Masonlar.org - Harici Forumu
Masonluk Bilgidir. Bilimdir. Ilimdir. => Sosyoloji - Toplum bilimi => Konuyu başlatan: amurdad - Şubat 08, 2010, 02:13:24 ös
-
Nufusumuzun büyük bölümü Asyadan göç etmiş buraya geleli binlerce yıl olmuş.Bizler Anadoluda kalan kadim ırkları görmüşüz.Bizansların yıkılışını,Selçukluları,Romayı...
Avrupaya öğrenciler göndermişiz onlar ordaki yenilikleri bizlere taşımışlar Fransızlardan etkilenmişler bir zamanlar Fransız kültürü çok etkinmiş.
Tüketim kültürü sayesinde hepimiz Amerikalıyız üretilen elbiselerimiz benziyor,mobilyalarımız arabalarımız tüketim alışkanlıklarımız.
Ve bizler müslümanız o kültür bizleri içine almış Ortadoğuya yıllarca hükümranlık etmişiz.
Ruslarla savaşmışız kafkaslardan balkanlardan göç almışız acaba birazda Rus muyuz?Kafkaslı mıyız?Balkanlı mıyız müziklerimiz benzemiyor mu?
Biz kimiz asıl soru şu siz kimsiniz kendinizi nasıl hangi kültür kimliğine ait görüyorsunuz?Türk kültürü nedir?Nelerden oluşur.Milliyetçileri,ulusalcıları
dindarları,alt kimlik savunucularını bu tartışmaya bekliyorum...Belki günümüzde yaşanan bir çok siyasi tartışmanın nedeni burda yatmakta...
Saygılarımla...
-
Sayın Amurdad'ın bu konubsunu aslında böyle birkaç tümce ile değil de çok daha ayrıntılı bir biçimde irdeleyerek ortaya koymasını dilerdim. Bu "Türk Kimliği" konusu aslında çok önemlidir. Yıllar önce Bozkurt Güvenç bu başlık altında bir kitap yayınlamıştı; piyasada hâlâ var mı, bilmiyorum. Varsa konuyla ilgilenenlere öneririm.
Sayın Amurdad'ın yazısındaki ilk tümceye takıldım. Bu bir tahmin mi yoksa bilimsel araştırmaya dayanan bir sonuç mu? Çünkü böyle şeyler çok söylenir. Kimileri kökeninin öz be öz Türk olduğunu söyler de, şeceresini biraz karıştırınca hiç de öyle olmadığı ortaya çıkar. Üstelik ben Orta Asya'nın da Türklük ile pek fazla bağdaştırmasını yapmakta zorlanırım. Oralara hiç gitmedim ama hepimiz o coğrafyanın ne denli geniş ve ne denli karmaşık olduğunu biliriz.
Öte yandan Gene D. Matlock'un Türkçeye de çevrilmiş olan bir kitabı var: "Ey Dünya İnsanları, Hepiniz Türksünüz."
Benim bir aile şecerem var. Soyumu sopumu belli bir tarihe kadar biliyorum. En eski tarih, adı bilenen en büyük atamın ölüm tarihi Hicri 1100. Ondan öncesi bilinmiyor çünkü oraya bir başka yerden gelmiş ve adı değişmiş. Önceki adı bilinmediği için de, şecerenin daha önceki tarihlere uzandırılması olanağı bulunamadı. Bu bile önemli bir bilgidir. Ne kadar insan biliyor bunca kuşak önceki büyük atasının adını ve soyunu.
Bering Boğazı açılmadan önce Orta Asya'da yaşayanlar Amerika kıtasına geçmiş. Özgün Amerikan halkı yani bizim Kızılderiliuler dediklerimiz aslında soyları bakımından Orta Asya'dan göçmeymiş. Madem Berin Boğgazı henüz açılmamış, bunun tersi de olamaz mı? Orta Asya Türklerin atalarının ataları yoksa aslında Amerikalı mıydı?
Böyle gidilince işin ciddiyetten uzaklaşıp demagojiye uzanması kaçınılmaz. İşin ciddi yönüne gelelim. Soru aynı soru. Bildiğimden cinliğimden değil, bilmediğimden soruyorum: Bugün Türkiye Cumhuriyeti sınırları içinde yaşayan halkın soyu bakımından nerelerden gelmiş olduğuna ilişkin güvenilir bir bilimsel araştırma var mı?
-
Dünyada Mongoloid ve Negroid insanın ataları bilinmiyor,Asyalı,Afrikalı ve Kızılderili insanın atası bilinmiyor.Böyle bir bilgi kırıntısıyla başlamak isterim
aslında benim sormak istediğim bizler Türkiye'nin yurttaşları olarak kendimizi hangi kültür içinde buluyoruz.İlk yazdığım giriş sorumda olduğu gibi bir insanın
siyasi düşüncesini onun almış olduğu etkilendiği kültürle çok ilişkili.Bugün eksen kaymasından bahsediyoruz veya İslamcı ,Batıcı,Milliyetçi partilerden
bu partiler kimine göre düşman kimine göre siyasi hayatımızın vazgeçilmezi.Türk kültürü hem ortadoğulu hem batılı hem asyalı özümsenen bileşke bir
kültür.Bu bileşkeye bizler Anadolulu olmak diyoruz sanırım.Ama bazılarımızın ortadoğulu düşünceleri daha yoğun bazılarımızın batıcı fikirleri,dinlerin
reformun,rönesansın etkilemediği insan var mı? Buna Asya kültürümüzüde eklersek epeyce zengin oluyoruz.Artık batı eskisi gibi üretemiyor veya batının
her modeli bize uymuyor onların Ahlak anlayışı Aile ilişkileri Devlet anlayışı..Her ne kadar dünya insanı küreselleşmeyle beraber tek tip modele doğru gitsede
özünü korumak isteyenler var.Alt kültürlerde ülkemizde bir o kadar yoğun ve zaman zaman bunların çıkışlarını da duyuyoruz.İşte asıl sorum şu Türkiye nerde
durmalı?Türkiye kimlerden oluşuyor?Neden nufusunun büyük bölümü kendini dışlanmış hissediyor.Aleviler,kürtler,dindarlar bu alt grupların çatışmacı
olmasının nedeni ne?Ortak bir ulus bir Türkiye kültürü yaratamıyormuyuz? Peki yarattığımız kültürü batıya karşı egemenlere karşı nasıl korumalıyız.
Büyük doğu hindistan,çin,japonya Türki cumhuriyetler nerde bu kültür kimliklerinin modern dünyada modelleri nerede?İmrenilecek değerlerimiz şehir
hayatına neden uyum sağlamıyor?İstanbul neden bir büyük köy havasında değil.Büyük bir köy dayanışmanın komşuluk ilişkilerinin yüksek olması,
ticaretde sanatda etik değerlerin işliyor olması gerekmez mi?
Saygılarımla
-
Özür dilerim... Korkarım ben ortaya konulan konuya tam ve olması gerektiği gibi bakmadım; bakamadım.
Asal konu kültür olunca iş çok başka...
Kültürü her şeyden önce coğrafya oluşturur. Ancak aynı coğrafya içinde topoğrafya da kültürü olağanüstü düzeyde etkiler. Eh basitinden dağlık bölge ile kıyı kültür bakımından farklılaşır.
Elbette bu çıplak kültür.... Bunun üzerine gelen etkiler var. Tarih, iç ve dış çatışmalar, göçler, istilalar (bu arada kütüphaneler çok önemli), iletişim, din.... Sosyologlar eminim ki daha birçoğunu sayar ve bunları bir etkileme önem sırasına göre de dizer.
Türkiye'yi bugünkü TC sınırlarını biraz da daha geniş tutarak fakat Anadrolu'yu merkez alarak bir coğrafyayı düşünelim... Bu coğrafya üzerinde diğer etkenlerin hiçbiri olmasa bile tek bir kültür düşünülemez. Dolayısıyla ülkemizde bugün birbirinden farklı kültürlerin yer alışın tek bir Türk ulusal kültürünün değil, bir çoklu ve zengin kültünün bulunuşunu hieç de yadırgamamalıyız.
Bu durum sadece yurdumuza özgü değildir. Benzerleri başka ülkelerde de vardır. Ben uzun süre kalmış olduğum için bildiğim bir ülkeden söz edeyim: Britanya... Kimileri orada, coğrafya bakımından da ötesi yüzölçümü öyle pek de büyük olmayan bir ada oluşundan ötürü özdeş bir kültürün bulunduğunu düşünebilir. Hayır. Güney ve Orta İngiltere, Galler (Batı Britanya), Kuzey İngiltere (Yorkshire) ve İskoçya kültürlüri birbirinden farklıdır. Bundan ötürü o tek bir ülkede birbirinden farklı yaşam tarzları söz konusudur.
Dolayısıyla Türkiye'ye ne Avrupalı, ne Orta Doğulu, ne Asyalı, ne Akdenizli ne Karadenizli ne de Kafkaslı demek olanağı vardır. Hepsidir.
Sevgiler.
-
Sn.Adam şu varki kültürü oluşturan bir öğe de sanırım din bu bakımdan yurtdışınada çıkmış biri olarak insanlar Türkleri nasıl tanımlıyor,aklımdaki bu
soruyu size sorayım o zaman?
Ben Tanrıya inanmasada ahiret gününe inanan ve gerçekten bu inancını taşıyan,ölümden sonra hayatın varlığını hisseden ölümden sonra adalete inanan
biriyle veya bir toplumla çok çabuk ilişki kuralacağı kanısındayım bu inancını hayata uygulayan bir yaşam anlayışı her şeyden önce prensipli olur çünkü
birde sevgiyi eklersek bu gönüle bu tarz insandan kolay kolay zarar gelmez.
İnsan öldüremez böyle bir kültür,çalamaz,hak yiyemez o zaman bir başka sorumda şu neden sekülerleşmiş veya laik olan toplumlarla ilişkimiz kuvvetli oluyorda
inanç taşıyan toplumlarla ilişkilermiz daha kuvvetli olmuyor,yani önemli bir yere gelirsem bugün batının elinde olan erdem veya erdeme benzeyen özellikler
daha fazlası doğu toplumlarında olması gerekmezmiydi?
Bugün dünya faydası için ilişki kurduklarımızdan ziyade ölümsüz yaşamı savunanlarla ilişki kurmamız da mantıklı olmaz mı?Doğunun ilkeleri daha büyük
olmalıydı batının değil.Burdaki açmazı nasıl yorumlarsınız?
Saygılarımla...
-
Şuda varki Sn.ADAM şu tespitinize katılmıyorum,Asyadan gelenler Türktür neden derseniz her ne kadar Fenotip özellikleri benzemesede veya genotip dil ve lehçeleri bakımından ortak bir dil anlayışımız var..
Türkler türkçe konuşan herkezi tarih boyunca türk saymışlardır,diye duymuştum bir profesörden yazılı bir kaynaktan alıntılamıştı Tarihin Arka Odası progra-
mında...
Saygılarımla...
-
Ben Turkiye'yi hep bir Amerika olarak gordum bu baglamda... Hatta Amerika'ya kiyasla daha da karisik bulmusumdur, cunki sonucta cok eski tarihleri konusmuyoruz goc sozkonusu oldug zaman Amarika icin.
Ama Anadolu'nun tarihi bambaska... Bin yil ve hatta daha oncesine dayaniyor farkli kavimlerin gocleri.
Orta Asya 5-6 yil bulundum. Kazakistan, Ozbekistan vs. Dilimizde bazi ortak noktalar var, bu baglamda bir ortkalik oldugu kesin.
Ama fiziksel ozelliklerimiz, yani goz, yuz hatlari, dis yapisi vs cok farkli...
Ben, Orta Asya'dan buraya gelindigini, ama yuzyillar boyu sure gelen capraz eslesme sebebi ile hibrit bir toplulugun olustugunu dusunuyorum.
Bu bakimdan da Turkiye'deki milliyetciligin bu pencereden bakilip ciddi bir ronesans yasamasi gerektigine inaniyorum...
Aslinda anayasa bildigim kadari ile cok guzel acikliyor, ama anlamak isteyen yok... "Turkiye Cumhuriyeti devletine vatandaslik bagi ile bagli olan herkes Turktur". Ne irk, ne din, ne baska birsey...
Turkiye'de barisa ulasmanin yolu bence insanlarin sadece irklarindan dolayi degil ama ozellikle vatandasi olduklari ulke ile gurur duyabilmelerini saglamakta yatiyor...
Yanlis mi dusunuyorum bilmiyorum, fikirlerinizi okumak isterim...
-
Soru kişiye yöneltilince yanıtlanması zorunlu oluyor.
Eğer sosyoloji benim kültürün oluşumuna ilişkin öncelik sıralamamı aşağı yukarı doğruluyorsa, o zaman dinler de dinden bağımsız inançlar da bu bağlamda çok sonraki bir aşama ve değerde kalıyor. Bir toplum kendi coğrafyasında din ve inançları daha düşük bir önemde fakat kültürü oluşturan öteki öğeleri daha önemli tutuyorsa, toplumlar arasında işte bu farklar ister istemez oluşuyor.
Ben de kendi yeğlememi söyleyeyim: Dindar ve inançlı ama bilgisiz ve erdemsiz bir kimse ile bir arada olmaktansa, bilgili ve erdemli ama inançsız bir kimse ile bir arada olmayı yeğlerim. Bu bir tercihtir; başkası benim eğilimime uymayabilir; onu toleranszlar karşılarım. O da beni toleransla karşılıyor mu?
İnanç, ne yazık ki insanı erdemli kılmak için yeterli değil. Hatta nice erdemsizlikler sergiliyor inançlı olduklarını ileri sürenler. Dolayısıyla inanç ile erdemi ayrı kefelere koyalım.
Ölümden sonraki adaleti bir yana bırakalım da şu dünyadaki adalete bakalım önce. Ölümden sonra ne olacağı belli değil. "Çok seneler geçti, dönen yok esferinden."
Buna karşı çıkanlar da olur elbette. Ben bilimden yanayım; metafizik düşünceye de saygı gösteririm. Ancak metafizik düşyünenlerin de bana saygı göstermesini beklerim. Haksız mıyım bu bekleyişimde?
İnaçlıların yaygı olduğu toplumlarda elbette insan ilişkileri öyle pek beğenilesi olmuyor. Çünkü dünyevi yaşam ile dinsel yaşamı birbirinden ayırmak gerek. Herkesin dini ve inancı kendine. Faat toplum içinde yaşamak söz konusu olunca, bu dinden de inançtan da bağımsız bir olgu.
Bu bağlamda Doğu blir zamanlar Batı'dan çok daha güçlüydü. Çünkü Batı dogmaelara ve bağnazlığın karanlığına gömülmüştü. Sonra...
Sonrası EX ORIENTE LUX.
Batı, Doğu'nun ışığıyla aydınlandı.
Daha sonra...
Daha sonrası LEX OCCIDENTE EST.
Yasa Batı'da kuruldu. Doğu bundan payını alamadı. Almadı. İstemedi. Aydınlığını yitirip karanlığa gömüldü.
İşte işin özeti bu.
Sevgiler.
-
Sn.Adam işte bende tam bu noktadayım, yani sizin demenizle erdem ve inanç farklı şeyler oysa inanç erdemden çıkmalı.Bir tümden gelim.
İnancı sağlam olan sevginin en büyüğünü,toleransın en büyüğünü taşımalı bu dünyanın geçici olduğunu bilmeli.O yüzden ben hala inançtan yanayım,
Batının kurduğu yasamın saplantıları olmadığını iddia edemezsiniz sanırım iki dünya savaşı gördük onlar yüzünden,çok bireyciler sonra metanın arkasındalar
Marx'ın dediğimi doğru yoksa ekonomimi kültürü ,dini etkiliyor,yoksa Weber mi haklı Ahlak mı ticareti etkiliyor.Batının son zamanlar sömürcü yanıda unut-
mamak gerekir.Yani batı ahlakının en önde olması gereken Amerika bugun vuruyorda vuruyor Afganistanda sivilleri topluca yok ediyor terörist vuruyorum
derken ama kimseden ses çıkmıyor.Batını ışığı bireyi bulabilir yani fabrikada çalışmak için,tüketmek için,ticaret yapmak için ama sonsuza giden insanı yakala-
yamıyor derim.Yoksa boşanma oranları,cinayetler bu kadar yüksek olmazdı toplumlarında.Doğunun eksiği kültüründeki yozluklardan sıyrılıp gelemiyor bence.
Sn.Aashooter sizinle Türkiyedeki milliyetçilik anlayışının revizyon geçirmesi konusunda kesinlikle aynı fikirdeyim.Milliyetçilikle insanımız daha çok kucaklan-
malı bölünmemeli ve üretken olmalı.Elimde olsa bütün milliyetçi partileride kapatırdım...
Saygılarımla...
-
Ne doğulu ne de batılıyız, ne sabit bir dinimiz ne de sabit bir toprağımız var.
Güneş'i kutsal bilmişiz, bayrak olarak tasvir etmişiz. Gök'ü kutsal bilmişiz, Tanrı olarak tasvirlendirmişiz.
Güneş'i kutsal bayrak olarak bilince, yayıldıkça yayılmışız.
Gök'ü Tanrı bilince kendimizi görmüşüz, ozlaşmayı yani özümüze dönüp Gök Tanrı ile birleşmeyi sembolleştirip, Svastika olarak bilinen Oz damgamızı motifleştirmişiz.
Atatürk'ün de açık açık belirttiği gibi Türk, İslamiyeti kabul ettikten sonra(zorla, katliamlarla) öz benliğini kaybetmiştir. Bunu İslamiyet mi yapmıştır, kesinlikle hayır. Bunu, İslamiyet diye Arap kültürünü benimseyenler, benimsemek zorun kalanlar yapmıştır.
-
Bundan birkaç hafta önce kendisini "Türkçü" olarak tanımlayan biriyle konuşmuştum. Ona, Sayın Aashooter'in dediği gibi, Türkiye Türklerinin aslında ne kadar Asyalı Türklerden genetik olarak farklılaştığını söyledim. Şu örneği de vermiştim;
"Selçuklu zamanındaki çinilere bir bak; gözleri çekik insanlar göreceksin. Selçuklular da Türktü, biz de Türküz, ama bizim gözlerimiz artık Selçuklulara benzemiyor".
Buna itiraz etti; "Orta Asya Türklerinden bir tek Oğuz boyu ile Kıpçak boyunun gözleri çekik değil" diye bir şey söyledi. Daha fazla üstelemedim.
-
Bundan 500 yıl sonra ırk diye bişey kalmayacak , zaten şimdi de yok ama iyice melezleşecek insanoğlu. En güzeli . :)
-
Bayan Ozak1977
500 yıl sonra sizin dediğiniz gibi olmaz umarım. Düşünsenize, kültürler ortadan kalkacak, tek tip insan modeli oluşacak, farklılıkların dünyamıza vermiş olduğu güzellik yerle bir olacak.
Umuyorum ki ırklar ortadan kalmaz, diller ve kültürler daim olur, elbette ki barış içinde.
Bundan 500 yıl sonra ırk diye bişey kalmayacak , zaten şimdi de yok ama iyice melezleşecek insanoğlu. En güzeli . :)
-
"Osmanlı İmparatorluğu cehaletten battı. İslam ülkeleri cehaletten köle oldular.
20. Yüzyıl köleliği de dünyanın bütün toplumları için cehalet üzerine kurulacak. Bilgi ve teknolojiyi üretmeyi satın alanlar, üretenlerin kölesi olmak zorundalar. Bu köleler kendilerine otomobil, uçak, silah satanlarla da savaşabilir. Afganistan, Irak, Filistin güncel örnekler. Bu onların gelecek perspektiflerini değiştirmiyor.
Bugün dünya ekonomik yaşamın temelini oluşturan teknolojide Türkiye’nin önde gittiği alan yok. Bazı alanlarındaki ticari başarı ileri teknoloji üreten dünyanın dışladığı üretim alanlarında yoğunlaşmaktan ibarettir."
Eğitim sayısal olarak Osmanlı geçmişine göre olağanüstü ileri. Gösterişi de güzel. Fakat entelektüel düzeyi, bilimsel içeriği, öğretim örgütlenmesi dünya ortalamasının altında. Üstelik öğretim üyeleri icazetlerini neredeyse Amerika’dan almak zorunda. Sanatımız dünya pazarına hiç yakışmıyor, sadece birkaç musiki virtiyözümüz var. Felsefe dışlanmış bir konu.
Kırsal kültürün üst düzey temsilcilerinin değil Batı felsefesi, Ortaçağ İslam felsefesinden bile haberleri olduğu kuşkulu. Kırsal kültürün en gözde çarpan özelliklerinden biri tarih bilinci yoksulluğu. Böyle bir bilincin oluşması için gerekli tarih bilgisinin yanından bile geçmiyorlar.
Ne var ki çağdaş kültürün hiçbir alanında yeterli bir performans göstermeyen kentlere yığışmış kırsal kültürlüler nedense Avrupalı olmak istiyor. Avrupa Birliği sözü yıllarca çamaşır tozu reklâmları kadar yaygınlaştı. Fakat aynı adamlar Avrupalılara kâfir demeye devam ediyor. Ömürlerinde hiçbir zaman Avrupalı gibi düşünmemiş ve düşünmek de istemeyen insanların Avrupa Birliği’ne girmek istedikleri bir garip çağda yaşıyoruz. Bu arada Amerikan emperyalist propagandasının temalarını okuma-yazma bilmeyen halka kahve retoriği ile ve bir safsata bulutu içinde yansıtıldığı bir beyin yıkama çağında yaşıyoruz.
Cehaletin temeli nerede?..
Bazen Türkiye’nin Avrupa Birliği’ne katıldığını hayal ediyorum. Fakat sonra bu katılımın kişi yaşamında nasıl şekilleneceğini düşünmekte zorlanıyorum. Bir Barok kilisede koro dinleyen, ya da Rubens’in büyük boy bir tablosunu seyreden Türkleri gözlediğimi hayal ediyorum. Orkestra şefinin memnun bir çehre ile gülümseyerek bir pasajı bitirdiğinin farkına varan bir AKP’li milletvekili düşlüyorum. Beş vakit namazlarını kılanların Paris’te ya da Viyana’daki bir modern sanat sergisinin içeriğini merak ettiklerini hayal ediyorum. Türk vatandaşlarının kültür bakanlarına “Bizde neden doğa tarihi müzesi yok, teknoloji müzesi yok” diye soru sorduklarını hayal ediyorum. Kırsal kültürlü politikacılarımızın Türkiye bilim, sanat, teknoloji, istatistiklerini merak ettiklerini tasavvur ediyorum. Köyden kasabadan son yarım yüzyılda kentlere akın edenlerin cep telefonundan, otomobilden, internetten uzaklaşamayanların, çağdaş düşüncenin gelişmelerini merakla izlediklerini hayal ediyorum.
Bugünkü cehaletin temeli Osmanlı geçmişimizdedir. Cumhuriyet’e %10 okuma-yazma bilenle başladık. %90’ı köyde yaşayan halkın okuma-yazması yoktu. Bugün sayısal olarak geçmişle karşılaştırırsak eğitim olağanüstü. O zamanki Anadolu’nun nüfusundan belki de iki kat fazla öğrencimiz var.
Ne var ki cehalet sadece okullaşma ve okuyup-yazmayla ilgili bir şey değil, öğrenme merakı ile ilgili bir kültürel eğilim. Kırsal kültürlü dediğim tarımsal toplumun temel eğilimlerine sahip olmakta devam eden, kentleşememiş Türk toplumu hiçbir şey merak etmiyor. Sadece kullanıyor. Araba kullanmak için bir şey öğrenmek gerekli değil.
Türkiye’nin eğitim ve kültüründen sorumlu devlet adamlarımız niye Türkiye’de bir doğa tarihi müzesi olmadığını, acaba hiç kendi kendilerine sordular mı?
Acaba bir spor ya da kültür bakanı Türkiye’de bir artistik patinaj yapan sporcunun neden çıkmadığını kendine soruyor mu?..
Acaba bir milli eğitim bakanı Rusya’da liseyi bitirenlerin iki musiki aleti çalmaları öngörülürken, Türkiye’de musiki dersinin kaldırılmasının ne anlama geldiğini hiç düşünmüş mü?..
Musikinin bugünkü dünya kültürünün olmazsa olmaz bir unsuru olduğunu ve Avrupa’da musikinin toplum katında örgütlenmesinin neredeyse kendi başına uygarlık olduğunu düşünen bir kırsal kültürlü var mı?..
Dünya ve Türkiye’yi yönetenler
Gerçekten bugün insanı en çok düşündüren olgu, dünya yaşamına bir yüzyıldan fazla egemen olan entelektüel akımların ve tartışmaların hiçbirinin, Türkiye’yi idare edenler ve ona oy verenler katında yansıdığını gösteren bir küçük işaretin olmamasıdır.
Dünya entelektüel yaşamını allak bullak eden düşünceler, akımlar, tartışmalar Türkiye eğitim alanında ilköğretimden üniversiteye kadar yer almıyor. Sadece birtakım yaftalar olarak kültür portmantosuna palto gibi asılıyor.
Türkiye’nin tarihçileri nedense dünya ile yüzlerce yıl savaşmış Osmanlı’nın karşısındaki ülkelerin sanayi, eğitim, kültür, sanat, üretim alanında bize göre ne durumda olduklarını merak edip de yazmıyorlar. Böylece karşılaştırmasız tarih yazını sadece gollerin gösterildiği futbol maçlarına benziyor.
Türkiye’de hiçbir kültür tarihçisi resimsiz, heykelsiz, bilimsiz, felsefesiz gelişmiş bir kültür olamayacağını düşünmedi. Kimse bizde Mühendishane açıldığı zaman, Viyana’da da mühendishane var mıydı diye merak etmedi. Biz Rus Bilimler Akademisi’nin ne zaman kurulduğunu merak etmiyoruz. Viyana’da dünyanın en büyük doğa tarihi müzesi varken, bizde neden olmadığını düşünen bir adam çıkmıyor. Haydn, Mozart, Beethoven ise kırsal kültürlünün aklına bile gelmiyor.
Osmanlı’dan daha cahil
Bugünkü kırsal kültür temsilcileri 18. Yüzyıl Osmanlı idarecilerinden çok daha cahil. Oysa o dönemde Avrupa hakkında bilgisizlik bir ölçüde anlaşılabiliyor. Ama AB kapısında beklerken Türkiye’de yapılmaya çalışılan işler çağdaş bir insanın kabul edemeyeceği kadar mantıksızdır. Bu cehaletin sürüp gitmesinde, paraya odaklanmış düşünceleri ve amaçları yansıtan ve halkı düşünemeyen sadece çevirme görevini üstlenen bir medya var.
Hiçbir alanda teknik ve entelektüel standartları yerine getiremeyen bu ülkede, beyin yıkama görevi üstün bir “efficiency = verimlilik” ile gerçekleştiriliyor. Bu durum medyanın amacına uygun bir programı gerçekleştirmesi midir, yoksa medyayı yöneten kültürün de halkın düzeyinde olmasından mı kaynaklanıyor bunu söylemek zor. Fakat temelde politik yönlendirme dışında medyanın çağdaş kültürle ilişkisi sporadik gösterilerden ibarettir. İktidar payandacıları gazete ve dergilerinde çağdaş kültürün ve demokrasinin havarileri pozunda, tavus kuşu gibi dolanıyorlar. Ama örneğin hiçbirinin aklına “Amerika’da bu kadar çok Türk tarihçisi varken, Türkiye’den neden bir Amerikan tarihçisi çıkmıyor?” sorusu gelmiyor.
Mustafa Kemal’in büyüklüğünü anımsamamak olası değil. Türk tarihçilerine dünya tarihi yazdırmak isteyen, Anadolu arkeolojisini öğrenmek için Avrupa’ya Anadolulu öğrenci gönderen, Avrupa musikisi konservatuarı açan, 87 Alman profesörünü yeni açılan üniversiteye davet eden bir devlet ve kültür adamı 70 yıldır gelmedi. Bugünkü cehalet gösterisinin çevresinde dolanmak bile acı verici.
La Monde Diplomatique yıllarca önce “Kendileriyle Hasta Olan Toplumlar” adlı bir küçük kitapçık yayınlamıştı. Yazar Claude Julien’in makalesinde Petain Dönemi’nde egemen olan ruh halinin bütün bir toplumsal sınıfı etkilemiş olduğunu anımsatır. Türkiye’de olan da budur. Kırsal kültür zaten üstünkörü var olan çağdaşlık düşüncesini esir ya da satın almıştır.
Kaynakça: Doğan Kuban,
Alıntı: Cumhuriyet Bilim Teknik,
“Kent ve Kültür”, CBT 1097/7 – 28 Mart 2008
IŞIK ve SEVGİ İLE KALIN.......
-
Onceki yazilanlari daha okuyamadim cunku o kadar zamanim yok. Ama bu konuda bende bisiler yaziyim dedim. Bence islamdan dolayi suand en cok araplara benziyoruz kultur olarak. Kokumuzunde asyaya degil, babil ve mogol karisimina dayandigini dusunuyorum.
-
Benzemiyoruz sadece emevi olmaya çalışıyoruz ...Onların diliyle dua edip , ibadet edip , onların yaptığı gibi kadınlarımız aşağılanıyor. Zavallı Türk milletine yapılan Arap kültürü zulmü...