Masonlar.org - Harici Forumu
Sanat => Benim Siirlerim => Konuyu başlatan: propulsion - Temmuz 05, 2014, 03:54:06 öö
-
(Gençtim o zamanlar daha 20'li yaşların çok başındaydım)
Sabah Sabah
Bu sabah
Kalk borusunu üflediği zaman annem
Yine mahmurdu gözlerim
Baktım aynaya saçım sakalım ayrı düşmüşler
Bir an
Ben niye fiyakalı olamayayım dedim yüreğime
Günler sonra tarakla tanıştı saçım
Sakalımda traş bıçağıyla
İçim içime sığmıyordu
O yüzden doğradım belki de suratımı
Hain bir sivilcedeydi suç
Traş bıçağının hiç suçu yoktu
Kafa tutmasaydı o da ona
Naftalin kokuyordu elbiselerim
Belli ki hiç giymemişim uzun zamandır
Üzülmüşler
Hepsinin gönlünü edene kadar
Canım çıktı vallahi
Bir aralık annem geldi
Sen sen sen …..
Diye kaldı kadıncağız
Belli ki şaşırmıştı ama mutluydu
(30/10/1997)