23. Sone

[sundance]

 Bir acemi oyuncu nasıl beceriksizse
Sahnede korkusundan donakalmış dururken
Nasıl fazla duyguya kapılınca bir kimse
Zayıflarsa yüreği gücünden kudurken,
Benim de bu korkuyla guvensizlikten işte
Sevgi törenindeki duam aklımdan çıkmış,
Sevgimin gücü beni paramparça etmiş de
Aşkın bütün yükünü omuzlarıma yıkmış.
Öyleyse kitaplarım söylesin güzel sözler,
Sussun dilli gönlümün dilsiz laf ebeleri,
Onlar sevgi dilenir, ama bir çıkar bekler;
Gönlün sözü, bollukta hepsinden çok ileri.



Sessiz aşk ne yazmışsa onu oku ve öğren,
Aşkın ince aklıdır gözlerle duyup bilen...


William Shakespeare
( 1564 - 1616 )
Çeviren : Talat Sait Halman

[hakan_34_06]

LEYLA İLE MECNUN




Mecnun Leyla’sını ararken çölde,
Hep onu görürmüş çiçekte, gülde.

O kadar çok severmiş ki Leyla’yı,
Ona benzetirmiş güneşi, ayı.

Arar iken Leyla’sını her zaman,
Koymazmış adını dilinden bir an.

Leyla Leyla diye feryad ederken,
Acırmış haline Mecnun’u gören.

Leyla’ya demişler git de yanına,
Fazla bağırmasın git söyle ona.

Gece gündüz inletiyor dağları,
Gök yüzüne çıktı bak ahuzarı.

Leyla bu sözlere dayanamamış,
Koşarak Mecnun’un yanına varmış.

Mecnun hala bağırıyor durmadan,
Haberi yok yanındaki Leyla’dan.

Leyla demiş geldim artık sussana,
Yanı başındayım bana baksana.

Mecnun ürkek ürkek Leyla’ya bakmış,
Fakat bir türlü de tanıyamamış.

Demişki Leyla’ya söyle kimsin sen?
Karşıma geçip de bakarsın neden?

Tanımadım seni, git bu başımdan,
Avare bırakma beni işimden.

Leyla hayret ile Mecnun’a bakmış,
İşittiği sözler içini yakmış.

İşte ben Leyla’yım demiş Mecnun’a,
Çağırmışsın beni bak geldim sana.

Şimdi de sen kimsin diyorsun neden?
Unuttun mu beni söylesene sen?

Mecnun garip garip bakmış Leyla’ya,
Leyla’ysa kapılmış biraz korkuya.

Demek Leyla sensin şimdi öyle mi?
Tanımadım seni günah bende mi?

Eğer sen Leyla’ysan söyle bileyim,
O zaman bu içimdeki Leyla kim?


 

ALİ KARACA 


- alıntı-

[hakan_34_06]

Anladın mı?



Hicran destanını kendinden oku,
Mecnun'dan duyup da rivayet etme.
Aşkın Leyla'sını gördünse söyle.
Söz temsili bulup hikayet etme.

Yüz bin Leyla doğar alemde her gün,
Senin aradığın zevk, sefa düğün.
Tutacağın işi önceden düşün;
Daha ilk adımda nedamet etme.

Sevdanın oduna pek güvenilmez,
Tutuşurşan eğer kolay sönülmez.
Bu yolun hükmüdür geri dönülmez,
Canına kıymazsan seyahat etme.

İyi bak kabına, olmasın delik,
Boşuna taşırsın ,gider gündelik.
Anında olmalı, ettiğin iyilik,
Alem duysun diye, inayet etme.

Kabe'den maksadın varmaktır yara,
Kör gibi tapınma, kara duvara,
Hızır'ı ararsan kendinde ara,
Bulamadım gibi rezalet etme.

Muhabbet herkesin aklını çelmez,
Gönül viranesi kolay düzelmez.
Alemden çekinme bir zarar gelmez,
Sen kendi kendine hıyanet etme.

Şen şatır gönlüne hicran dolmasın,
Gençliğin gülşeni gamla solmasın.
Neyzen gibi aklın yarda olmasın,
Özründen çok büyük kabahat etme.

Neyzen Tevfik

-alıntı-