Tabiki bütün insanların birçok şeye ihtiyacı ve hakları vardır...
İnsanların aşka ihtiyaç duymalarını uyuşturucuya benzetiyorum,buda bana Karl MARX'ın çok bilinen bir sözünü hatırlatıyor;
''Dinsel üzüntü, bir ölçüde gerçek üzüntünün dışavurumu ve bir başka ölçüde de gerçek üzüntüye karşı protesto oluyor. Din ezilen insanın içli ezgisini, kalpsiz bir dünyanın sıcaklığını, tinin dıştalandığı toplumsal koşulların tinini oluşturuyor. Din, halkın afyonunu oluşturuyor.'' diyor...
Konuya bu açıdan yaklaştığımızda aşkda;
''insanların bazı gereksinimlerine karşı oluşturdukları başka bir uyuşturucudur...'' diye düşünüyorum...
Hak konusuna gelince birçok insanın ruh sağlığını koruyabilmek için uyuşturucuya ihtiyacı vardır,sadece illaki bunu damardan almak gerekmez,beyni uyuşturmanın onlarca belkide yüzlerce yolu vardır diye düşünmekten kendimi alamıyorum...