Masonlar.org - Harici Forumu
Sanat => Edebiyat => Konuyu başlatan: amurdad - Mayıs 16, 2009, 01:14:38 ös
-
Sahil boyu yürüyorduk,içimde bir huzur vardı çok uzun zamandır kendimi böyle hissetmemiştim.Denizin dalgaları konuşmalarımıza eşlik ediyordu,akşamın romantizmi her ikimizi de heyecanlandırıyordu.Cümlelerimi kontrol edemiyordum ağzımdan nerdeyse o sihirli sözcükler dökülüverecekti.Ayaklarımın titremesi bir türlü geçmek bilmiyordu.Az ilerdeki villaların üstten bakışları artık beni rahatsız etmiyordu.Dünyadaki her türlü olumsuzluğa karşı çok güçlüydüm,ona karşı da bir o kadar zayıf.Esmer yüzünü akşamın karanlığında zar zor seçebiliyordum.Espriler yaparak onu güldürmeye çalışıyordum.İleriye doğru bakarak gülümseyişini aklımda canlandırıyordum, sesi kulağımı okşayarak kalbime iniyordu.Bana arkadaşça yaklaştığını, başka duygular beslemediğinin farkındaydım.Ama olsun o yanımdaydı, bu durum kavgalı yıpratıcı bir evlilikten daha iyiydi.Ömür boyu yanından ayrılmamalıydım.Her şeyin elimde olduğunun farkındaydım,küçük duygusal bir açılımımın onu benden koparacağını bir daha hiç göremeyeceğimi biliyordum.Bu yanı belki de beni sınırsız bir sevgiye itmişti.Hayat onun için ya A’dı, yada B,Başka türlü olamazdı.Batının ikiyüzlü yaşam tarzını empoze eden yüzyılımız bu süsen çiçeğine dokunamamıştı.Adımlarından saniyeleri sayıyordum vakit neden mutlu anlarda hızlıca akar?Ve siz buna engel olamazsınız.Saçları rüzgardan dağılıyordu sık sık toplamaya çalışıyordu.Ne kadar güzeldi.Bu yürüyüşümüz gibi daha sonraları onlarca yürüyüş yaptık hiçbir zaman duygularım ona karşı değişmedi.Onu hala seviyorum.
Yarın düğünü var, ben de yakın arkadaşı olarak davetliler arasındayım.Fotoğraf makinemi alıp onun bu mutlu anını çekeceğim.Tıpkı yıllardır çektiğim acılarım gibi soğuk kanlı bir şekilde…