Masonlar.org - Harici Forumu

Kütüphane => Kitap Özetleri => Genel => Adam Olmak => Konuyu başlatan: ADAM - Eylül 21, 2009, 11:41:36 öö

Başlık: ADAM OLMAK - 4
Gönderen: ADAM - Eylül 21, 2009, 11:41:36 öö

NEREDEN ÖĞRENMİŞİM


Bir kuruma baş vurmuştum. Bununla ilgili olmak üzere birisi görüşmek üzere beni evine çağırmıştı.

Bir sürü soru sordu. Yaşantımı didikledi. Çeşitli konulardaki görüşlerimi anlattırdı.

Konu her nedense müzik sanatına geldi.

Bana bir sürü plâk dinletti.

Sonunda müzik konusunda benim ondan daha bilgili olduğum ortaya çıktı. Peki ama bu nasıl oluyordu?

Orta okulun ikinci sınıfındaydık. Öğretmenimiz Şükrü Arsev, hep bizi konsere yönlendirmek isterdi. Bunu isteyerek beceremedi ama biz onun gözüne girebilmek amacıyla konsere gitmeye başladık.

Kısa bir süre sonra da klâsik müziğin bağımlısı olup çıktık.

Hey gidi Şükrü Bey hey!... Eli öpülesi adamdı.


Bu gerçekten yaşanmış bir olay mı bilinmez ama şayet öyleyse kahramanın karakterinde bir değişim oluştuğu kendini belli ediyor. Şu "el öpmek" olayı yazarı ya da onun kitaptakı kahramanını pek etkilemiş. Nitekim bunun sonra da geçtiğini göreceğiz.

Başlık: Ynt: ADAM OLMAK - 4
Gönderen: Prenses Isabella - Eylül 21, 2009, 12:46:11 ös
Evet, ben de aynı çıkarsamaya sahip oldum. Demekki bizleri daha çok yetişme hususunda teşvik edilenleri ilk başta yadırgıyoruz - tabi tembelliğimizden dolayı - sonrasında ise yararımıza olduğunu bişekilde idrak ediyoruz. Ama bu tek temennimdir ki, iş işten geçmeden olsun.. olsun ki başımı deyim yerindeyse taştan taşa vurmayayım. Bunun acısını ben, kendi içselliğimde yaşadığım için hayata hep bu yönden tutunup kaldım. Kaybetmenin verdiği ve hayat içersinde olgun insan, sorumluluk sahibi ve saygınlık kazanma gibi genelde dünyevi anlamda kastetmiyorum- çünkü dünyevi şeylerin gelip geçici olduğunun farkında olduğum için bana saygınlığın asla maddiyatla ve mevki gibi şeylerle kazanılması yerine daha çok kendi çabamla, gayretimle edinmiş olduğum ruhsal deneyim ve tecrübelerimle kazandığım saygınlığın olmasını daha çok isitiyorum. Çünkü beni her zaman için daha ileriye götürecek tek yolun bundan geçtiğini artık biliyorum. Bu yüzden yaşamım içersinde almak zorunda olduğum deneyimleri bazan acı içersinde olsa buna daynamak zorunda kalışımın tek nedeni bazı hasletlere ( olgunluk- ağırbaşlılık- sorumluluk ve ınsan olma bilinci gibi ) kavuşma istediğimden kaynaklanıyor.

Benim için artık neyin önemli, neyin önemli olmadığını çok iyi biliyorum ve hayatımın bu aşamasında bir seçme şansım olsaydı seçeceğim şey muhakkakki beni yetiştiren, ilerlemem için uğraş veren Öğretmenin çabalarının boşuna çıkmadığını göstermem olacaktı.

Saygılarımla:)