Kalp pençesi kalbi ahenge sürüklüyor
Aşkın feryadı ve ateş şulesidir bu
Hoşa gider gönül kıssası ve okumaya değer
Sonsuza dek bu aşk ve gönül tüter
Gönül derdin ve şerrin merkezi
Ateş şulesi yapar ve yakar ateşi
Bir sahranın söylemi bir mecnun onun pençesinde
Bir sazlık ki onda aşk ahengi söylenmekte
Nağmeyi güzelleştirir bazen, bazen bozar nağmeyi
Bir harman ki hep artırır bu alevi
Ve aşk ateş şulelerinin ev sahibi
Kalp pençesi kalbi ahenge sürüklüyor
Aşkın feryadı ve ateş şulesidir bu
Kim aşkı öne geçirirse orada yok olur kendi
Her kalp ki kendinde değilse daha etkili
Benim kalbimde ise lale bahçeleri
İşte ney tutsak ve tutsaklığı feryadından belli
Nurdan bir sahrada lalelerin hayali
Geçmeli dert ayağı ile çölü geçmeli
Bir yürüyüşle yürüyor ki yer aşk ve kan
Ta ki görsün nasıldır hali
Her taraftan can kokusu geliyor
Derdin aşkın ve yarin kokusu
Kalp pençesi kalbi ahenge sürüklüyor
Aşkın feryadı ve ateş şulesidir bu
Sözü geçmiştir bu topraktan yaratılanın
Ve feleklerde yükselişi
İşte aşk burada zirveye çıkıyor
Burada bir damla kan denizler gibi oluyor
Bu varlık âlemini bir izinle terk et
Kır bu şişeyi ki mest olasın
Perde kalktı gördüm varı yoğu
Gördüm görünmezin görünür olduğunu
Kalp pençesi kalbi ahenge sürüklüyor
Aşkın feryadı ve ateş şulesidir bu
