Masonlar.org - Harici Forumu
Masonluk Bilgidir. Bilimdir. Ilimdir. => Psikoloji - Ruh bilimi => Konuyu başlatan: symbol - Eylül 25, 2012, 01:52:51 ös
-
Bir zamanlar, büyük ve güçlü bir ülkeyi yöneten kralın dört eşi varmış.
Kral en çok dördüncü eşini sever, bir dediğini iki etmez, her şeyin en güzelini, en iyisini ona verirmiş.
Kral üçüncü eşini de çok severmiş. Bu güzelliğin bir gün kendisini terk edebileceğinden korktuğu için, onu çok kıskanır,üzerine titrermiş.
Kral ikinci eşini de severmiş. Kendisine karşı her zaman iyi ve sabırlı davranan eşi, ne zaman bir derdi olsa daima onun yanında bulunur, sorunun çözümünde ona destek verirmiş.
Kraliçe olan birinci eşiymiş kralın. Onu en çok seven, karşılık beklemeden seven,sağlığına ve hükümranlığına en büyük katkıyı sağlayan bu eşi olmasına rağmen, kral bu eşini hiç sevmez ve onunla hiç ilgilenmezmiş.
Bir gün kral ölümcül bir hastalığa yakalanmış.
Yakında öleceğini anladığı ve öldükten sonra yalnız kalmaktan çok korktuğu için, eşlerinden hangisinin ölüm yalnızlığını kendisi ile paylaşmak isteyebileceğini öğrenmek
istemiş.
En çok sevdiği dördüncü eşine, "Ölüm yolculuğunda bana eşlik etmek ister misin?" diye
sorduğunda, aldığı yanıt kalbine bir bıçak gibi saplanan, kısa ve net, "Mümkün değil!" olmuş.
"Hayatim boyunca seni sevdim, sen benimle birlikte ölmeyi kabul eder misin?" sorusunu üçüncü eşi, "Hayır, hayat çok güzel. Sen ölünce ben yeniden evleneceğim." diye yanıtlamış ve kral bir kez daha yıkılmış.
"Her sorunumda, her zaman yanımda olan, bana yardim eden sendin. Bu sorunumda da bana yardımcı olur musun?" sorusuna karşı, ikinci esinden, "Bu sorunun için bir şey yapamam. Olsa olsa sana mezarına kadar eşlik eder, güzel bir cenaze töreni yaptırır ve yasını tutarım." karşılığını almış.
Büyük bir hayal kırıklığı yaşamakta olan kral birinci eşinin sesiyle irkilmiş:
"Nereye gidersen git, seninle olurum, seni takip ederim."
"Ah!" diye inlemiş kral; "Keşke bir şansım daha olsaydı..."
=============================================
Aslında gerçek Yaşamda hepimiz dört eşliyiz...
Dördüncü eşimiz "vücudumuz"! Onun güzel görünmesi için ne kadar zaman, kaynak ve çaba harcarsak harcayalım, öldüğümüzde bizi terk edecektir.
Üçüncü eşimiz "sahip olduğumuz servet ve statümüz"! Ölür ölmez başkalarına yar olacaktır.
İkinci eşimiz "ailemiz ve dostlarımız"! Tüm sorunlarımızı paylaştığımız bu kişilerin en son yapabilecekleri şey, bu dünyadan gözleri yaşlı bizi uğurlamak olacaktır.
Ve birinci eş... "ruhumuz"! Bir gün bu dünyadan ayrılsakda ruhumuz ismimizi hep gönüllerde bir yıldız gibi parlatacaktır..
Alıntıdır...
Saygılarımla...
-
Aslında çok şey anlatıyor anlayana;
-
Ölüm denen bilinmezin İnsan oğlundaki travmalardan bir kıstas.
Saygılar
Eğitici bir yazı ,Bir gün tatilde Alanya müzesinde gezerken küçük bir çömlek yan yatırılmış ve içinde o döneme ait eski paralar etrafa saçılmış bir konsep görünce de ; Dünya denen olgunun , hırsın ne kadar boş olduğu ve ÖLÜM' ün gerçek olduğunun kesin ve acımasız bir sergisiydi ..
-
seneler önce ömer köroğlunu dinlerken bu hikayeyi duymuştum çok etkilemişti. Yaşamın değerini her zaman bilmeliyiz ve doğru yaşamalyıız.
-
Arkadaslar ben bu hikayenin sonucuna itiraz etsenm bana kizmazsiniz demi?
Öncelikle bir soru sormak istiyorum, hani yanlis sonuclara varipta kendimi rezil etmeyeyim diye.
Olaya kralin penceresindenmi bakiyoruz, yoksa onun disindaki dünyanin penceresindenmi?
Saygilar
-
Sayın symbol,
Bu çok anlamlı paylaşım için teşekkürler.Gerçek dünyada ne yazık ki bizler ikinci eşimizi de es geçip üçüncü ve dördüncü eşimize kendimizi adamış durumdayız.Ne mutlu ruhunu ahlâk ile eğitebilmiş olana,ruhuyla görebilene ve ruhuyla duyabilene.
Saygılarımla.
-
Arkadaslar ben bu hikayenin sonucuna itiraz etsenm bana kizmazsiniz demi?
Öncelikle bir soru sormak istiyorum, hani yanlis sonuclara varipta kendimi rezil etmeyeyim diye.
Olaya kralin penceresindenmi bakiyoruz, yoksa onun disindaki dünyanin penceresindenmi?
Saygilar
Sayın Tij,tabikide fikirlerinizi söyleyin lütfen,bizlerde olaya farklı bakış açılarından bakmış oluruz...Bizlere yeni pencereler açmış olursunuz..
Saygılarımla...
-
Aslinda hernekadar sordugum soruya cevap verilmemis olsada ben yinede herseyi göze alip düsüncelerimi aciklayayim yani benim bu kisa hikayeden anladigimi.
1 -Kral ölecegini ögrenir ve dördüncü esine yani "vücüduna" , kendisiyle gelip gelemiyecegini sorar.
Aldigi cevap ( hikayemizde) olumsuzdur ama bence tam tersi dördüncü karisi yani "vücudumuz" kralla birlikte ilk gidecek kisidir, yani kral öldüsünde vücududa kendisiyle birlikte gidecektir ve yok olacaktir.
2-Sonra ücüncü esine gider yani " servet ve statüsü" ve yine red cevabi alir.
Bence bunlar istesede kralla gidemezler cünkü bunlar kralla birlikte dogmus veya varolmus seyler degiller, bunlar kralin yasami boyunca edindigi ve bu dünyaya ait seylerdir ve kendileri istesede kendisiyle gidemezler.
3- Ikinci esine gelirsek yani "ailemiz ve dostlarimiz", ücüncü esinde oldugu gibi bunlarda kimi kraldan önce bu dünyada vardi kimi sonradan oldular ve o gittikten sonrada var olmaya devam etmek zorundalar.
4- Gelelim en sevilen birinci ese yani "ruhumuz"a.
Bence kralla gitmeyecek tek esi tamda birincisidir. Tabi burdaki "ruh" nasil bir ruh"tur onuda biraz desmek lazim ama benim anladigim kadariyla bizim yani kralin bu dünyada yaptiklarinin akabinde biraztigi iyi veya kötü iliskiler ve islerdir diye anlamak lazim.
Evet biz öldükten sonra bizim yarattigimiz ama bizimle birlikte gelmeyip burada, bu dünyada bizden kalacak tek seyimizde tam budur yani hikayamizde "ruhumuz" denilen benimse insani iliskilerimiz dedigim sey.
Simdilik saygilarimla