Neyzen Teyfik

[Ittihatci]

Ne ararsın ALLAH ile aramda..
Sen kimsin ki orucumu sorarsın .?
Hakikaten gözün yoksa haramda...
Başı açığa niye türban sorarsın.?
Rakı şarap içiyorsam sana ne..
Yoksa kimseye bir zararım içerim.
İkimizde gelsek kıldan köprüye..
Ben dürüstsem sarhoşkende geçerim.

Esir iken mümkün müdür ibadet..?
Yatıp kalkıp Atatürk'e dua et.
Senin gibi dürzülerin yüzünden..
Dinindende soğuyacak bu millet.

İşgaldeki hali sakın unutma..
Atatürk'e dil uzatma sebepsiz.
Sen anandan gene çıkardın amma..
Baban kimdi bilemezdin *.


Neyzen Teyfik

[Fraternis]

Paylaşımın devamını bekliyorum.

[SublimePrince]

Bu siire hayranim.

[Veritas]

Ah Neyzen Tevfik Kolaylı... Sadece hicivleri değil bir de şahane bir "Hiç'in Azab-ı Mukaddesi" isimli eseri vardır. Kendisi benim yine hayran olduğum büyük Şair Eşref'in öğrencisidir. Hatıralarını okusanız bir gülüp, bir ağlamaktan garip olursunuz; o zaman onun halini anlarsınız. En basitinden bir anektod anlatayım;

Üstad bir gün yine çok içkiliyken aynı zamanda yakın arkadaşı olan Mehmet Akif Ersoy'un ısrarlarına ve tatlı diline dayanamayıp bir daha meyhaneye ayak basmayacağına tövbe eder. Tabi uyandığı anda bundan pişman olur. Aradan kısa bir süre geçtikten sonra bir ahbabı İstanbul'a gelir. Klasik program meyhaneye gitmek olmalıdır fakat Üstad meyhaneye tövbelidir. Ahbabını önden yollar, kendisi de gider tanıdığı bir faytoncudan bir at kiralar. Meyhaneye geldiğinde ahbabına "dışarı çıkmasını, havanın güzel olduğunu, bahçede içmek istediğini söyler" ve o da tamam der.

Tahmin edeceğiniz üzere Neyzen attan inmez, çünkü meyhaneye ayak basmaya tövbelidir; küheylanın üzerinde o geceyi geçirir ama en sonunda bakar ki mezeleri ziyadesiyle ahbabı götürüyor, sakiye para verip 7 okka ekmek aldırır ve bu ekmekleri civar köpeklerine dağıtır. Böylece düşüncesizce edilen bir tövbenin diyetini ödediğini düşünüp uzun bir süre sonunda iskemleye kurulmayı başarır.

Kendisi çoğunlukla ayyaş, küfürbaz ve komik bir adam gibi dursa da işin aslı Neyzen çok hassas bir insandı. Kendisine ayrılmış Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi'nde bir adet oda bulunurdu.

Üstad da kendi halet-i ruhiyesinin pek sağlıklı olmadığının farkındaydı ve bunu küçüklükte yaşadığı şu travmaya bağlıyordu: Bir gün padişaha karşı bir isyan başlar ve sonunda asiler yakalanıp kafaları kesilir. Ardından bu kesik kafalar mızrak uçlarına takılarak halk içinde sergilenir. Neyzen o zamanlar küçük bir çocuktur ve bu manzara karşısında çok korkar, uzun süre konuşmaz. Ardından kendisini bir de Ney'e kaptırınca böyle bir adam olur.

Ruhu şad olsun...

[akasya]

• • • O’ NA• • •

Değil binlerce milyonlarca, milyarlarca aşıklar
Senin hep gölgeni sevmiş, yüzünden bîhaber gitmiş

Dem vurmuş enbiyalar nâr-ı aşkından
Tutuşmuş hepsi kül olmuş, özünden bîhaber gitmiş

Bütün edyânı gûna-gûn’ a olmuş kaşların mihrap
Kapanmış secdeye bunlar gözünden bîhaber gitmiş

Elindeki körlerin şu ilm ü mantık kör ışık olmuş
Düşenler dam-ı davaya sözünden bîhaber gitmiş

Şarabı “Len-terânî” den içermiş sâki-i hikmet
Bizim leyl-i firakın gündüzünden bîhaber gitmiş


• • • ANLADIN MI?• • •

Hicran destanını kendinden oku,
Mecnundan duyupta rivayet etme,
Âşkın leylâsını gördünse söyle,
Söz temsili bulup şikâyet etme,

Yüz bin leylâ doğar âlemde her gün,
Senin aradığın zevk, safa, düğün.
Tutacağın işi önden düşün;
Daha ilk adımda nedamet etme.

Sevdanın önünde pek güvenilmez,
Tutuşursan eğer kolay sönülmez.
Bu yolun hükmüdür geri dönülmez,
Canına kıymazsan seyahat etme.

İyi bak kabına olmasın delik,
Boşuna taşırsın gider gündelik.
Anında ölmedi, ettiğin iyilik,
Âlem duysun diye inat etme.

Kâbe’den maksadın varmaktır yara,
Kör gibi tapınma, kuru duvara,
Hızırı istersen kendinde ara,
Bulamadım gibi rezalet etme!

Muhabbet herkesin aklını çelmez,
Gönül viranesi kolay düzelmez,
Âlemden çekinme bir zarar gelmez,
Sen kendi kendine hıyanet etme.

Sen, şatır gönlüne hicran dolmasın,
Gençliğin gülşeni gamla solmasın,
“Neyzen” gibi aklın yarda olmasın,
Özründen çok büyük kabahat etme!

•••CANAN’ A•••

Sevdalı akşamlar tekin değildir
Pek dolaşma gönül viranesinde
Gururlu güneşler boyun eğildir
Şaka yoktur âşkın efsanesinde

Çok mutlu yıldızlar çıktı çığırdan
Farkı yoktur âşıkların sağırdan
Önce dumanları başlar ağırdan
Şaka yoktur âşkın efsanesinde

İhtimal vermezsin, hem inanmazsın
Ateşler sarmıştır, sen uyanmazsın
Mest olduktan sonra artık yanmazsın
Gönlüm gibi hikmet peymânesinde

Taptığın mihraplar çöker bir anda
Her şey olmuş bitmiş gibi meydanda
Tutuştu çırağlar, sevda devranda
Yanıyorum sazın teranesinde

Bir serseriyim ki dur aman bilmem
Kalbinden başka hiçbir mekân bilmem
Gökkandil olmuşum, âsumân bilmem
Bir mazi gözlerin meyhanesinde

Karanlık zülfünü bir görmek için
Göz kanat olmuştum cin melek için
Bana yeter artık buselik için
Hatıra telleri dil şânesinde

Gönül rebâbında olamaz düzen
Âşkım bu yıldızı yüzünden süzen
Buluşuruz yarın geceye Neyzen
Cananın kalbinde, gam lânesinde

•••BAKTIM, AĞLADIM•••

Yâd-ı hayâl-i yar ile
Gülzâra baktım, ağladım,
Andım şemim-i kâkülün,
Ezhâra baktım, ağladım,

Kalbim esir-i âşk-ı yâr,
Gönlüm hevayı bî-karar,
Eşkim misâl-i cuybar,
Asâra baktım, ağladım.

Hicrân ile dil oldu hun,
Bahtım yaman, tali’ zebun,
İkbali gördüm ser-nigun
İdbâra baktım, ağladım.

Müstekbelim olmuş hebâ,
Hâlim belâ-ender belâ,
Mâzideki bî-intihâ,
A’sâra baktım, ağladım.

Bir bî-kesim, bî-hânımân,
Şimdi bana dağlar mekân,
Feryâdıma ma’kes olan
Kühsâra baktım, ağladım.

Kalb-i hazînim ye’s – pûş,
Hemrazım oldu hep vuhûş,
Karşımda pür cûş-u hurûş
Enhâra baktım, ağladım.

Firkatle ney feryâd-zen,
Tanbur ise sevdâ-füken,
Mızrâb-ı gamdan inliyen
Evtâra baktım, ağladım.

Sen nerdesin ey nazlı yâr,
Sinemde aşkın paydâr,
Kalbimde senden yadigâr
Esrâra baktım, ağladım.

NEYZEN TEVFİK
Bir acayip adam

[KUZEYDOĞU]

Geçer Izdırabın sonu yok sanma,
 bu alem de geçer,
Ömr-i fani gibidir, gün de geçer, dem de geçer,
 Gam karar eyliyemez hande-i hurrem de geçer,
Devr-i şadi de geçer, gussa-i matem de geçer,
Gece gündüz yok olur, an-ı dem adem de geçer,
Bu tecelli-i hayat ...aşk ile büktü belimi, Çağlıyan göz yaşı mı, yoksa ki hicran seli mi?
İnleyen saz-ı kazanın acaba bam teli mi?
Çevrilir dest-i kaderle bu şu'unun fili mi, Ney susar, mey dökülür, gulgule-i Cem de geçer,
İbret aldın, okudunsa şu yaman dünyadan, Nefsini kurtara gör masyad-ı mafihadan.
Niyyet-i hilkatı bul aşk-ı cihan aradan,
Önü yoktan, sonu boktan, bu kuru da'vadan
Utanır gayret-i gufranla cehennem de geçer.
Ne şeriat, ne tarikat, ne hakikat, ne türe,
Süremez hükmünü bunlar yaşadıkça bu küre
Cahilin korku kokan defterini Tanrı düre!
Ma'rifet mahkemesinde verilen hükme göre,
Cennet iflas eder, efsane-i Adem de geçer.
 Serseri Neyzen'in aşkınla kulak ver sözüne,
Girmemiştir bu avalim, bu bedyi' gözüne.
Cehlinin kudreti baktırmadı kendi özüne.
Pir olur sakiy-i gül çehre bakılmaz yüzüne,
Hak olur pir-i mugan, sohbet-i hemdem de geçer.

 Neyzen Tevfik

[Isis]

ANLADIN MI

Hicran destanini kendinden oku,
Mecnun'dan duyup da rivayet etme.
Aşkin Leyla'sini gördünse söyle.
Söz temsili bulup hikayet etme.

Yüz bin Leyla dogar alemde her gün,
Senin aradigin zevk, sefa dügün.
Tutacagin işi önceden düşün;
Daha ilk adimda nedamet etme.

Sevdanin oduna pek güvenilmez,
Tutuşurşan eger kolay sönülmez.
Bu yolun hükmüdür geri dönülmez,
Canina kiymazsan seyahat etme.

Iyi bak kabina, olmasin delik,
Boşuna taşirsin ,gider gündelik.
Aninda olmali, ettigin iyilik,
Alem duysun diye, inayet etme.

Kabe'den maksadin varmaktir yara,
Kör gibi tapinma, kara duvara,
Hizir'i ararsan kendinde ara,
Bulamadim gibi rezalet etme.

Muhabbet herkesin aklini çelmez,
Gönül viranesi kolay düzelmez.
Alemden çekinme bir zarar gelmez,
Sen kendi kendine hiyanet etme.

Şen şatir gönlüne hicran dolmasin,
Gençligin gülşeni gamla solmasin.
Neyzen gibi aklin yarda olmasin,
Özründen çok büyük kabahat etme.

[gnothi]

Başlığın en başındaki Neyzen Tevfik'e yakışmayan, herkesin emaillerine pelesenk olmuş çirkin şiir, tabii ki Neyzen Tevfik'e ait değildir.

Bir komiser emeklisinin yazdığı bu hakaret içerikli satırlarda kafiye bulunmasının onu bir şiir haline getirmediği kanısındayım.

Aynı küstahlığı da Can Yücel'e yapmaya devam ediyoruz; saçma sapan dizelerin altına Can Yücel yazıp birbirinize yolluyoruz ki takip edilsin. Ne kadar kişiliksizleştirdi bizi bu internet???