«Henüz gündüzken, payına düşen vazifeyi yapmaya dikkat et...»
Gündelik hayatta şöyle konuşanlara sık sık rastlarız:
«Ailemi geçindirmek için o kadar çalışıyor, uğraşıyorum ki, hiç boş vaktim yok. Bu yüzden de gereğince başkalarına iyilik edemiyor; tabiiki yardımda bulunamayorum. Amma çok geçmeden bu görevimi yerine getirecek, başkalarına yararlı olabilme imkânına kavuşacağım .»
İşin acı yeri şudur. Bu söz hiç bir zaman tutulmaz ve beklenen o eşref saat aslı gelmez. Zira insan, kişisel çıkarlarına gömüldükçe, başkalarının yardımına vakit bulamaz... İnsanoğlunun varoluşundan beri, «Elinden gelen iyiliği bugün yap,» belki yarına çıkamayabilirsin» öğüdü işte bu gerçeği dile getirmektedir. Vicdanımızın emrettiği halde, paraca olmasa da, diğer bir takım fedakârlıkları gerektirdînî için çeşitli hayır işlerine koyulmayı savsaklamak o kadar kolaydır ki Oysa, umdelerimize inanan her kardeş, bütün içtenliği ile payına düşenleri hemen yapmalı, yarına bırakmamalıdır
«İnsanın payına düşen vazife nedir?»
sorusunun en sade ve açık karşılığı, eline geçen hiçbir iyilik fırsatını kaçırmayıp, herhangi bir art düşünceye kapılmadan karşısındakilere yardım elini uzatmak, hayırlı olmasını bilmektir. Bir kelime ile insanlığın hizmetinde olmaktır. Sosyal alan, hem yürütücü, yönetici, hem de yararlı, yaratıcı niteliği benimsemelidir. İnsan oğlu aya ulaşmakla açılan yeni henüz neler getireceği bilinmeyen çağda daha köklü bir bağlılıkla toplumun gelişmesinde yol almalı; içinde, «ben de bir şeyler yapabildim» diyebilme gücünü bulmalıdır.
Ancak bu suretledir ki, henüz gündüzken, bir mason olarak, vazifelerimizi yerine getirince tam bir mutluluğa erer, ve geçici dünyadaki işlerimiz sona erip de engin ötelerin karanlığı basınca, bütün kaygı ve endişelerimizi hem de ve rahatlıkla arkada bırakır, pekiştirilmiş bir güvenle yeni yol ve yaşantımızı sürdürürüz.
İbrahim HOYİ
