemin Insan Bilinci şimdikine nazaran çok geri kalmış olmasına rağmen gösterdiği İrade Güçlülüğü bizlere aynı zamanda Kendisi' nin de ne kadar ideal bir Öğretmen ve Öğretici olduğunu göstermiş ve kanıtlamıştır da aynı zamanda.. Bu yüzden hepimizin örnek alması gereken kendim ve kendi durumumda olanları kastediyorum ki bazı Kişileri gördüğümde Onların da birer Atatürk pozisyonunda olduğunu bildiğim için Onların şuanki yaşam modunda bizleri ellerimizden tutan Büyük Ağabeyler olarak gördüğüm için her zaman Onların Varlıkları, yürüdüğümüz bu Insanlık yolunda ön safhada yeralan ve bizlere Işık tutan Değerli Varlıklar olduğu için yolumuza devam etmemiz tabi Onların Önderliğinde Onların Sayesinde olduğunu asla unutmamalıyız. Her zaman için minnet ve saygı duyacağımız Kişilikler olarak hep aklımızda tutacam.

Bu örneklem gerçekten cehaletin ve Eğitimin arasındaki farkı bariz şekilde ortaya koymaktadır. Öyleki yapılan saldırgan davranışların ne kadar çok kişiyi alçaltıcı ve rencide ettiğine hepimiz şahit oluyoruz. Bunun içinse Eğitmenin gösterdiği tavır aynı zamanda bize bir ikinci seçeneği sunduğu için hangisinin doğru, hangisinin yanlış bir tavır olduğunu da aynı zamanda öğrenmiş oluyoruz.

Bu arada Doğulu şivesiyle lanse edilmesi nedeniyle Doğumuzda böylesi olayların yaygın olması itibariyle her zaman için bu tür durumlar karşısında gülüp geçmeden edemiyoruz:)

Sevgilerle,