Masonlar aralarına aldıkları kimselerin her şeyden evvel temiz ahlâklı, faziletli ve hüsnü şöhret sahibi olmalarını şart koşarlar ve bunu mutlak bir şekilde tahkik etmek isterler. Bu ilk şart ile beraber her türlü fikrî mesaiye iştirak edebilecek derecede bir irfan hamulesinin mevcut olmasını ararlar. Ferdin kendi vicdanî kanaatlerine en büyük saygı ve müsamahayı kabul etmekle beraber, akide ve iman sahibi olmayanları da, kendi alemlerine terk eder, ve onları mahfillerine kabul etmezler.
Hudutlu bir tolerans dahilinde, her türlü felsefî görüşleri tetkik ederler, fakat Mason olarak hiç bir felsefî doktrini kendileri için bir yol olarak kabul Hele, insanları daima ayırabilen münakaşalardan kaçarlar ve bu gibi hallerin hadis olmasına asla meydan vermezler. Siyasî kanaatleri ne olursa olsun, her vatandaşı, kanun ve cemiyet nizamlarına uygun şekilde hareket ettiği taktirde, bu kanaatlerinden dolayı saygı ile karşılarlar, fakat onların siyasî düşünce ve kanaatlerine asla müdahele etmezler. Mahfillerinde de siyasî hiç bir fikir ve içtihadı asla münakaşa, kabul, red veya tenkid etmez-Böyle bir teşekkül içerisinde çalışmakta olan cemiyet mensuplarının başlıca gayeleri arasında bilhassa hakikatin en salim yollardan aranması bulunmaktadır. Bu yol ilim ve irfan yoludur.
Batıl görüş ve düşüncelere hiç bir şekilde düşmeden fikir sahiplerinin ortaya koyduğu bilgi ve tetkik mahsulü hakikatlerin mütemadiyen tahlil edilmesi ile Masonlar kendi irfan ve bilgi hamulelerini arttırmaktadırlar. Mason, mason olduğu andan itibaren artık bu yolda araştırmalardan bir an olsun kendisini alıkoyamaz. O, durmadan iyiyi, doğruyu ve güzeli arayacaktır. Ne bulursa onu refiklerine anlatacak ve onların yardım ve irşadlarıyle hakikatin bulunmasında her zaman rastlanmakta olan müşküller azalacaktır. Mason bunu yaparken daima iyi hislerle hareket etmeği bir nevi tabiatı saniye haline getirmiş kimsedir. O daima etrafının saadet ve tealisini düşünür. Hayır işlemek birinci emelidir. Bu itibarla da bildiklerini ve öğrendiklerini hiç kıskanmadan başkalarının istifadesine arzetmeği bir zevk olarak kabul eder.
Bu suretle o bir ışık menbaı olmak ister, ve yakınlarının da bu nurdan, hiç bir karşılıksız, müstefid olmasını temenni eder. Eğer bir parça olsun ışık saçabilirse son derecede memnun olur. Fakat bunu yaparken, hakikî mason insanların yanlış zehaplara kapılmasından çekinir ve daima yersiz isdidlallere yol açabilen telkinattan kaçınır. Masonluk bir nevi usluluk mektebidir. Orada öğreten de, öğrenen de dogmatik görüş ve telâkkilere saplanmaktan kendisini korumağa çalışır. Bu sayede henüz tam olarak isbat edilmemiş fikir ve nazariyeleri sahiplerine bırakır ve onların neşiri olmaktan kendini men'eder.
Fikret ÇELTİKÇİ / Mimar Sinan Dergisi
Konu: Masonluk Memleket Hizmetinde - 4 (Okunma sayısı 2167 defa)
Nisan 17, 2016, 06:51:04 ös
