Jerry, cevresindekilerin cok sevdigi insanlardan biriydi. Keyfi her zaman
yerindeydi. Her zaman soyleyecek olumlu birsey bulurdu. Hatta bazen
etrafindakileri cildirtirdi bile. Bu adam bu halde nasil bu kadar iyimser
olabiliyor diye. Birisi nasil oldugunu sorarsa 'Bomba gibiyim' diye
yanit verirdi hep; Bomba gibiyim.
Jerry bir, dogal motivasyoncuydu. Yaninda calisanlardan biri o gun
kotu bir gunundeyse, Jerry yanina kosar, duruma nasil olumlu bakilacagini
anlatirdi. Bu tarzi fena halde dusunduruyordu beni. Birgun Jerry'e
gittim. Anlayamiyorum dedim, nasil oluyor da, her zaman, her kosulda
bu kadar olumlu bir insan olabiliyorsun, nasil basariyorsun bunu?
'Hersabah kalktigimda kendi kendime; Jerry bugun iki secimin var.
Havan ya iyi olacak ya kotu derim'
'Havamin iyi olmasini secerim. Kotu birsey oldugunda, yine iki secimim
var. Kurban olmak ya da ders almak. Ben basima gelen kotu seylerden
ders almayi secerim. Birisi bana birseylerden sikayete geldiginde; yine iki
secimim var. Sikayetini kabul etmek ya da ona hayatin olumlu yanlarini
gostermek. Ben hayatin olumlu yanini secerim.'
'Yok yahu' diye protesto ettim. Bu kadar kolay yani' dedim.
'Evet kolay' dedi Jerry, hayat secimlerden ibarettir. Her durumda bir
secim var. Sen her durumda nasil davranacagini secersin.
Yani sen hayati nasil yasayacagini secersin.
Jerry'nin sozleri beni oldukca etkiledi.
Onu uzun yillar goremedim.
Ama hayatimdaki talihsiz olaylara, dovunmek yerine,
secim yapmayi tercih ettigimde hep onu hatirladim.
Yillar sonra Jerry'nin basina cok
tatsiz bir olay geldi. Soygun icin gelen hirsizlar, panige kapilip Jerry'i
delik desik etmisler.Ameliyati 18 saat surmus, haftalarca yogun bakimda
kalmis. Taburcuedildiginde kursunlarin bazilari hala vucudundaymis.
Ben onu olaydan 6 ay sonra gordum. Nasilsin diye sordugumda
'bomba gibiyim' dedi. Bomba gibi...
Olay sirasinda neler dusundun Jerry dedim. 'Yerde yatarken iki
secimim var diye dusundum, ya yasamayi sececektim, ya da olumu.
Ben yasamayi sectim'dedi.
Korkmadin mi, suurunu kaybetmedin mi?
'Ambulansla gelen saglik gorevlileri harika insanlardi, bana hep
iyileseceksin, merak etme dediler.
Ama acil servisin koridorlarinda sedyemi hizla surerlerken doktorlarin ve
hemsirelerin yuzundeki ifadeyi gorunce ilk defa korktum.
Bu gozler bana 'Bu adam olmus' diyordu.
Birseyler yapmazsam, biraz sonra olu bir adam olacaktim gercekten'.
'Ne yaptin 'diye merakla sordum Jerry'e.
'Kocaman bir hemsire yanima yaklasti ve herhangi bir seye alerjim
olup olmadigini sordu. 'Evet 'diye yanit verdim. 'Var...'
doktorlar ve hemsireler merakla sustular.
Derin bir nefes alarak kendimi topladim ve bagirdim.
Benim kursunlara alerjim vaaar! ! !
Doktorlar ve hemsireler gulmeye basladilar, tekrar bagirdim...
Ben yasamayi sectim. Beni bir canli gibi ameliyat edin,
otopsi yapar gibi degil...'
Jerry sadece doktorlarin buyuk ustaliklari sayesinde degil, kendi olumlu
tavrinin buyuk katkisi ile yasadi. Yasamasi bana iyi bir ders oldu.
Her gun hayatimizi dolu dolu yasamayi secme sansimiz ve hakkimiz
oldugunu ondan ogrendim ve herseyin kendi secimimize bagli oldugunu...
Bu yaziyi okudunuz. Simdi iki seciminiz var:
1 - Unutup gitmek
2 - Saklamak ve dostlariniza Paylaşmak