Masonlar.org - Harici Forumu
Masonluk Bilgidir. Bilimdir. Ilimdir. => Felsefe => Konuyu başlatan: propulsion - Ağustos 02, 2015, 06:41:53 ös
-
Şu günlerde Bertrand Russell'dan Avni Yakalıoğlu tarafından Bilimden Beklediğimiz adı ile çevrilen The Scientific Outlook kitabını okuyorum.
Kitap epey eski bir kitap; kendisi orjinal olarak 1931'de basılmış. Elimdeki ise iki baskıdan çeviri 1962 yılında Varlık Yayınları tarafından basılmış.
Kitapta bilimsel gelişmenin hızlı bir biçimde devam ettikten sonra ( kitapta zaman vermiyor) gelecekte insanoğlunun tavrınına dair iki kurgusal senaryodan bahsedilmektedir. Bunlardan ilki:
Bilinecek ( bilinmesi gereken) o kadar şey olacak ki/vardır ki insan oğlunun ömrünün de uzaması/uzatılması gerekecek. Hem de hatrı sayılır miktarda. İkinci öneri ise:
İnsanoğlu elindeki ile yetinip eski gelişmelerin meyvesini yemeye başlayacak. Bilimsel gelişme hızı duracak/çok yavaşlayacak.
Bu noktada sizlerin de fikirlerini almak isterim. Sizce nasıl olacak? Bu iki seçenekten biri mi? Yoksa bir üçüncü seçenek mi?
-
İkinci seçenek.
-
Tabiki 1.seçenek daha çok yolumuz var Nasa durmadan yeni gezegen ve güneş sistemini inceliyor bunların boşunamı yapıldığına inanıyorsunuz?
Ömrün uzatılmasına gelirsek bu konu biraz soru işareti ancak zamanı daha hızlandırabiliriz örn:Boing,Locked Martin,Gulfstream ortak çalışmaları var Uzay uçağı saatte 4 bin kilometre hıza ulaşacak, İstanbul-New York arası 2 saate inecek...
-
Albert Einstein'in bu meşhur sözünü hayatımızın neresine koymalı peki ?
'Üçüncü dünya savaşını bilmem ama, dördüncü dünya savaşı taşlarla ve sopalarla yapılacak'
Öylesine söylenmiş bir kehanet mi ?
-
Bilimsel gelişmenin hızının durması veya çok yavaşlaması ancak yetkili üst düzey bilim adamları tarafından tercihen söz konusu olabilir çünkü insanın doğasına baktığımızda hiçbir konuda elindekiyle yetinmeyen bir canlı türü. Herşeyin daha fazlasını isteyen, özellikle de hız konusunda; daha hızlı bilgisayarlar, telefonlar, arabalar, uçaklar vs. vs. Aslında ben insanın hız tutkusunu varoluşunda yatan yani insanın doğasından kaynaklanan bir durum olduğunu düşünüyorum çünkü insan enerjisine ve düşünce hızına henüz hiçbirşey yetişmiş vaziyette değil. Bu yüzdendir ki en önemli bilim adamları veya kâhin olarak adlandırılan insanların o zamanlardaki iddiaları tarihte yeni yeni gerçekleşmeye başlıyor. Yani demek istediğim şu ki bu değerli insanlar o kadar hızlı ve doğru düşünmüşler ki asırlar öncesinden öngörülerde bulunmuşlar. Hatta bu sorudan kaynaklı şöyle düşünceler üretti veya bende var olan bilgiyi ortaya çıkardı beynim: "Düşünce hızında bir gelecek" yani bence herşey düşünce hızına gelince tükenecek belki geldi ama bizim haberimiz yok veya bize yansıtılmıyor.. Gelişim hızını ancak ve ancak istenirse, gerek olursa yavaşlatır veya durma hızına getirirler diye düşünüyorum. Aslında bize deklare edilmeyen ama zamanın en az 50 yıl sonraki teknolojilere ulaşıldığını keşfedildiğini ama saklandığını hissediyorum.
-
Sayın İnsan Kehanet değildir sadece bir teori ve günümüzde daha da önemi artmış bir teori
Ayrıca Albert Einstein mutlak doğruları yoktur ve bilimdede mutlak doğrular yoktur sadece zamanın doğruları vardır örn:Einstein İzafiyet teorileri gelecekte çürütülmesi ihtimali var:
http://www.btnet.com.tr/34996-einstein%E2%80%99in-teorisi-curutuluyor-isik-hizinin-otesine-gecildi.html (http://www.btnet.com.tr/34996-einstein%E2%80%99in-teorisi-curutuluyor-isik-hizinin-otesine-gecildi.html)
-
Albert Einstein'ın bu sözünün kehanetten öte insanoğluna bir uyarı olduğunu düşünüyorum. Az önceki yazımla bağlantılı olarak demeliyim ki Einstein zamanımızda ve sonrasındaki bilimsel gelişmeler hakkında tahminde bulunup olası bir dünya savaşının ve bu savaşta kullanılacak olan teknolojinin dünyayı yerle bir edeceğini ve teknolojiye dair hiçbirşey kalmayacağını vurgulamak istemiştir. Dördüncü dünya savaşının tahtalar ve sopalarla yapılacağı iddiası da işin şakası tahminimce. Einstein yine iyimser davranmış, zamanımızda vukû bulabilecek olası bir Dünya savaşından sonra yeryüzünde çok fazla canlı türü kalacağını düşünmüyorum tabi Amerika'da yeryüzünde yaşayan belli sayıda bir nüfus için tasarlanmış olan mevcut dünyaya benzer özel bir yaşam bölgesi oluşturulması da aslında olası bir Dünya savaşı sinyallerini vermekte :)
-
Bana böyle bir seçeneği savun diyen tetikleyici unsur, son yıllarda rastladığım tuhaf yaşam biçimleri olabilir.
İnsanlar savaş veya afet olmadan da avcılık yapmayı özleyebilir.
Acaba neden , sanatçı Ra Paulette 10 yıl boyunca magarada yaşadı.
Ya da fazla uzağa gitmeyelim. Örnekleri yanibasimizda da görülüyor.
Malatya'da, Batman'da insanlar neden ailecek magarada yaşıyorlar.
Devletin gelin size ev verelim tekliflerini reddetmeleri bu adamların üzerinde düşünülmesi gerektiği gercegini ortaya koymuyor mu ?
Belki de bütün bu yaşam biçimleri kendisi Elif Şafak 'ın babası olan sosyal psikolog uzmanı (geçen yıl vefat etti) Prof. Dr Nuri Bilgin'in tarif ettiği eşya ve insan ilişkisinin kollektif bellekteki değişimine işaret ediyordur.
İnsanlar yavaş. Ve bazı şeylerin hızına yetişemiyor.
Yoksa geride kalmamak için mi çadır acıyor.
Ya da gidip Hollanda'da tepelerde, taş kovuklarında ve deliklerinde neden yaşıyor bu insanlar.
İşte bu soru ve biçimler teknolojinin, ileride insan hayatında pek yerinin olmayacağı kanısına ulaştırıyor beni.
Gün gelecek, metalden değil kemikten silah yapacağız gibime geliyor.
Kemik doyum vermeyince Gabriel Tarde'nin "Geleceğin Tarihinden Alıntılar " adlı senaryosu işte o zaman devreye girer belki.
Çünkü Bernard Russell de , gün gelip herkesin "Göğü Delen Adam" olacağını biliyordu.
-
Einstein'ın dördüncü dünya savaşının nasıl yapılacağı ile ilgili düşüncelerinin konumuzla pek de ilgili olduğunu düşünmüyorum. Bu olsa olsa dünyanın ne hale geleceği/getirileceği ( insanlar tarafından) ile ilgili bir tahmin olabilir.
Işık hızının geçilip geçilemeyeceği ile ilgili görüşlerime aşağıdaki adresteki son iletiden ulaşılabilir. http://masonlar.org/masonlar_forum/index.php?topic=5537.0 (http://masonlar.org/masonlar_forum/index.php?topic=5537.0)
Başlık ile ilgili kendi fikrime gelince Ben bilimsel gelişmenin duraksamadan devam edeceği düşüncesindeyim.
Ancak bu ilerlemenin/gelişmenin tüm dünyada aynı hızla değilde kimi toplumlarda/devletlerde ortalama değerden hızlı, kimilerinde yavaş, kimilerinde ortalama değerde ve hatta kimilerinde ise daha az olacağı kanaatindeyim.
Bu tip bir kademelendirme (hızlı-yavaş-durağan) bilimsel çalışma konularında da (bilimsel branşlarda da) geçerlidir. Yani belli dönemlerde belli konular daha hızlı biçimde gelişebilir, daha yavaş gelişebilir veya durağan da kalabilir.
Genel toplamda yani kümülatif olarak hep bir ilerleme kaydedileceği yani hep bir ileri gidiş olacağı düşüncesindeyim.
Tabii burada en az gelişme kadar ve hatta daha da önemli olan bir konu daha var. Acaba bu ilerleyişin ne kadarı topluma/insanlığa/dünyaya faydası olacak şekilde kullanılıyor/kullanılabilecektir.
-
Şu günlerde Bertrand Russell'dan Avni Yakalıoğlu tarafından Bilimden Beklediğimiz adı ile çevrilen The Scientific Outlook kitabını okuyorum.
Kitap epey eski bir kitap; kendisi orjinal olarak 1931'de basılmış. Elimdeki ise iki baskıdan çeviri 1962 yılında Varlık Yayınları tarafından basılmış.
Kitapta bilimsel gelişmenin hızlı bir biçimde devam ettikten sonra ( kitapta zaman vermiyor) gelecekte insanoğlunun tavrınına dair iki kurgusal senaryodan bahsedilmektedir. Bunlardan ilki:
Bilinecek ( bilinmesi gereken) o kadar şey olacak ki/vardır ki insan oğlunun ömrünün de uzaması/uzatılması gerekecek. Hem de hatrı sayılır miktarda. İkinci öneri ise:
İnsanoğlu elindeki ile yetinip eski gelişmelerin meyvesini yemeye başlayacak. Bilimsel gelişme hızı duracak/çok yavaşlayacak.
Bu noktada sizlerin de fikirlerini almak isterim. Sizce nasıl olacak? Bu iki seçenekten biri mi? Yoksa bir üçüncü seçenek mi?
Belirtilen seçeneklerin gerçekleşmesi olası olmadığı gibi seçeneklere ilavem de olmayacak. Ancak;
Bilimsel gelişme insan sayısında ki artışı gibi exponential olarak gelişimini sürdürecektir. Yapılan sadece "var olanı çözümleme ve insan egosunun hizmetine sunmaktan ibaret" olduğu kanaatindeyim.
İnsanoğlunun ömrü zaten uzamaktadır, ancak insan doğası gereği hiç bir zaman elindeki ile yetinmez.
-
Ya da fazla uzağa gitmeyelim. Örnekleri yanibasimizda da görülüyor.
Malatya'da, Batman'da insanlar neden ailecek magarada yaşıyorlar.
Devletin gelin size ev verelim tekliflerini reddetmeleri bu adamların üzerinde düşünülmesi gerektiği gercegini ortaya koymuyor mu ?
Belki de bütün bu yaşam biçimleri kendisi Elif Şafak 'ın babası olan sosyal psikolog uzmanı (geçen yıl vefat etti) Prof. Dr Nuri Bilgin'in tarif ettiği eşya ve insan ilişkisinin kollektif bellekteki değişimine işaret ediyordur.
Alıntı yaptığım kısım dışındakilere daha sonra değinebilirim, ancak yukarıdaki satırları yazarken biraz daha detaylı ve farklı düşünülmesi gerektiği kanaatinde olduğum için bir şeyler yazmak istedim.
Neden:
İllaki mağarada yaşayacağım diye ısrar etmenin nedeni ya kent yaşamından tükenmiştir, ya doğada yaşamak istiyordur, ya sesiz ortamda transa geçmek istiyordur, psikolojisi farklılık içerisindedir, ...
Ya da
Adamın ailesini geçindirecek parası yok mağarada yaşıyor, hayvancılık yapıyor. Verilen evi kabul etse geçimini sağlayacak geliri yok. Bu insana İstanbul boğazında yalı verseniz ve yaşa deseniz yiyecek ekmek alamadıktan sonra yalının hiç bir anlamı olmaz.
Bu konudaki bilimsel gerçeklik; mağarada yaşamak, mağarada yaşamanın sebepleri, doğru analiz ve yargılamamak, uzun uzun analiz yapıp düşünmek yerine mağarada yaşayanın ayağına gidip "neden" diye sormak, çözüm üretirken gerçekçi olmak, vb. ile çözümleme yapabilmek gerektiği kanaatindeyim.
-
Sayın Selim çok tutarlı bir tahlil yapmıssınız size katılıyorum...
-
Burada soru Bilimsel Gelişmenin yönü ile ilgilidir.
Soruda denmek istenen Bilimsel Gelişme bu hızıyla devam edecek mi? Hatta bu hıza yetişemeyen insanoğlu yetişmek için kendi ömrünüde mi uzatacak? Daha doğrusu bunun yani ömrürü uzatmanın yollarını arayacak mı?
Yoksa Bilimsel Gelişmeyi oluşturan insanoğlu bir süre sonra bu kadar yeter deyip eski gelişmelerin meyvesini mi yiyecek?
Konunun içinde kalmamız konunun doğru evrilmesini ve katılımcıların katkılarını kolaylaştıracaktır.