Masonlar.org - Harici Forumu
Mason ve Masonluk Nedir? => Masonluk ile ilgili Sorular ve Cevaplar => Konuyu başlatan: MASON - Eylül 25, 2006, 11:55:20 öö
-
Masonların kendilerine özgü ölü gömme törenleri var mıdır?
Buna tören demek yanlış olur. Cenaze toprağa verildikten ve tüm dinsel duaların okunması tamamlandıktan sonra, Masonlar zincirlerinden bir halkanın koptuğunu simgelemek üzere, mezarın etrafında el ele tutuşarak bir daire oluştururlar, ölen kardeşin bulunması gereken yerde zincir kopuktur. İkinci harekette, hayatın devam ettiğini, hiç bir şeyin ölmediğini simgelemek üzere de, açık kalmış zincirin iki tarafındaki eller birleştirilerek zincir kapatılır. Bu hareketin ancak folklorik değeri vardır, ritüellerde yeri yoktur ve yalnızca Akdeniz ülkeleri Masonluklarında uygulanır. Anglo Sakson ve Kuzey Avrupa Masonluklarında öyle bir gelenek yoktur.
-
Bu torenlerin taninmis bir kisinin cenazesine yuzlerce, binlerce kisinin katilip cicek koymasi, yakalarina kisinin resmini takmasiyla hic bir farki yoktur. Bu hareketlerede de dini bir anlam aranmayacagi gibi masonlarin saygi torenlerinde de bir mana aranmamalidir.
-
Okuduğum bir kitapta...Ölen bir kardeşin ardından Üstad-ı Muhteremin yaptığı bir konuşma vardı ( mezarlıkta henüz gömülen kardeşin ardından ) gözlerim dolmuştu okurken...Ama nerede ve hangi kitapta idi hiç anımsamıyorum...
-
Ta 2007 yılından kalmış olan bu konu başlığı dikkatimi çekti.
Soru üzerine Sayın MASON yeterince açıklama yapmış ama benim aklımda kaldığınca bu bağlamda birkaç nokta daha var değinilmesinde yarar olan.
Bir kere, yanlış anımsamıyorsam, Türkiye'deki antimasonik girişimler bağlamında yayınlanmış olan kitaplardan birinde, masonların, ölen bir masonu kendilerine özgü bir törenle defnettikleri, bunun bilinen dinlerin törenleri ile heç uyuşmadığı, dolayısıyla böylelikle Masonluğun başlı başına bir din olduğunun da kanıtlandığı yazılıydı.
Şayet gerçekten de böyle bir uygulama varsa, hani olduğunu kabul edelim, bunun Masonluğun başlı başına bir din olduğunu gösterdiği iddiası ne ölçüde geçerli olur? Bilgisiz bir kitle geçerli sayabilir. Zaten böyle bir iddia da o bilgisiz kitleyi masonlara karşı kışkırtmak amacını taşıyor.
Masonlukta, localarda zaman zaman uygulanan bir özel oturum var. Buna kimileri "matem celsesi", kimileri "yas oturumu", kimileri "anma oturumu" diyor. Adı nasıl konursa konsun, ritüelik içeriği ne gibi öğeleri kapsamakta olursa olsun, amaç aynı: Ölmüş (masonların deyişiyle Sonsuz Doğu'ya göçmüş) bir kardeşin anısının Masonluğa özgü bir tarzda ve birtakım masonik iletilerle birlikte canlandırılması; taze tutulması.
Nitekim Masonluğun uygulamalarında loca toplantılarında yeri geldiğinde bu "Sonsuz Doğu'ya göçmüş" masonların adları da sık sık dile getirilir. Bunu belki de Kofüçyüs'ün bir kişinin ölümüyle bağlantı ünlü deyişine bağlayabiliriz. O kişi bedensel olarak ölmüş bulunsa bile, ruhsal olarak hep yaşar tutulmasına. Nitekim Kara Harp Okulu'nun yoklama töreninde hep uygulanan bir geleneği anımsayın; Mustafa Kemal oradadır, öğrencilerin arasında.
İşte bir masonun defin töreninden sonra mezarı başında yapılan bir tür ritüelik ya da geleneksel toplantı da, mabette yapılan o oturumun bir benzeridir; belki biraz daha duygusal olanı. Kimileri bu töreni sadece masonların katılımıyla yapar; kimileri masonlar ile birlikte onların en yakınlarını da aralarına alır. Sadece bir tür ritüelik uygulamayla kalmaz bu; birtakım konuşmalar da yapılır kuşkusuz. Hatta kimilerinin geleneği uyarınca oraya ilgili masonun sağlığında loca toplatılarına katılırken kullandığı önlüğü, bijusu gibi öğeler de getirilir. Hatta eskiden bazı yerlerde bunlar cenazeyle birlikte gömülürmüş; bunu da bir yerde okumuştum ama şimde nerede olduğunu anımsayamıyorum. Bu bağlamda sağlığında vasiyette bulunanlar olurmuş.
Mişli olmayan bir uygulamayı biliyoruz. Enderdir ama görebiliriz. Kimi masonlar, sağlıklarında, öldükleri zaman mezarlarının başına dikilecek oylan taşın üzerine masonik simge ve deyişler yerleştirilmesini öngörür. Bu gibi mezar taşları yurdumuzdaki mezarlıklarda da yer yer göze çarpar. (Elbette bu tarz bir uygulama salt Masonluğa özgü değil. En basitinden, Osmanlı döneminden kalma mezar taşlarının üzerindeki kavuk ya da külah, o kişinin sağlığında taktığının benzeri olarak yapılırdı.)
Bu bağlamda bir eski gelenek daha var: Ölen bir masonun cenazesinin kaldırılması işini üyesi olduğu locanın üstlenmesi... Bunu elbette ailesinin kabullenmesi de gerek. Ancak birçok geçerliği zaman içinde yitirilen ve uygulamadan kalkan gelenek gibi bunun da artık pek yürürlükte olduğu söylenemez. Şayet ailenin gücü yoksa, ilgili loca bu görevi elbette seve seve üstlenir aüla bir üstlenme başka, gelenek başka.
Lafı dağıttım. Toparlayayım.
Kimilerinin sandığı ya da ileri sürüşünün aksine, Masonluğun kendine özgü bir ölü gömme yöntemi yok. Tek olan, bu bağlamda bir masonik uygulama yapılması ve masonik öğretinin genel kapsamında yer alan önemli bir öğenin bu vesileyle anımsanması.
Bu bağlamda birazcık daha ayrıntıya girmek belki çok güzel olurdu ama forum kuralları uyarınca burada durmak gerek.
-
Sn. Mason'un verdiği örnekteki uygulama, detay farkları olmakla birlikte doğrudur.
İzninizle bir anımı paylaşmak istiyorum.
Canım Kardeşim Seyhun Tunaşar'ın cenazesindeydik (Hem artık aramızda olmadığı, hem de hayatının her aşamasında Mason olduğunu hiç saklamayan, bundan büyük gurur duyan ve keyif alan birisi olduğu için ismini vermekte sakınca görmüyorum. Ayrıca yazdığı ve haricen satılan kitaplarında da bunu saklama gereği duymamıştır). Yanımda Üstadı Muhteremlik yapmış bir büyüğüm var. Döndüm, "Abi bizim bir özel törenimiz var mı?" diye sordum. "Bilmiyorum ki, kime sorup öğrensek" dedi. Birbirimize baktık... "Yazık, bilecek bir kişi vardı, ve bu soru onun cenazesinde aklımıza geldi".
Bir süre sonra Üstat ritüeli buldu getirdi. O cenazede bu töreni yapamamış olmanın üzüntüsüyle saklıyorum ritüeli.
Bu törenin 2 koşulu bulunmakta. İlki, kişinin vasiyeti ve/veya ailenin onayı. Diğeri, ortamda bu törenin yapılmasını sakıncalı hale getiren bir durum olmaması.
Aslında bir tören demek çok doğru olmaz. Bir anma ritüeli demek daha uygun.
Saygılarımla.
-
Canım Kardeşim Seyhun Tunaşar'ın cenazesindeydik (Hem artık aramızda olmadığı, hem de hayatının her aşamasında Mason olduğunu hiç saklamayan, bundan büyük gurur duyan ve keyif alan birisi olduğu için ismini vermekte sakınca görmüyorum. Ayrıca yazdığı ve haricen satılan kitaplarında da bunu saklama gereği duymamıştır). Yanımda Üstadı Muhteremlik yapmış bir büyüğüm var. Döndüm, "Abi bizim bir özel törenimiz var mı?" diye sordum. "Bilmiyorum ki, kime sorup öğrensek" dedi. Birbirimize baktık... "Yazık, bilecek bir kişi vardı, ve bu soru onun cenazesinde aklımıza geldi".
Bir süre sonra Üstat ritüeli buldu getirdi. O cenazede bu töreni yapamamış olmanın üzüntüsüyle saklıyorum ritüeli.
Bu törenin 2 koşulu bulunmakta. İlki, kişinin vasiyeti ve/veya ailenin onayı. Diğeri, ortamda bu törenin yapılmasını sakıncalı hale getiren bir durum olmaması.
Aslında bir tören demek çok doğru olmaz. Bir anma ritüeli demek daha uygun.
Sevgili kardeşim bende bu vesile ile çok sevdiğim Seyhun Üstadımı rahmet le anayım.Ölümünden 2 ay önce kitaplarını imzalatmıştım.Nur içinde yatsın.Çok büyük bir kayıptır.
Ülkemizde bırakın masonik ritüelle gömülmeyi islami tören ile gömülmeyi red etseniz dahi bu mümkün değil.Heleki şu anda hiç mümkün değil.Ama çok demokratik her inanca saygılı ülke olarak hep bir numaradayızdır!
Saygılarımla
-
Allah rahmet eylesin.Keşke istenildiği sekilde törenle gömülseymiş.Bu başlığı ilk defa gördüm.Bu başlıkla geçmişte karşilaşsaydim.Gereksiz ikinci kez Mason ölüm toreni başlığı açmamaya özen gosterirdim.Uyarilmadiğim için dikkat edemedim.Affiniza sığınaraktan özürlerimi sunuyorum.Saygilarimla.
-
Masonların kendilerine özgü ölü gömme törenleri var mıdır?
Buna tören demek yanlış olur. Cenaze toprağa verildikten ve tüm dinsel duaların okunması tamamlandıktan sonra, Masonlar zincirlerinden bir halkanın koptuğunu simgelemek üzere, mezarın etrafında el ele tutuşarak bir daire oluştururlar, ölen kardeşin bulunması gereken yerde zincir kopuktur. İkinci harekette, hayatın devam ettiğini, hiç bir şeyin ölmediğini simgelemek üzere de, açık kalmış zincirin iki tarafındaki eller birleştirilerek zincir kapatılır. Bu hareketin ancak folklorik değeri vardır, ritüellerde yeri yoktur ve yalnızca Akdeniz ülkeleri Masonluklarında uygulanır. Anglo Sakson ve Kuzey Avrupa Masonluklarında öyle bir gelenek yoktur.
Sayın Mason;
Her zamanki gibi bizleri bilmediğimiz( en azından benim bilmediğim) bir konuda bilgi ve fikir sahibi yaptınız teşekkür ederim.İzninizle bir şey sormak istiyorum siz bu uygulamayı türkiye de hiç gördünüz mü veya duydunuz mu ben ilk kez öğrendiğim için sorma gereksinimi duydum saygılar
-
Merhaba,
Sn. MASON'un anlattığı şekilde, birkaç küçük farklılıkla, yapılanına yaklaşık 2 yıl kadar önce şahit olmuştum. Değerli bir ağabeyimin aramızdan ayrılışından sonra, ailesinden de onay alınmasının ardından, mezarlıkta henüz hariciler de varken böyle bir tören yapılmıştı.