Karanlıktan uzak,
ışığa daha yakınsın şimdi.
Görüyorum
o karanlık tünelde
ışığını arayan benliğini.
Çok uzaklardan bakıyorum
ulu mâbette dans ediyor şimdi Tanrı.
Önünde eğilerek
o tatlı umuda açıyorsun kollarını.
Görmüyor musun sevgili kardeşim?
Sana doğru uzatıyor
akasya çiçeği kokan ellerini.
Ve derin bir sevinçle dinliyor
senin sevgi dolu o kutsal sözlerini.
Haydi, ruhunla ve tüm kalbinle
sarıl sonsuz ışığın kollarına.
Ve söz ver
tüm sırları
yüreğinin en derin köşesinde
sonsuza dek saklayacağına.
Aç gönül gözünü,
kör gözlerin aydınlansın.
Zamanın yitip gittiği bu yerde
geceler dolansın saçlarına.
Bahşet o saf ve temiz yüreğini
yüce karanlığın avuçlarının arasına.
Belki bir Tanrıça yanına uzanıp
ilâhiler fısıldar kulaklarına.
Sayın 38, şiiri az önce sizin için yazdım.
Fay Frin'den sevgiler... Ve elbette tebrikler...