"Hepsi Bir, hepsi Hak'tan"

[semsin]

Zannetmiyorum Allahın Amerika Kıtasını unutmuş olacağını Kristof Kolomb ile 1492'de hatırlamış olacağını  yok oraya hiçbir şekilde elçi veya kitap gönderilmedi dersek Kitap kaynaklı dinlerle ters düşeriz tüm semavi dinlerin dediği gibi yüce yaradan kullarını korur ve gözetir.
Câsiye  28 
 (Mekkî 65)
   O gün tüm ümmetleri, toplanıp diz çökmüş görürsün. Her ümmet kendi kitabına davet edilir. Bugün, yapıp-ettiklerinizin karşılığıyla yüzyüze getireleceksiniz.
En’âm  42 
 (Mekkî 55)
    And olsun ki, senden önce de ümmetlere elçiler göndermiştik. O ümmetleri, bize yaklaşıp sığınsınlar diye zorluklar ve darlıklarla yakalamıştık.

Yûnus  47 
 (Mekkî 51)
   Her ümmet için bir resul (peygamber) öngörülmüştür. Resulleri gelince, aralarında adaletle hüküm verilir. Hiçbir zulme uğratılmazlar.

İnsanlar bildikleri ile sınırlı oldugundan bildiklerini her zaman kabul eder bilmediklerini de  inkar eder veya kabul etmezler. Ben SkullG nin yazmış olduğu her kelimeye katılıyorum.

Hepsi Bir , hepsi Hak’tan
Hepsi bir Hakikatten Hepsi Hak 

Bilinen semavi dinlerin kitapları haricinde okuya bilene yüce yaradanın   eliyle şekil verip ilahi nefesiyle yazmış oldugu bir kitaptır   insan oğlu.

 Hakikate giden yol veya kelimedir  Hak. Hacı Bektaş Velinin dediği gibi " Her ne arar isen kendinde ara " çünkü yüce yaradanın Kudreti (eli vede ilahi nefesi) ile şekle gelmiştir Adem.

Kutsal Kitaplar dediğimiz kitaplar vede diğer kitaplar da Hak'tır bence çünkü aradıkları yolda götürmek istedikleri yolda yüce yaradandır Allahtır.

Hz Ali'ye karşı savaşan Muaviye  yenileceğini anladığında Kuran sayfalarını mızrağa geçirirdiği zaman Hz Ali nin ordusu  Kurana Kılıç çekmek istememiş
Hz Ali savaşmalarını emretmişti düşmanın oynuna gelmeyin " Kuran Allahın Duran Kitabıdır Ben Konuşan Kitabıyım " savaşın desede fayda etmemiştir.
( Hakkın karşısında Haklı olanın hükmü geçer )

[Genius Loci]

Sn. ADAM, güzel şeyler söylüyor. Katılırım. Gönderilmiştir veya gönderilmemiştir.

Benim göndermeden kastettiğim de Tanrı yaz evladım demesi değildir ki. Hermes'in bilgilerinin özüyle semavi denilen dinlerin özleri arasında ne fark vardır? Nuhun Yasaları olarak adlandırılanlarla Musanın 10 Emri arasında? Vicdan denilen şey evrenseldir. Her insanın bir biçimde Yüce Yaratıcıyla bağıdır. Bu yüzden insanlar ölümlü tanrılardır ve tanrılar ölümsüz insanlar. Bu sebeple ne kadar dar kapsamlı olursa olsun ne kadar sadece yazıldıkları devirlere ait olurlarsa olsunlar, gördüğüm bir şey var ki özleri aynı.

Ki Kuranda da kitabın iki yönünden bahsedilir, bunlardan biri müteşabih ayetlerdir diğeri ise kıtabın özünü oluşturanlardır. Kuran bile yazıldığı/indirildiği zamana göre kurallar söylemiştir. Ama bunun ötesinde -yine benim inancım- tüm zamanlara hitap eder, onun iki yönünden ilki üzerinde tartışmaya gerek yoktur, kimi ifadeleri geçmiştir, ama ikinci yönü bize aklımızı kullandığımızda her zaman yeni şeyler, güzel şeyler söylemeye devam eder. Bu nedenle belki de kuranda da "akledenler için hikmetler vardır" denmektedir.

Yoksa durup üretilmiş dogmalara bağlı kalarak yoz bir din anlayışıyla yaşanması değildir kastım, inancım. Çünkü, Tanrı'nın insana verdiği en büyük nimet/armağan akıldır. Elbette tüm bu anlatılanlardan akıl ve hikmet üzerinden bir şeyler iyi şeyler çıkarabiliriz. Yazılmış ya da yazdırılmış olsun.

Sonuçta onların yazılmasına insanı iten bir neden olsa gerektir. O da bence vicdandır ki o yüzden Hepsi hakikatin birer görünümüdür, hepsi haktandır.

Sn. semsin güzel ifadelerle anlatmış bunu, ben o kadar güzel söyleyemedim belki ama muradım anlaşılmıştır diye düşünüyorum.

Söyleyeceklerimi şöyle bir alıntıyla noktalayayım: "Ben bir Allah'a bir meçhule, benim için meçhul olan Allah'a, bütün tariflerin gerisinde bulunan bir şeye inanırım. Kiliseler, mezhepler ve bütün dinler inhisarcıdırlar. Allah, dağlardan inen bir su gibi nehirleri ve ırmakları doldurur. Bazı insanlar bu suyu hemen şişelere doldururlar. Bu şişelerden bazıları güzel, bazıları çirkindir. Bunlar, doldurdukları şişeleri derhal pazara çıkarırlar ve derler ki; 'Susuzluğunuzu yalnız bu su giderir.' Ben derim ki, tazeliğini ve lezzetini kaybetmiş bulunan bu sular artık susuzluğu gidermez. En iyisi şişelerle uğraşmaktan vazgeçerek ırmakların kenarına gitmek ve eğilip taze suları avuç avuç içmektir."


Saygılarımla.

[alcyone]

Tanrı tarafından kitap gönderilmesi nedir sizce?

Eğer her"şey" "O"'nun parçası ise, varolan herşey aslında "O" ise, zaten her yazılan kitap, her sayfa ve her "söz" de "O"nun tarafından yazılıp "O"nun kitabı, kelamı olmaz mı?

Doğruyu ve iyiyi sadece içimizde bulabiliriz;
evren, yaratan ve yaratılandan oluşmuşsa ve bunu ayırmanın imkanı yoksa, ki böyle olduğuna inanırım;
tek yol budur ve bunun adı da "aşk"tır.

"Yükseklerde ve enginlerde bütün dünyayı araştır. Yalnız iki şey bulacaksın: Yaratan ve yaratılan. Bu yolda ilim kuvvetin, iman kılıcın, sukut da delinmez zırhın olsun. Hakikati herkesin anlayış derecesine göre açıkla. Ruh, üstü örtülü bir ışıktır ki ancak aşk ile ebedi olarak parlar; aşksız ise sönüp gider."   - Hermes

[popperist]

Bence localara konmuş bu üç kitabın temsili anlamı, tek tanrıcılıkta birleşmedir. Tevhidde birleşmedir.

Bundan daha ayrıntılı bir ortaklık da olamaz, çünkü bu kitapların her biri diğerlerini dışlayan ifadeler içerir. Hristiyanlık, Tevrat'ı yine kabul eder. Fakat Kuran çok açık ifadelerle hem İncil'e, hem de Tevrat'a, tam da onların "haktan" olmadığına yönelik, inananlarına ikazda bulunur. Hatta biraz daha derine indiğimizde, İncil'deki Teslis kavramı, bu üç kitabın "tevhidde bile ortaklığı olmadığı"nı düşündürür.

Ciddi bir durum tabii ki. Eğer tek tek bu din kitaplarının içinde yazılanlara bakacak olursak, bu kitapların yanyana gelmesinin imkansız olduğunu anlarız. Fakat insanların algı ve yorumlarının farklı oluşu, masonluğa da bu kitapları kendine özgü bir yolda yorumlama hakkını veriyor. Burada, masonluğun kendine özgü bir yorumundan bahsedemezsek, yukarıda dediğim gibi, bu kitapların sayfalarını açıp yazılanlara baktığımızda, bunların yanyana gelmesi mümkün olamaz. Bu yüzden bu yanyana getiriliş, "özel bir yorum"a muhtaçtır. Ve belki de tam da bu yüzden, yani masonluğun, ibrahimi dinler hakkında "özel bir yoruma" sahip olduğunu imâ etmek için o kitaplar locada yanyana dururlar.

Özel bir yorum yoksa şayet, o kitaplar orada yanyana duramazlar.

Kanımca bu yorum da sayın Ceycet'in ifade ettiği Gnostisizm'den başkası değildir.

Bu üç kitabın bir arada durması çelişkisini, ancak gnostik bir yorum geçerli çıkarabilir çünkü.

Saygılar.

[Alşah]

        Sn skullG, siz öyle düşünüp inanıyorsanız tabiiki saygı duyarım. Saygılar-sevgiler.