M. Kemal'in Sıcak Savaş Anlarından Kesitler

[MMT]

   Aşağıda alıntılayacağım metin, H. C. Armstrong'un "Bozkurt" adlı eserinden. Bu eser M. Kemal'in henüz hayattayken çıkan ilk biyografisidir. (1932) Ve o dönem yasaklanmıştır. Avrupa'da çok satan bu kitaba karşıt görüşte kitaplar yazılmıştır. Ve bu kitap, M. Kemal'i yer yer aşağılamış, ona yer yer hakaret etmiştir. (Gerçi kimilerine göre bu eser muhalif olmasa da 1932 yılında bu kitabın yayınlanması -Yani M. Kemal hayattayken- bu kitaptaki yazılanların algılanması etkileyecektir. Çünkü yaşayan birinden bahsedilmektedir.)

   M. Kemal bu eseri gördüğünde verdiği tepki şanına yakışır bir tepkidir.

   "Atatürk kitabı sonuna kadar dinledikten sonra; 'Bunun ithalini menetmekle hükümet hataya düşmüş. Adamcağız yaptığımız sefahati eksik yazmış, bu eksiklerini ben ikmal edeyim de kitaba müsaade edilsin ve memlekette okunsun!' diye latife etmişlerdi." (1)
                                                              (1) Kılıç Ali, Atatürk'ün sususiyetleri, adlı eserden alıntıdır.

   İşte, bu muhalif eserde, Mustafa Kemal'in savaştaki bazı anıları şöyle anlatılmıştır.

  "Bir keresinde, yeni kazılmış bir siperin dışında oturuyordu. Bir İngiliz bataryası sipere ateş açtı. Toplar menzili buldukça, şarapneller gitgide daha yakına düşmeye başladı; vurulması matematiksel olarak kesindi. Kurmayları sipere girmesi için yalvarmaya başladılar.
   
   'Hayır', dedi. Saklanmak, adamlarım için iyi bir örnek olacaktı.' İlgisiz ve soğukkanlı bir tavırla kurmaylarıyla konuşurken bir sigara yakıp, gayet sakin onu içti. Bu arada, aşağıda siperin güvenliği için duran adamları, büyülenmiş gibi onu seyrediyorlardı. Düşman topları bir başka hedefe yöneldiler. Patlayan şarapnellerin tozuna bulanmış olsa da Mustafa Kemal'e yine bir şey olmamıştı.

   Bir başka olay da Gelibolu'ya dönerken bir İngiliz uçağı, bindiği otomobili baştan aşağı taradı. Bombalar arabanın önünde ve arkasındaki yolda patladı, bir tanesi de ön cama çarpıp şoförü öldürdü. Fakat Mustafa Kemal'e hiçbir şey olmadı.

   Zaman zaman eline bir tüfek alıp siperden dışarıya uzanıyor, Avustralya siperlerindeki belirli bir hedefe dikkatli ve telaşsız birkaç atış yapıyordu. Açık alanlarda adamlarına cesaret vermek için yavaş yavaş hareket ediyor, kısa menzilde bile, düşman avcıları onu vurmayı başaramıyorlardı.

   Kesinlikle ve tümüyle hiçbir kurşunun ona rastlamayacağına inanmıştı. Bu inanç, ona olağanüstü bir korkusuzluk aşılamaktaydı."

   Bu önemlidir. Çünkü böylesine muhalif bir eserde bile M. Kemal'in savaş halini böyle anlatmaktadır. Bu konular başka eserlerde de mevcuttur. Fakat en değerlisi budur. Çünkü diğer eserler M. Kemal'i ya öven, ya da sadece anlatan eserlerdir. Onlara 'Bu anlatılanlar yalan. Sırf M. Kemal'i yüceltmek için böyle yazılmış' denilebilir. Fakat bu eserde, durum farklıdır. Çünkü bu eser zaten muhaliftir. M. Kemal'i yüceltmek gibi bir amacı olmayıp, aksine alçaltmak gibi bir amacı vardır.

   H. C. Armstrong'un kitabından alıntıladığım metne bir katkı yapayım.
 
  M. Kemal, yeni kazılmış bir siperin dışında oturuyordu. İngiliz bataryası o bölgeye ateş açtı. Bu 1. atıştı. M. Kemal istifini bozmadı. İngilizler 2. kez ateş açtılar. M. Kemal hala pozisyonundan ödün vermemişti. İngilizler 3. mermiyi ateşlediler. Ve mermiler gittikçe sipere yaklaşıyordu. 1. mermi yakına düşmüştü. 2. mermi biraz daha yakına... 3. mermi daha da yakına... Ve 4. mermi muhtemelen tam M. Kemal'in bulunduğu bölgeye düşecekti. Ama M. Kemal şanslıydı. İngilizler 4. mermiyi ateşlemediler.

   H. C. Armstorong'un kim olduğuna gelince, bir İngilizdir. İngiltere ordusunda görev alan Yüzbaşı H. C. Armstrong, 6. orduda görevliyken Türklere esir düşmüştür. Kimine göre yazar, Türk yetkililere rüşvet vererek ülkeden kaçıp İngiltere'ye dönmüştür. Daha sonra M. Kemal'le çok kez görüşmelerde bulunmuştur.

   Saygılarımla...
     
                                                                                                                                                MMT