Düşünce düş'ünce
İnsanları ikiye ayırıyorum. Maruz kalanlar, maruz bırakanlar.
Ve biz maruz kalanları da ikiye ayırıyorum.
Ama ona girmeden direkt aktarıyorum.
Ne ettiysek kendimize ettik.
Düşünce itilmez ; düşerdi.Biz yıllarca itildik.
Yıllarca konuşturulmayarak hınçlarımızı sağa sola tükürdük.
Hep bağırdık konuşmadık ve hep seslendik , söz etmedik.
Kalem masumdu, şiir masumdu.
Biz kalemi düşman, şiiri sokak çocuğu ettik.
...
Uçuruma biz gitmedik.
Gitmedik ama, uçurumu olduğumuz yerde kendimiz inşa ettik.
Sahi neydi o !
Sonra sırtımızda soğuk bir el hissettik.
Dönmeden, bakmadan ;
Korktuk, kimse duymasın dedik, sessizce düşledik.
Ama belliydi.
Birgün düşecektik.
...
[/size]