SİZCE HANGİSİ

[İNSAN]

Çok da dik değil aslında.

Sayın Hacamat'ın sorusu üzerine  aklımın bir köşesine şöyle bir şey takıldı ama :

Şimdi hepimiz biliyoruz ki ; öğrenmek için, Türe Özgü Hazırbulunuşluğumuzun,yani donanımımızın uygun olması gerekir.

İnsan türü olarak da ; bu meziyet için düşünmemiz gerekmiyor mu acaba ?


Eminim biraz karışık oldu ; hatta 'bu adam ne diyor yahu' denilebilir.

Onun için bir cümle ile şöyle sadeleştirelim.

'' Öğrenmek için düşünebilmek bir önkoşul değil midir ?''

[Hacamat]

Öğrenmeden düşünemeyiz
Öğrenmeden düşünebildiğimizi ispat eden bir şey söyle mesela.

[Teo]

Yazdığım sonuncu kitapda böyle bir cümle kurmuşumdur. "Adım seslerimden hazz alıyorum. Ve bu zaman var olduğumu düşünüyorum".
Bence Descartes çok doğru söylemiş. Düşünüyorum, O halde varım.

Olmadan düşüne bilinir mi? Bence bilinir. Bunu anlatmak çok zor. benim için kabullenmekte zor oldu ama kabullendim.  Son zamanlar burada okuduğum bir çok yazıların kabbalayla çok alakalı olduğunu görüyorum.

kabbala ilminden bilgili olan insanlar beni anlamışlardır umarım

Saygılarla

[Hacamat]

Sayın Teo Descartes bu sözü bize yansıyan manada söylediğini zannetmiyorum.
Orada vurgulanmak istenen "düşünüyorum o halde var ediyorum." gibi sanki. Kişi düşündüğünü var eder. Polyana misali.
 Kısaca güzellik düşün ve onu vaaret. Descartes' e de meal yaptım ya artık daha ne diyim.
kitabınızın ismi ne? sayın Teo.

[Ati]

     Alanı genişletelim:

     1."Düşünüyorum; o halde varım." -Descartes.
     2."Duyumsuyorum; o halde varım." -Andre Gide
     3."İsyan ediyorum; o halde varım." -Albert Camus

     Var olmak çabasındaki insan için  insan için hangisi daha saygın?

[Gezdirici]

Düşünce varlığın bir fonksiyonudur. Dolayısıyla "Düşünüyorum öyle ise varım."

Var olan bir özne, var olduğunu ifade edebilecek kadar düşünebiliyor ise bu durumda "Varım öyle ise düşünüyorum."

Bunlar iki karşı kale değil ki.  Tek kale mi oynuyoruz? diye düşünüyorum.

[Hacamat]

Sayın İNSAN ın ortaya attığı top sürekli taca çıkıyor. Bir iki sektireyim dedim ama nafile. Düşünmek için varolmak yetmez. Ağaç ta var, tahtada bunlar düşünüyor mu? Öğrenmeden neyi düşüneceksiniz.
Düşünmek bilmekle başlar. O halde....

[Ati]

 Ben insanlaşma süreci içindeki bir varlığın kimliğini,  kişiliğini ve toplum  içinde var olma, varlığını kabul ettirebilme çabasını kastetmiştim.

[Teo]

Sayın Hacamat. kitabın ismi "bir gençin hikayesi" roman. Ama malesef daha çıkmadı. Son tamamlamalar diyelim

Saygılar

[İNSAN]

Sayın Ati' nin dediğini doğru buluyorum. Buna benzer sözleri çoğaltmak da mümkün olabilir. Bu noktada birçok filozof veya düşünür varlığı çatısız bırakmak istememiştir. Verilen üç örneğe ek olarak da 'Alet kullanıyorum ,o halde varım' sözü ve daha bilmediğimiz sözler gösterilebilir. Sayın Ati'nin hatırlatması iyi oldu.

Bütün bunlar  'insan' dediğimiz muazzam varlığı bir yerlere oturtma,onu hayvandan ayırma çabası sanki.

Çünkü yakından bakınca bu sözlerin aslında bu yatıyor.


Ancak ben bu çabaların 'insan' olan varlığı kısıtladığını, çok özellikli oluşunu zedelediğini düşünüyorum.

Okuduğum kutsal kitaplarda 'halife'  ve 'ahsen-i takvim' olarak tarif edilen insan, bu dar gömlekler içinde nefes alamayabilir.

Bu durumu belki 'Varım o halde düşünüyorum ' sözüyle biraz telafi ediyoruz ;  ama yine de diğer sözlerin yanında cüce kalıyor.

Sesinin çok da yükseldiği söylenemez. 

Çok da karamsar olmayalım. Şanslı taraflarımız da var.

'Üretiyorum o halde varım' veya 'Ticaret yapıyorum o halde varım' gibi tanımlar da olabilirdi.

Hatta biraz daha ileri gidersek ; yüz yıl sonrasını görebilen arkadaşlar için şu söz de kullanılabilirdi :

'Bilgisayar kullanıyorum, o halde varım'

Öyle demeyin. Bal gibi de olurdu.

Niye olmasın !


Son olarak , konumuza ilişkin Sartre'nin bir sözü ile devam edersem daha iyi bir iş yapmış olacağımı hissediyorum.

Sartre 'Düşünüyorum o halde varım'  sözüne çok kafa yormuş diyorlar.

Bu sözü tercih ediyor olmamın sebebi Sayın Hacamat'ın sormuş olduğu,biraz Varoluşa kaçan sorusu oldu. Konudan ilgisini esirgemeyen Sn. Hacamat'ın sorusunu hatırlayalım hemen.

'Öğrenilmeyen şey düşünülebilir mi'

Bakalım Sartre'ye göre düşünülebilinir mi ?
 
Konumuzla ilgili şöyle diyor Sartre :

'Ben diyen bilinç ile düşünen bilinç aynı değildir'


'Doğru mu acaba ?