Kendi açımdan baktığımda, dünyada ne oluyorsa, zaten olacağı içindir, olacağı vardır. Keşke savaşlar olmasa, ama oluyor işte. Böyle(şu zamanlardaki) bir kaosdan düzene gidiş belki olur, belki de olmaz.
Bana öyle geliyor ki kötü ve ya bilinçsiz yöneticiler olduğu müddetçe (keşke olmasa ama) savaşlar olacaktır.
Günahsız ve ya iyi bir insanın ölümü insanlığın ölümüdür diye bir söz vardı, savaşlarda nice çocuk ve günahsız ya da iyi insan kaybedilmekte.
Bir kral, sultan ve ya ülke illa bir yer fethedecekse gönül fethetmeli. Toprak fethedenin ebedi mekânı yine herkes gibi toprak olacaktır. Yunus Emre'nin de dediği gibi;
" Sular hep aktı geçti
Kurudu vakti geçti
Nice han nice sultan
Tahtı bıraktı geçti
Dünya bir penceredir
Her gelen baktı geçti."
Onun için bir devlet, krallık ve ya devlet yöneticisinin savaşmaktan çok vefaatinden sonra iyi bir insan olarak anılmayı tercih etmesi daha şıktır, güzeldir.
Tarihte tabiki savaşlar yapmış ve buna rağmen iyi anılan imparatorluklar, devletler, imparatorlar, sultanlar, krallar da vardır. Ama bu algı bile çoğu zaman savaşın hangi tarafından bakıldığına göre değişir.
Sevgiler.
