Birey mekanikleşmiştir. Farkındalık kavramını, rahatsız bir şekilde kıvrılmış, kafatası boşluğuna sıkıştırılmış "gerçek bireyin" üzgün bir suratında görüyoruz. Bilge bir kişi onu aydınlatıyor.

Diğer bir yorum: Birey mekanikleştiğinin farkına varmıştır. Ancak ne yapsın hayat böyle… Bedenini işine verebilse de beynini kaybetmemeye çalışır, kendini hala düşünerek bulabilmektedir orada. Ancak bazı kişiler bundan da rahatsızdır, kişiyi orada da bulurlar: kişiyi oradan da çıkartmak isterler.

Başka bir yorum: Birey ayakta uyumaktadır günümüzde, kafasının içinde ona kendini nasıl görmesi isteniyorsa o konulmuştur. “Gerçek birey” ise bireyin kendini bu olması istenilen durumdan kurtarmaya çalışıyor. Gerçek birey, sıkışık bireye düşünerek bu korktuğu durumdan sıyrılabileceğini, “dışarısının” korkutulduğu gibi olup olmadığını ancak kendinin bulabileceğini anlatıyor.

Evet… baktıkça daha bir çok farklı yorum yazılabilir, peki ya siz ne görüyorsunuz sevgili üyeler?