Bazı insanlar aydınlığın sayesinde görür; bazıları ise, aydınlığı görür. Ölüm ve korkunun bizleri ittiği bilincimizi, hep radikalleşmiş kutupların uçlarında sınadık. Korkunun krallığına Ait olan yolların ışıkları hep kana bulanmışken, bizler evrensel mahiyetimizi eklektik bir Puzzle içindeki zerrede aradık. Belkide,korkunun birleştirip parçaladığı her insanlık tarihindeki hakikatin son parçasına,sanki nihai sonsuzluk ondaymış gibi, kayıp ve yitik bir aşkı her seferinde O na sonmuşcasına kazıdık. Işık garip bir hikaye...
Sevgiler