Bence cok guzel bir soru. Cevabimin ana fikri ancak sembol, rituel ve efsanelerimize dayandirilacak orneklerle aciklanabileceginden, malesef yuzeysel bir cevapla yetinecegim.
"Cok uzun, okumadim" diyecek olanlar icin cok kisa ozet: Masonlugun sadece zahiri/batini olmak uzere iki degil cok cesitli yorumlari oldugunu ileri suren Masonlar vardir. Bu tezin dogrulugu yonunde onemli isaretler de bulunmaktadir. Ancak en yaygin kabul edilen yorumu, Masonlugun bir ahlak sistemi oldugu yorumdur.
Simdi zorunluluktan dolayi yuzeysel, ama daha uzun cevaba gecelim:
Zahiri kelimesini burada Batini'nin tersi anlamda, yani icrek degil gorunurdeki anlaminda kullaniyoruz. Bir de yapmacik, sanal gibi bir anlami var, o anlamda kullanmiyoruz.
Ben Masonlugun bir Zahiri bir de Batini yorumu oldugunu dusunmuyorum. Peki Masonlugun tek bir yorumu mu var? Onu da hic sanmiyorum.
Sembol, rituel ve efsanelerimizin, bir veya ikiden ziyade, katman katman, veya bir diger deyisle, cok cesitli okunuslari oldugunu dusunuyorum.
Ornegin neredeyse her ogenin, salt ahlaksal olarak incelendigi ve dolayisiyla tum Masonlugun ahlaki bir ogreti oldugu bir yorum mevcuttur. Genelde ilk karsilasilan ve en yaygin yorum budur.
Ama, bazi ogelerin salt ahlaki yorumunu yapmak kolay degildir, hatta bazen zorlama oldugu hissi dogabilir.
Iste o zaman kisi farkli bir paradigmaya dogru itilir. Bir sure sonra, o paradigmanin da, Masonluktaki cogu ogeye dair bir yorumunu kesfeder. Ayni sembollerin, baska bir katmana projeksiyonu, farkli bir resim ortaya cikarmaktadir. Bu resim bir diger katmandaki resimle celismemektedir, ama ondan tamamen farklidir.
Ayrica Masonluktaki her ogenin, her katmanda bir projeksiyonu da yoktur. Ama her katmanin kendi icerisinde bir butunlugu vardir.
Bu sekilde, bircok Masonun, Ritueldeki belli kisimlardan yola cikarak, Masonlugu farkli yorumladiklari goze carpmaktadir. Simyadaki felsefe tasinin yapilis asamalariyla dereceler arasinda baglanti kuranlardan, kabala'ya, kutsal geometriye envai cesit bilginin rituellerde saklandigini soyleyen ve bunu aciklayan onemli Mason bilginlerin yazilarina rastlamak mumkundur.
Ancak, uzerinde en cok kimsenin anlastigi yorum, Masonlugun, sembollerle anlatilan alegorik bir ahlak sistemi oldugudur. Boylecek neredeyse basladigimiz yere donmus olduk. Peki salt ahlaksal olarak aciklanamayan ogelere ne oldu?
O ogeler oradalar, kimi kisilerin ilgisini cekmeyebilirler, iyi bir Mason olmak icin tamamen anlasilmalari gerekli olmayabilir, ama yok sayilamazlar ve degistirilemezler.
Su kesin. Rituellerimizi -ingilizce orijinal halinde- yazan insanlar, antik zamanlardan bu yana gelen dusunce okullari, ogretiler ve calismalar hakkinda derinlemesine bilgi sahibi, dil ve retorik konularinda olaganustu yetenekli, ve ezoterizmde son derece ileri kimselerdi. Bu insanlar, temel bir ahlak sistemi yaratirken, diger farkli bilgileri veya ilgili ogrenciyi onlara dogru yonlendirecek isaretleri de rituele koydular.
Benim gozumde, rituellerin degistirilmemesinin en onemli gerekcesi de budur. Bir sembolu veya rituel parcasini, bizim Masonlugu yorumladigimiz katmanda zayif bir anlama sahip oldugu icin cikarir ya da degistiririz. Bu sembol bizim anlamadigimiz ancak ritueli yazanlarin farkinda oldugu baska bir katmanda resmin temel bir parcasi olabilir. Bu durumda, net bir bilgi kaybi soz konusu olur ki, bu aslinda sadece Masonluk degil butun insanlik icin net bir kayiptir.
Degisiklik yapmis olmak icin degisiklik yapmayi dogru bulmuyorum. Surekli degisim, neredeyse Turkiye insaninin ruhunun bir parcasi, ama dunyada durum boyle degil. Bir amerikan deyisi vardir, "if it ain't broke, don't fix it" yani "bozuk degilse tamir etme" diye. Bugun yasayan hangi Mason, bir sembol veya rituelin bozuk oldugunu tamamen anladigini ileri surebilir ki?
Sevgi ve Saygilarimla,
Eureka