Tanri iyimidir? Kotumudur?

[Prenses Isabella]

Nötr

[Prenses Isabella]

Bizim anlayisimiza gore olan iyi ve kotu kavramlarini dusunerek...

Öncelikle, İyi ve Kötü kavramlarının neden ortaya çıktığını sorgulamak gerek! Bunu şu şekilde de düşünebiliriz; İyi ve Kötü neden vardır? Evrensel Dengenin salt İyi ve Kötü üzerinde kurulduğu düşünülebilinir mi acaba?

Tanri iyimidir kotumudur? yoksa dengeleyicimidir? yani hem iyi hem kotumudur?

Tanrı'nın Kötü olduğunu ben dahil birçok Kişi biliyor. Ama Tanrı'nın İyi olduğunu kabul edersek öyleyse salt İyilik ve Sevgi Tanrısı mıdır? Peki ya bunun ardında bir de Nötr olabileceğini düşünmemiz ihtimali de yok mudur?

Bir diğer seçenek ise, Tanrı'nın hem İyi hem de Kötü olduğunu sanmıyorum. Eğer kötülük olsaydı bu denli Güçlü ve Karşılıksız Sevgi'nin oluşması imkansızdı.

Elbette Dengeleyicidir. Çünkü Evren Denge unsuru üzerine kurulmuştur. Herşey birbirinin zıddıyla tamamlanmak zorundadır.

Iyiyse, kotuluk neden var? (sonucta kotulugude o yaratti cunku)
Kotuyse, bizim kotu olmamiza neden izin yok?

Kötülüğün neden olduğuna gelince '' Çünkü Ben Yarattım, hiçkimse kendini herşeyden üstün sanmasın diye! '' Biliyorsunuz, İnsanoğlunda inanılmaz bir Bencillik vardır ve kendini üstün görme çabası ama yıkımı kaçınılmazdır. Çünkü bu Dünyaya ne için geldik? Onun bilincine varırsak hepimizin üzerinde mevcut olan İnanılmaz Gücü de hissederdik. Hakikat, İnsanın Kendisinde ve Geleceğindedir. Kime nasıl davranırsam aynısını görürüm. Evrensel bir Kuraldır.     

İnsanoğlunun kötü olmak isteyişine herhangi bir müdahalenin olduğunu sanmıyorum çünkü Evrende herkes kendi yolunu çizerek ilerler ve yaptıklarının iyi / kötü sonuçlarını da görerek! İnsanoğlu Bencilliğinin acısını daha çok çekeceğe benziyor.

   

Dengeleyici ise, neden bizde kendi dengemizi ve istedigimizi yaparak iyi ve kotu olanlari kendimize gore dengelemiyoruz? Onun denge kavramia uyacaksak, tam olarak onun denge kavrami nedir?

Hangi İnsanoğlunun Denge Anlayışı Evrenseldir? Söyler misiniz? Gerçek ve Doğru Tanrı'nın İsteğine göre belirlenmiştir. İnsanoğluna düşen buna uymak ve bu doğrultuda hareket etmektir. Ancak zorlama yoktur.

Denge kavramı tam olarak belki de zıtlıkların birliğidir.

[Tebriz]

Tanrı bize o kadar iyidir ki, bizim iyiliyimiz için bazen bize kötülük bile yapıyor.

[dogudanesen]

Tanrı yarattıklarına iyi ve kötüyü tanımlama, ayırt etme yetisi vermiştir sadece...
Tanrı iyi ve kötü ile sıfatlandırılamaz, çünkü Tanrı Tanrıdır; iyi ve kötü O'nun yarattıklarının arasında kalmakla sınırlıdır.

[Dino]

Tanri bizleriz, bizler iyi isek O da iyi, bizler kotu isek O da kotu.

[degas]

Tanri bizleriz, bizler iyi isek O da iyi, bizler kotu isek O da kotu.

yani tanrı biz'izimi anlamamız gerekir.

[ozak1977]

Yaratıcı kudretin bu tür sıfatlandırmaları olamaz. Bunlar yaratılanlar içindir. Peki kötü nedir? Kime göre kötüdür ?  Varlığımızı devam ettirmekte bizlere problem çıkarıp, zarar veren kişilere kötülük yaptı deriz. Ancak bu kötülüğü yapan kişi de kendi varlığını devam ettirmek için yapmıştır bunu...Öyleyse kendisine iyilik, başkasına kötülük yapmıştır. Sırf bize zararı olduğu için biri kötüdür diyebilir miyiz?  Ya da hayatta kötü ya da iyi diye birşey yok ; sadece seçimler var , diyebilir miyiz?

Zevk için insan öldürmek veya bir insana eziyet etmek kötülük müdür gerçekten? Belki de sadece psikiyatrik bir rahatsızlıktır, hastalıktır ...

Bir devletin başak bir devlete savaş açması gerçekten kötülük müdür ? Yoksa sadece kendini devam ettirebilme savaşı mıdır ?

Aslan açsa ceylanı yer. Şimdi aslan kötü müdür ?  Sadece hayatta kalmaya çalışmaktadır, bundan dolayı da  masum, günahsız, vejeteryan ceylanı boğazlar ,parçalar, yer. Eğer böyle yapmazsa aslan açlıktan ölür. Yanına yanaşan başka aslanlarla avını paylaşırsa ,cömert aslan olur,çünkü kardeşleriyle yemeğini paylaşmıştır.Ceylan için ise kendisini yiyen, öldüren herkes kötüdür.

Peki ,hayatta bizlere iyilik olarak görülen şeyler gerçekten iyilik midir? Avlanan aslan her yakaladığı ceylanı genç aslanlarla paylaştı diyelim. Genç aslanların önüne hazır yemek gelmektedir. Görünüşte bu iyilik,cömertlik olabilir ama diğer taraftan gençler avlanmayı öğrenememişlerdir.Yani avcı aslana bişey olsa diğerleri avlanmayı bilmediklerinden aç kalacaklardır... Görüldüğü üzere iyilik gibi görünen paylaşma ve cömertlik aslında iyi bişey değildir.

İnsanlık hergün yeni bişey keşfedip ,böbürlendikçe Tanrı sadece üstümüze gülmektedir diye düşünmekteyim.Sonuçta aslanı da ceylanı da yaratan odur.  Tanrı'nın bilgisi ve kudreti karşısında insanoğlu çok aciz ve zavallıdır. Tanrı'yı idrak edebilmek ise bize dayatılan öğretilerle değil, ancak aklın ve bilimin ışığında gerçekleşecektir

Saygılarımla

[Waldow]

Tanri bize ne verdi,bizden ne aldi? Tanrı öldü !

[semih_tatar]

insan kendi istedigi gibi yasar,yasatir ve sonunda yasanilanlarin sonucunu  tanriya mal eder. tanriya haksizliktir bu sekilde dusunmek ve bu soruyu sorabilmek keske dusundukleri gibi bir ruh olsaydin ve bizde kendi ruhundan ufleyip yarattiklarin olsaydik. eminim ki simdiye kadar coktan gostermistin yuzunu....ey tanri

[Quantum]

Son yüzyılda, dünyanın her köşesinde tam bir barış ortamının olduğu, kimsenin kimseyle savaşmadığı zaman süresi sadece 20 (yirmi) gün. Düşünün; yüzyılda sadece 20 gün. İnsanlık tarihi denen şey aslında savaşlar, ölümler, zulüm, işkence ve sömürü tarihidir. Onbinlerce yıldır insanlar birbirini öldürüyor. Hayvanları, doğayı da katlediyor bunun yanısıra.

Tecavüz ve  işkence tüm insanlığın hayatının bir parçası oldu. Hiroşima, Nagazaki, Auschwitz gibi trajedileri yarattı insanoğlu. Daha hangi birini sayayım? İnsanı tanrının yarattığını ve ona kendi ruhunu üflediğini söylemek, tanrı kavramına yapılabilecek en büyük suçlamadır bence.

Ben tanrı olsaydım, milyarlarca insanın açlık, yoksulluk ve zulüm altında çaresizce inlemesine izin vermezdim.
Bu ülke 9-10 aylık bir bebeğe tecavüz olayını da gördü. Ben tanrı olsaydım, o bebeğe ve tecavüze, işkenceye, zulme maruz kalan milyonlarca insana bunların yapılmasına göz yummazdım.
Ben tanrı olsaydım, kendi yarattığım varlıkların üzerine titrer, hepsinin mutlu olmasını isterdim. Sadece mutluluktan ağlamalarını isterdim. Onları labirentteki deney fareleri gibi görmez, kendi egomu tatmin etmek için bana günde 5 kere "sen büyüksün" demelerine ihtiyaç duymazdım.

Tanrının kafası benim kadar bile çalışmıyor mu?
Kabul etmeliyiz ki bu evrende yalnızız. Öbür dünyada sonsuz mutluluk yalanından uyanıp, mutluluğu bu dünyada inşa etmek için çalışmalıyız. Öbür taraf ya var, ya yok. Ama bu dünya gerçek.