Masonlar.org - Harici Forumu
Sanat => Diger Sanatlar => Mizah => Konuyu başlatan: ozkann - Haziran 25, 2011, 11:34:33 öö
-
İki Yahudi arkadaş, piyasayı araştırmışlar ve o sene haki renkteki kumaşın moda olacağını öğrenmişlerdi.
Bütün varlıklarını paraya çevirdiler. Piyasadaki bütün haki kumaşları satın aldılar.
Depoları bu renkteki kumaşlarla doldu ancak kimsenin bu kumaşlara talip olmadığı görüldü. İki kafadar artik iflasın eşiğine gelmişlerdi.
Moiz ve Aron dertli dertli oturuyorlardı. Artık bıçağın kemiğe dayandığı bir gün kapı çalındı ve içeriye bir albay girdi:
"Siz de dedi haki renkte kumaş var mı?" Kulaklarına inanamadılar. Hemen atıldılar:
"Evet albayım var, gösterelim" dediler. Albay, dikkatle kumaşları inceledi. "Çok beğendim", dedi. "Bu sene askerlere 200.000, subaylara 50.000 adet haki renkte elbise yaptıracağız.
Ancak tabii ki benim tek başıma beğenmem yetmez.
Generalimin de oluru lazım. Bana bir parça numune verin. Yarın öğlen 12'ye kadar telgraf çekersem iptal ederim. Eğer telgraf gelmezse kumaşları kesip imalata başlayabilirsiniz."
O gece bitmek bilmedi. Kimi zaman ümitlendiler, kimi zaman "ya iptal olursa" diye düşündüler. Ertesi gün saat 11, 11.30, 11.45, gözleri yolda, korku ile postacıyı beklediler. Gelmesin diye dua ederek.
12'ye 5 kala postacı sokağın köşesinden gözüktü.
"Belki bize gelmiyordur" diye ümitlendiler.
Ancak postacı gelip kapılarını çaldı.
Moiz, büyük bir kederle koltuğa çöktü. Aron da çaresiz kapıyı açtı. Postacının elinde bir telgraf vardı.
Aron titreyen elleri ile telgrafı açtı, okudu ve sevinçle seslendi:
"Müjde Moiz, baban ölmüş!"
-
Film gibi fıkra yahu :) Beğendim.
-
güzeldi :)
-
Bence oldukca irkci bir fikra.
-
Sayın Laus Deo,
Harika bir yaklaşımda bulunmuşsunuz. Biz geri zekalı hariciler, hep ohh iyi ki kumaşlar satıldı diye sevinmiştik.
Saygısızlıklarımla...
-
Yorumunuz icin tesekkur ederim Prometheus. Adeta goklerdeyim su an. Koltuklarim kabardi. Mutluluktan ucuyorum.
Yazdiklarinizla nasil bir "insan" oldugunuzu belli etmeniz beni cok cok mutlu ediyor.
Hep boyle kalmamaniz dilegimle,
Esenlikler,
Laus Deo.
-
Bu fıkranın benzerini Kayseri versiyonu nu okumuştum...
Ortamı kızdırma adına desem ki :) sayın Laus Deo bu fıkradaki kahramanlar, Kayserili olsaydı yine aynı yaklaşımda bulunurmuydunuz ? :)
''Irkçı bir fıkra'' dermiydiniz...
-
Sayin Hacamat,
Hayir cunku Kayserilililk bir irk degildir.
Ayrica toplumumuzda Kayserililere karsi bir onyargi yoktur. Aramizda kahrolsun Kayseri, lanetlenmis irk Kayserililer, ah Iran su Kayseri'ye bir girse de geberseler diyen insan oldugunu pek sanmiyorum. ;)
Ayrica merak ettigim icin soruyorum, sizce irkci bir fikra midir bu? Fikrinizi merak ettim.
Esenlikler,
Laus Deo.
-
Sn hacamatın anlatmak istedigini anladım sanırım.
Bu fıkrayı daha önceleri kayserili fıkrası olarak nette okumustuk.. burada yahudi fıkrası olunca ırklık karısıtı diye ima etmek istedi .Kimsenin kimseyi katletmesi gibi imasıda yok acıkca belirtmiş zaten ortamı kızdırmak adına sataşıyor..kızmak isteyen buyursun :)
-
altı üstü bi fıkra.. gülüp geçmek lazım çok abartmamak lazım.. ;)
-
Fıkranın ırkcı söylem içerdiğini düşünmüyorum. Anladığım sorun Moiz ve Aron da :). Temel ile Dursun fıkraları gibi düşünebiliriz. Fıkraya ''ırkcılık'' diye bir yaklaşım gördüğümde, dayanamadım :) mevzu açmak istedim.
-
Yahudilerin parasal işlerde başarılı olduğunu herkes bilir. Bu durumu tiye alan bir fıkra. Irkçı mı? Hayır. Etnik özellikleri kullanma var tabii, ki bu da fıkrayı anlamlı kılıyor. Yahudi yerine evet bir Kayserili de konabilirdi ve aynı anlamı taşırdı; ama herhangi iki insan olarak bu karakterleri okusaydık bir anlam veremezdik ve fıkra da komik olmazdı. Ama ırkçı diyebilmek için anti semitik öğeler içermesi gerekir. Ben öyle bir şey göremedim. Mubalağa sanatı başarıyla kullanılmış.
Saygılar
-
Sayın popperist,
Açıklamnız makul olmakla beraber bu tür fıkraların bir kısmı mubalağayla beraber aşağılamaya yöneliktir. Anlatıldığı yere ve anlatana göre amacı değişebilir.
Sayın ozkann'ın fıkrayı paylaşma nedenini elbette bilemem bu nedenle kendisini yeremem.
Ancak maksat aşağılamaksa eğer (öyle olduğunu düşünmek istemem) Hallac-ı Mansur'la ilgili bir alıntıyı kullanmakta sakınca görmem.
Ben (Abdullah Bin Tahir Azdi); bir gün Bağdat pazarında bir yahudiye kızarak ona “köpek” dedim. Tam o esnada Hallac yanımdan geçmekteydi. “ İçindeki köpeğin havlamasına müsaade etme, sustur onu” dedi ve devam etti, “Evladım, insanlar dinlerini kendileri seçmezler, kaldı ki hem Musevilik hem Hıristiyanlık hem de İslam, Hak dinidir. Amaçları aynıdır, araçları farklıdır.”
-
Çok şaşırdım...
Temel, Fransız ve İngiliz'in kaldığı otelde yangın çıkmış.
Fransız bir şemsiye bulmuş, atlamış kurtulmuş.
İngiliz bir şemsiye bulmuş, atlamış kurtulmuş.
Temel atlamış çakılmış.
"Herkes atladı kurtuldu. Sen niye çakıldın?" diye sorunca
"Herkes şemsiyeyle atladı, ben bulamadım yağmurlukla atladım" demiş.
Burada biliyoruz ki Temel karakteri bir Türk evladı . Bu fıkrayı okunduğunda kimse Irkçılıkla yaklaşmıyor.
Hem de ''Türkleri ,Türkiyeden temizlemeli'' lafları dolaşıldığı halde... ( İsrail bayraklarının yakılması vs örnek gösterildiği için bu misali verdim )
-
Sayin Hacamat,
Bir insan kendisine aptal derse kimse ona kizamaz degil mi, kendisidir cunku bunu kendisine soyleyen. Oysa bir baskasina aptal dediginiz zaman bu mahkemeye kadar goturebilir sizi...
Bir Turk'un bir Turk'le dalga gecmesi ile Yahudi ile dalga gecmesi cok farkli seyler.
Almanya'da yasayan Neo-Nazilerden cikan Turk karsiti irkci fikralar duydum simdiye kadar. Bu fikralari bir Alman anlattigi zaman bozuldum ve kizdim; ancak ayni fikrayi bir Turk anlattigi zaman bildim ki niyeti kotu degil.
Yahudiler'e bu ulkede hic haketmedikleri sekilde yaklasiliyor. Inaniyorum ki, Turkiye su anda varolan en buyuk Antisemitist ulkelerden biridir. Ve bu yuzden bu tarz fikralarin veya sakalarin "asagilamak" amaciyla yapilmadigini kimse bana anlatmasin. Eger fikrayi paylasan uye ve sizlerin Yahudilere karsi bir nefreti, kini yoksa da lutfen buyrun aciklayin. Cunku biliyorum ki yalan soyleyemeceginiz bir konudur bu.
Ayrica Sayin dogudan'a da bu guzel paylasimi icin tesekkur ederim. Her Turk'un okumasi gereken bir paylasim.
Esenlikler,
Laus Deo.
-
Evet, tamam
diyecek bir şey yok. Olabilir doğrudur, sizin hassasiyet noktanızı şimdi farkettim. Ben bir Almandan belki Temel fıkrası dinlesem bozulurum.
Olabilir, haklısınız... ok :)
-
Sayın Doğudan,
Kanımca hiciv ile mizahı karıştırıyorsunuz. Hiciv, mizahla süslenmiş bir oktur. Yıkıcı mıdır? Evet yıkıcıdır. Barışçıl mıdır? Kesinlikle değildir. Hicvi, daima "karşı taraf" yapar ve karşı taraf bununla eğlenirken, hicve konu olan unsur bundan incinir. Küçümseme de, hatta üstü kapalı hakaret de vardır. Belki doğruyu söylüyordur, fakat doğruyu hakaret ve küçümsemeyle söylemek o formu ahlaki yapmaz. Hicivler bu anlamda kişisel hak ve özgürlükleri de delip geçebilir. Fakat gerçekten de bir şeyin mizah mı, yoksa hiciv mi olduğunu anlamak veya bunu açıklayabilmek biraz zordur. Gerçekten ifade özgürlüğüne giriyor mu, bunlar meşru mu, tartışılmalıdır. Zor olan bir başka şey de, aradaki insan faktörünün etkisini bilemememizdir. İyi niyetle mi, yoksa kötü niyetle mi söylendi? "Söyleyene göre değişir" dediğiniz yer de burası olsa gerek.
Bu fıkra, bir Türk sitesinde yayınlanıyor. İsrail'den buraya giren biri bu fıkrayı elbette benden farklı bir şekilde yorumlayacaktır. Zor olan bir başka konu da "dinleyene göre" faktörü herhalde. Dinleyen kişinin incinirliği, alınganlığı, aşırı şüpheciliği de bazen hakikati ters yüz edebiliyor.
İnsan faktörü işin içine girince, görüldüğü gibi durumu açıklamak zor oluyor. Ben bu fıkrada Yahudilerin yerden yere vurulduğunu göremedim veya sizin alıntı yaptığınız Hallac hikayesindeki gibi doğrudan bir etnik kökene veya dine göre bir insana hakaret etme unsurunu bulamadım. Böyle olsaydı ben de karşı çıkardım. Fakat bu fıkraya gülen Yahudilerin de olacağından eminim. Ben Karadenizliyken, nasıl Temel fıkralarına gülüyorsam öyle. Galiba ifade özgürlüğe matematiksel yaklaşmak gerek. İnsan faktörünü işin içine katmadan. Sadece yazılana bakmak gerek. Çünkü karşıdakinin niyetini okumaya başladıkça iş çığrından çıkıyor. Yazılan çizilende bariz hakaret unsuru bulunursa (Hallac hikayesindeki gibi) işte o zaman matematik işler ve sorunu somut olarak gösterebiliriz.
Saygılar.
-
Bir bu kadar da Sacha Baron Cohen'in Borat karakterini canlandırırken evinde mecburen misafir olduğu yahudi ailenin gece böcek kılığında odasına girdiğini zannedip onlara (böceklere) dolar vermesine gülmüştüm.
Benimle birlikte sadece gülen üyelere saygılar sevgiler.