Masonlar.org - Harici Forumu
Masonluk Bilgidir. Bilimdir. Ilimdir. => Felsefe => Felsefi Sorular => Konuyu başlatan: MYSTICPROVOCATEUR - Ocak 09, 2008, 03:44:59 ös
-
Dünyada yaşadığımızı ancak dünyaya ait olmadığımızı düşünürsek yaşam tarzımızda vede dolayısı ile hayatımızda ne gibi değişiklikler olurdu? Bu bilinç insanlılğa hakim olsa dünyada neler değişirdi?
Bu konu ile ilgili yorum yapmak veya düşüncelerini yazmak isteyen Sn. Üyeler başlık altında katılımda bulunabilirler.
-
Sevgili MYSTICPROVOCATEUR sorunuzu anladığım kadarıyla tinsel Dünyadanda söz ediyorsunuz
aslında benim öyle bir düşüncem olmadı.Ama çoğu zaman insan yaşadığı çevreye ait olmadığını düşüne biliyor.Ama gördüğüm kadarıyla bu Dünya`ya ait olmadığını düşünenler var.
İnsanların çoğunluğunda bu bilinç var
-
Sn. Shemuel,
Tam olarak vurgu yapmak istediğim yaşanılan çevre değil.Örneğin Pakistan da dünyaya gelip benim bu karışık ülkede ne işim var neden daha medeni bir ülkede doğmadım sorgulamasından bahsetmiyorum.Insanın aslında et ve kemikten yada başka bir deyişle kullandığı vücuttan ibaret olmadığının ,esasının tamemen başka bir form olduğunun dolayısı ile de aslen bu dünyaya ait olmadığının anlaşılması durumunda neler hissederdiniz ve neler değişirdi?Bu olgu kolaylıkla özümsenebilirmiydi?
-
Sn. Shemuel,
Tam olarak vurgu yapmak istediğim yaşanılan çevre değil.Örneğin Pakistan da dünyaya gelip benim bu karışık ülkede ne işim var neden daha medeni bir ülkede doğmadım sorgulamasından bahsetmiyorum.Insanın aslında et ve kemikten yada başka bir deyişle kullandığı vücuttan ibaret olmadığının ,esasının tamemen başka bir form olduğunun dolayısı ile de aslen bu dünyaya ait olmadığının anlaşılması durumunda neler hissederdiniz ve neler değişirdi?Bu olgu kolaylıkla özümsenebilirmiydi?
İnsanın içinde bulunduğu çıkmazdan dolayı, kötü koşullar sebebi ile bir şeyleri yada bir varlığı yargılaması ;)
-
Sn. Shemuel,
Tam olarak vurgu yapmak istediğim yaşanılan çevre değil.Örneğin Pakistan da dünyaya gelip benim bu karışık ülkede ne işim var neden daha medeni bir ülkede doğmadım sorgulamasından bahsetmiyorum.Insanın aslında et ve kemikten yada başka bir deyişle kullandığı vücuttan ibaret olmadığının ,esasının tamemen başka bir form olduğunun dolayısı ile de aslen bu dünyaya ait olmadığının anlaşılması durumunda neler hissederdiniz ve neler değişirdi?Bu olgu kolaylıkla özümsenebilirmiydi?
Çok şeyler değişirdi.Tabiki kolay özümsenecek bir olgu değil ,fakat kimi ne şekilde yargılayacağız işte onun kanaatine varmış değilim
-
önce insanın kendi benliği değilmi??burada olduğumuzu fakat buraya ait olmadığımızı bilen bir benlik önce neyi sorar?Bana göre Ait olduğu yeri sorgular?
şu şekilde düşündüm biraz... bir çoçuk üvey olduğunu öğrendiğinde ilk olarak neyi sorar ilk merak ettiği nedir?Elbetteki gerçek ailesini?neden terkedildiğini ve bu ailenin onu nasıl bulduğunu...
bu dünyada yaşamak ama ama buraya ait olmamak özü sorgulamak gibidir işte bu yüzden ve Bence bu durumda gidilebilinecek en uç nokta Tanrı kavramıdır.Dikkatle belirtiyorum ki ALLAH değil TAnrı kavramı yada daha açık bir deyişle kendi varlığınızdan öte bir gücün varlığı...bunun nedenide her kesim özünü farklı görüp farklı betimleyebilir allaha inanmak veya uzaylılar tarafından dünyaya bırakılmak gibi farklılıklar mevcutsa aynı farklılıklar meydana gelmezmi???
ve bence insanlığın bundan etkilendiğini düşünürsek bir bekleyiş içine girer insanlık....birgünün bir tarihin vs.Sonuçta buraya ait olmamak duygusunun kabullenilmişliği insanda hep öze doğru gidebilme isteğini tetiklemez mi??
eğerki bir gün bu şekilde bunu öğrenmiş olsaydım tek tavrım özümsemekten ziyade gerçeği aramak olurdu....
güzel bir konu sn.MYSTICPROVOCATEUR
-
Bence bu durumda gidilebilinecek en uç nokta Tanrı kavramıdır.Dikkatle belirtiyorum ki ALLAH değil TAnrı kavramı yada daha açık bir deyişle kendi varlığınızdan öte bir gücün varlığı...
sevgili bilmeliyimgalilei öncelikle neyi yargılayacağınız tarafımdam anlaşıldı.
Sadece bir noktada çelişkiye düştüm Allah ile Tanrı arasındaki fark nedir?
-
sevgili shemuel fark olarak ayrdım çünkü bizim veya benim inandığım allah kavramı içerisinden bu konuya bakmam olanak dışı geldi bana.sn MYSTICPROVOCATEUR size cevaben demişki aslında başka bir form olduğunuzu.......
eğer ki ben inandığım allah kavramı çerçevesinde bu konuya bakmaya çalışırsam zaten bu formda olmadığımızı asıl dünyanın ahiret olduğu ve bizim zaten buraya ait olmadığımızı ve bu nedenlede bir farklılık olmayacağını söylemem gerekmezmiydi?
ama sn.MYSTICPROVOCATEUR'ün söylemi üzerine din kavramıMdaki diğer hayattan ziyade aslında bu yaşanılan hayatın,bir hayal olmadığını fakat başka bir form olan ""benliğin""burada sadece artı bir hayat"yaşadığı"nı farzettim..yani orada aslında hem allah hem tanrı kavramını kullanmam yanlış oldu daha ziyade anlatmak istediğim şey;
madem ki buraya ait değilim sadece yaşıyorum neden?ve bunu yanında nasıl? bence neden sorusunu cevaplamak için nasıl sorusunun cevabı bilinmelidir bence....nasıl veya hangi nedenler?bunu yapan ne?? işte bu soruların cevabı bence bir benliği kendi varlığından daha fazla güce sahip olan bir varlığa götürür.....Tanrı kavramına
(sanırım çok dağıttım yazımı)allah ile tanrı kavramını bu nedenle ayırdım yanlış kullandığım için sizlerden özür dilerim.Fakat tekrar söylemem gerekirse tanrı,tanrılaştırmak vs bu kavramların açılımı eski mitolojik tanrılardan tutunda günümüzde tapınılan tanrılara kadar gelir yani bu pençere için geniş bir kavramdırve bence bu konuyu düşündürebilir.fakat bendeki allah kavramından ortaya çıkan din ve bunun getirisi olan kurallar belirlidir.o yüzden daha geniş bakmak istedim.
-
Dilbilimciler, Allah sözcüğün kökünün İlah'tan (el-ilah) ya da (el-laha)dan gelmiş olabileceğini söylerler. Sami dillerinde "(En üst ilah) anlamına gelir" demişlerdir. Arapça ile akraba olan dillerde de ilah kelimei benzer şekillerde seslendirilir. İbranice tanrı anlamına gelen Eloah אלה, Keldanice Alaha laha ya da Aramice ܐܠܗܐ Elāhā Süryanice ܐܠܗܐ Alāhā.Bunların hepside Tanrıyı ifade eder.
Benim anlamadığım Başka bir formda Tanrının yeri ve görevi nedir.İnanmak ve yargılamak var, birde benim gibi ortada kalmak var :D
sevgili mistik ahireti kast etmiyormuş ,bende öyle anladım ama değilmiş
Siz şu anda inançlı bir insansınız başka bir form sizi inançsız yapamaz
-
ortada kalmak derken :D
-
ortada kalmak derken :D
Yargılayacağım kimse yok :(
Yargılama süreci başlamadan kendime bir Totem bulmalıyım ;D
-
Sn. MYSTICPROVOCATE'nin demek istediği, örneğin kendinizi uzaylı olarak düşünmek yada melek gibi ruhani bir varlık sanmak değil mi? Doğru mu anlamışım? Çünkü benim, kendini uzaylı sanan, Ra ile iletişimde olduğunu söyleyen bir kaç arkadaşım olmuştu ve buna tüm gönülleri ile inanıyorlardı...
Neden Allah'a kadar geldi konu anlamadım pek...
-
Bilmiyorum arabesk dinliyormusunuz ama ben çok dinlerim :) insan o şarkıları dinlerken kendinin bu dünyaya ait olmadığı hislerine fazlasıyla kapılıyor :) Yalnızım dostlar Yalnız türü müzikler sanki senden başka diğer tüm insanlar neşeli şen şakrak yaşıyorda tek dertli senmişsin gibi hissediyor insan diğer insanlar ayırıyor ve artık alkolde etki ederse ilerki safhalarda biraz da manic depresif vari bir şekilde bu dünyadan olmadığınız yalnız olduğunuzu kimsenin sizi anlamadığınız düşünmeye başlıyorsunuz :) melankoli hat safhaya ulaşıyor ama bir müddet sonra anlamsız bir neşeyede kapılabiliyorsunuz.
Olaya daha felsefi bakacak olursak belli zamanlarda her insan hissetmiştir bunu kimisi kendisini seçilmiş hisseder kimisi özel hisseder ve bir şekilde kendini diğer insanlardan ayırır.Bazen dünyanın maddi manevi kirliliğide böyle düşünmeye itebilir ama benim hayat görüşüme ters bir düşünce.
-
Dediğinizi bir çok insan hissedebilir Sn. LuckyEye2, ama ben hala ısrarla Sn. MYSTICPROVOCATE'in farklı birşeyden bahsettiğini iddia ediyorum.
-
Dediğinizi bir çok insan hissedebilir Sn. LuckyEye2, ama ben hala ısrarla Sn. MYSTICPROVOCATE'in farklı birşeyden bahsettiğini iddia ediyorum.
Sn. Mistik in sorusunu anladım ama cevabı çok zor yaşamadan bilinmez :) öyle bir ihtiamlde varmıdır bilmiyorum...
-
Açıkçası dediğim gibi kendilerini uzaylı sanan arkadaşlarım vardı ve ciddi inanıyorlardı. Nasıl inanıyorlardı, benim realist düşüncelerim almıyor ama gönül işi bu da. Gönül işinde olmaz diye birşey yok...
-
Insanın aslında et ve kemikten yada başka bir deyişle kullandığı vücuttan ibaret olmadığının ,esasının tamemen başka bir form olduğunun dolayısı ile de aslen bu dünyaya ait olmadığının anlaşılması durumunda neler hissederdiniz ve neler değişirdi?Bu olgu kolaylıkla özümsenebilirmiydi?
Özümsenemez bence kolaylıkla,,iki hafta yataktan kalkamadığımı hatırladım birden özümsemeye çalıştığım dönemlerde
yol ayrımına geldiğimi hissetmiştim
ve geriye dönüş olmadığını artık eski halimi alamayacağımı..
çok şey değişir tabiki insanlık adına;bu derin bir uyku halinden uyanmaya benzetilebilir uyuyan güzel masalında olduğu gibi aynen(!)
Saygılar
-
Mesaj basligina konu olan soruda bir problem var.
Soyleki;
Insan cok cabuk unutan bir varlik, hem ruhi, hem fiziki . Unutmadigi cok az sey var yasaminda.Bunlar ise aksiyona donusturebildigi icin stebilize olmus. Aksi halde kendini, hadiseleri, teorileri, formulleri surekli yenilemeye ihtiyaci var. Nadasa ihtiyac duyan toprak gibi.
Simdi Sn Mystic birinci mesajinda "Insanin dunyada olup da buraya ait olmadigini dusunmesi halinde neler olurdu?" demis. Ikinci mesajinda " Anlamasi halinde neler olurdu?" demis ve hemen akabinde de "Hissetmesi halinde neler olurdu?" demis. Bu ifadeler cok goreceli ve hepsi birbirinden farkli. Dolayisi ile her ucunde de farkli sonuca ulasmak mumkun.Bunu biraz acmakta fayda var.
Insan bilgiye 4 sekilde ulasir.
1)Teory (theory)
2)Kavrama (comprehension)
3)Kiyas (comparison)
4)Yargi (deduction, judgement)
5)Hissetme (sensation)
Once bu kavramlara felsefi olarak yaklasarak inceleyelim.
1)Teori: Teoriyi kazanmanin ve korumanin uc yolu vardir.
a)Okumak ve okuduklarini tekrar etmek
b)Ezberlemek
c) Okudugunu baskalariyla muzakere etmek veya ogretmek
Simdi insan "bu dunyadan baska bir dunyaya ait oldugu" gercegini teorisel neticelerle elde ettiyse, demek ki insan okumayi , muzakereyi, ezberlemeyi ve ogretmeyi biraktigi zaman bu teori de kaybolacak demektir.
2)Kavrama: Kavramayi ikiye ayrirsak teorik ve pratik . Yukarida incelemistik; insanin teoriyi bir takim aksiyona donusturmezse zamanla kaybolacagini soylemistik. Simdi sormak gerekirse, insan teorisel olarak kavriyor ise bu teori kendine pratikte nasil bir zemin bulacak ve kendini kayganliktan nasil uzak tutacak -cunki pratiksellik dahi gecicidir ve donuskendir- ?Bunun icin belirli bir olcu var mi?
Bu sorulara cevap vermek gerekirse, hem teorik hem de pratik kavrama, suuru iktiza eder. Yani insanin kavradiklarini teoriksel ve pratiksel idame ettirmesi ancak bunlarin neticesinde meydana gelmis bir suurla mumkun. Zira suur kalicidir veya en azindan teori ve pratigin yasamasi halinde devamlidir. Bireyin teorisel ve pratiksel kazanimlarindan sonra bile kendisinde suur hasil olmamissa burada bir sorgulamaya ihtiyac var. Bu sorgulama ise disrak degil, icrek yolla yani kisinin kendisinin yapmasi ile gerceklesmelidir.
3)Kiyas: Kisi gerek teorisel gerekse pratiksel kavradigi bilgiyi benzer veya muhalif nesnelerle karsilastirarak kendisinde kalici olup olmayacagina karar verir veya yararli ve zararli diye ayirir yahut kendisine ezoterik gelen kavramlari daha iyi cozmek icin karsilastirma yoluna basvurur. Kiyas sadece zannedildiginin aksine teorisel olmaz. Nitekim ne kadar bilse de araba hic surmemis acemi bri sofor cesitli manevralari pratiksellestirerek kiyas eder. Veya ergenlik yasindaki bir cocuk ebeyninin onlarin tasvip etmeyecegi bir is yaptiginda kendisine kizacaklarini bildigi halde o isi yaparak ebeyninin tepkisini olcer.. Bu da bir kiyas yontemidir. Baska bir ifadeyle buna deneme yanilma da diyebiliriz sanirim.
Buradan hareketle kisinin deneme yanilma yolu veya kiyas yolu cok kalicilik veya kesin bir netice vaad etmediginden kiyasi da daimi sayamayiz. Dolayisiyla insan "bu dunyaya ait olmadigi gercegini veya kurgusunu kiyas yoluyla bulsa dahi insanin mutemadiyen degiskenlik, donuskenlik ve geciskenlik surecine ugrayarak bunu da kaybetmesi muhtemel.
4)Yargi: Bu da bir cesit muhakeme. Kiyas ile benzerlik tasiyor belki kiyastan biraz daha ust derecede. Cunku insan kiyas yoluyla elde ettiklerini yargi yoluyla infaz edebilir.
Bu da mutlak bir kalicilik vaad etmiyor diyebiliriz.
5)Hissetme: Hissetmek gecisken, degisken ve donusken oldugu icin bireyin ruhi veya fiziki olarak bir seyleri hissetme yoluyla bilgiye vakif olmasi etiket mahiyeti tasir. Yani bu da digerleri gibi kalicilik adina bir sey vaad etmez ve zaman asimina ugramasi halinde yerinden cikar. Ozetle his kaybolur.Buna ornek olarak Gazali'nin Incoherence of Philosophers kitabinda bashettigi "Alem-i ceberut alemi" verilebilir.
Netice itibariyle, insanin kendi kendine veya baska nesne ve olgular sayesinde "Dunya'da yasadigini bilip te dunyadan olmadigi" gercegini elde etmesi bence cok goreceli bir sey. Elde etse bile bu gercegi veya kurguyu, yukarida da inceledigimiz gibi ayni tazelikte korumasi biraz zor ama imkansiz degil. Yani tabiki hissedebilir, tabiki ogrenebilir, tabi ki pratiksellestirebilir,tabi ki yargilayabilir ancak bu soru neticesinde kisinin bu hakikat minvali uzere bir seyler yapmasi , bu sorunun cevabinin kiside kalici olmasina vabeste. Yani soruyu sorduktan sonra ve gercegi elde ettikten sonra kisinin neler yaptigini analiz etmek gerekir. Hakikati veya kurguyu butun bu asamalardan sonra kesin bir cozume ulastirsa bile insanin bir de UNUTMA gibi bir ozelligi de mevcut..:)
Muhabbetle...
-
Bilgiye ulaşmak adını söylediğiniz processler doğru, fakat inanmak adına bunları söylememiz ne kadar mümkün? Bir insan uzaylı olduğuna nasıl inanır örneğin? Bütün kalbiyle buna inanan insanları gördüm, bu durumda onların bu süreçlerinde bir problem mi var demek oluyor?
-
Bilgiye ulaşmak adını söylediğiniz processler doğru, fakat inanmak adına bunları söylememiz ne kadar mümkün? Bir insan uzaylı olduğuna nasıl inanır örneğin? Bütün kalbiyle buna inanan insanları gördüm, bu durumda onların bu süreçlerinde bir problem mi var demek oluyor?
Hayir sevgili Blossom. Bana gore bakislarinda bir problem yok. Cunku bize gore dogru olan olgular baskalarinda farklilik arzedebilir. Yani bu onlarin neticede felsefi bakislari. Bir cogumuzun lisede veya universitede mantik dersinde de gordugumuz ve ogrendigimiz gibi "Cogunlugun dusundugu dogrudur" tezine/ sonucuna ulasmak yanlis veya genel kavrama(common sense) denilen seyler bana gore goreceli kavramlar..Cunku ben genel anlayis veya konsensus kavramanin olduguna bile inamiyorum dolayisi ile dogrularin genel bir konsensusu olmasi gerektigi iddiasi yanlis..Ona bakarsan Farabi de Semanin ve yildizlarin da ruhlarinin oldugunu ve bu ruhlari sayesinde hareket ettiklerini hatta bana cok daha ilginc gelen "Insanin yaratilirken veya dunyaya gelirken 4 element ile birlikte (hava, su, ates, toprak) uzaydaki hareketlerin de olmasini gerektigini, bunlar olmazsa insanin meydana gelemeyecegini soyluyor. Teolojik olarak bu arguman bir coklarina ters gelebilir ancak neticede felsefi bir yaklasim. :)
muhabbetle
-
"Çoğunluğunun düşündüğü doğrudur" tezini asla savunamayız. Hayata realite bakış açısı dışında, felsefi bakış açısıda vardır ve bence bunlar yetişkin olan her bireyde mevcuttur. Uzaylı olduğunu düşünen insandan hareketle, "bence" bu tip insanların felsefik bakış açıları çalışırken mantıkları pekte sağlıklı değildir...
Sevgilerimle
-
"Çoğunluğunun düşündüğü doğrudur" tezini asla savunamayız. Hayata realite bakış açısı dışında, felsefi bakış açısıda vardır ve bence bunlar yetişkin olan her bireyde mevcuttur. Uzaylı olduğunu düşünen insandan hareketle, "bence" bu tip insanların felsefik bakış açıları çalışırken mantıkları pekte sağlıklı değildir...
Sevgilerimle
Mantik ile felsefe zaten ortusmez. Cunku felsefe mantik demek degildir bilirsiniz. Felsefe tek bir bilim dali da degildir.Yani her bilimin veya teorinin kendine has felsefesi vardir. Aristo bilimlerin formulleyicisi olarak felsefeyi gosterir. Diyorum ya, ona bakarsaniz ben Felsede'ki bir cok seye inanmiyor olabilirim kendi mantigima gore. Ama inanmamam reddetmem anlamina gelmez, yeri gelir okur, yeri gelir cesitli yerlerde referans olarak gosteririm.
muhabbetle
-
Felsefi düşünce ile lisede iken çok ilgilenmiştim. Felsefe hocam ve yakın arkadaşlarım ile saatlerce konuşur, tartışırdık... Felsefik düşünce yapılarını tartıştığımız kadar kendimizde fikirler atardık ortaya. Zamanında kurulmuş fikir yapıları olduğuna inanıyorum ve saygı duyuyorum. İnanmak "mantık" ile, imkansız görünüyor zaten...
Sevgilerimle,
-
Felsefi düşünce ile lisede iken çok ilgilenmiştim. Felsefe hocam ve yakın arkadaşlarım ile saatlerce konuşur, tartışırdık... Felsefik düşünce yapılarını tartıştığımız kadar kendimizde fikirler atardık ortaya. Zamanında kurulmuş fikir yapıları olduğuna inanıyorum ve saygı duyuyorum. İnanmak "mantık" ile, imkansız görünüyor zaten...
Sevgilerimle,
Sizin de ifade ettiginiz gibi zamaninda kurulmus fikir yapilarina ornekler vermek gerekirse, mesela renkler, cisimlerin isimleri, dillerin olusmasi. Kiyafetlerin her millete ozel olarak nasil hasredildigi ...Simdi herksin bildigi ve soyledigi genel bir konsensus veya genel anlayis dedigimiz mavi rengine neden ben de mavi diyorum veya demek zorundayim? Maviyi mavi diye adlandiran kisi neye gore mavi demis? Veya dini kiyafetler haricindeki geleneksel kiyafetler nasil ve neye gore hasredilmis, su millet bunu giysin mi denmis? vs...
muhabbetle
-
Lise zamanıma döndüm Sevgili Kırlangıç... Geç bir saat olması hasabiyle uykuya geçeceğim fakat bu konuşmaya kaldığımız yerden devam etmek arzusu içerisindeyim. Sizede uyarsa tabii...
Sevgilerimle,
-
Sn. Üyeler,
Değerli katılımlarınız ve konuya olan ilginiz için teşekkür ederim.Forumumuzda felsefe tartışabilecek nitelikte ve zihin yapısında üyelere sahip olmak ve felsefi konuların bukadar ilgi görmesi mutluluk verici.Zaten bu nitelikler forumumuzu diğer forumlardan sizleride diğer forumlardaki üyelerden farklı kılıyor.Felsefe ile ilgilenen kişileri hep derin deniz dalgıçlarına benzetirim.Derin denizlere dalabilmek cesaret işidir.Ödülü ise kimsenin göremediklerini görebilmek ,kimsenin keşfetmediği şeyleri keşfedebilmektir.Zihin gözünüzün ufkunun sonsuz olmasını dilerim.Yazılarınızı büyük bir keyifle takip ediyorum.
Saygılarımla,
-
Sn. Üyeler,
.Felsefe ile ilgilenen kişileri hep derin deniz dalgıçlarına benzetirim.Derin denizlere dalabilmek cesaret işidir.Ödülü ise kimsenin göremediklerini görebilmek ,kimsenin keşfetmediği şeyleri keşfedebilmektir.
Saygılarımla,
sevgili MYSTICPROVOCATEUR derinlere inmek güzelde birde bunun sonunda vurgun yemek var yada köpek balıklarına yem olmak :)
-
malesef ben şu ana kadar yargılayacak birini bulamadım ;)
-
sevgili MYSTICPROVOCATEUR derinlere inmek güzelde birde bunun sonunda vurgun yemek var yada köpek balıklarına yem olmak
Sevgili Shemuel,
Dalmayı bilmeyenler yada bilipte tedbirsizlik yapan dalgıçlar vurgun yer.Bu durumada felsefik açıdan bakılacak olursa vurgun yiyen tedbirsizlğin sonuçlarını realite olarak görür ve akıllanır.Yani sonuç olarak hiç birşey yapmayan insana göre bir kazanım elde etmiştir.Derini merak etmiş,görmek için eylemde bulunmuş fakat eylemi iyi planlamadığı için başarılı olamamıştır ancak dikkatli planlama yapması gerekliliğini öğrenmiştir.Yani hiçbirşey yapmayana göre 1 adım öndedir. ;)
saygılarımla,
-
Sayın Mysticprovocateur; söyledikleriniz benim aklıma bu konu üzerine epey uzun düşünmüş Gnostikler'in düşüncelerini getiriyor. Bugün Gnostikler hakkında karşıma ilginç bir şekilde bir kaç kez konuşma fırsatı çıktı.
Derler ki yolcu yanmakla yol yanmaz. Sözlerinize tasavvufi bir bakış açısıyla yaklaşmak gerekirse ben insanın içerisinde bir kor halinde yanan bir ateş olduğuna inanıyorum. Mansur'u Ene'l Hakk dedirten işte bu kordur. İçimizde bir yerlerde bir Tanrısal öz olmalı. Hiç müziğin varlığını düşündünüz mü? Bana bazen Tanrı muhteşem bir besteymiş gibi gelir, kendiliğinden oluşmuş. Neden müzikten bahsediyorum, dünya üzerinde her canlı ses çıkarabilmekte her canlı bir şekilde insanın yaptığına benzer, ilkel şeyler yapabilmektedir. Fakat yaratıcılık, hesap yeteneği korkunç bir şekilde insana mahsus. Bu bence şüphesiz bir şekilde ilahi bir armağan. İçindeki Tanrı'yı uyandırma çabası.
Sık sık dünyaya ait olmadığımı düşünüyorum fakat bu Radiohead'in "i don't belong here" tadındaki depresif sözlerinin ifade ettiğinden farklı bir düşünce. İnsanın içerisinde uyanmayı bekleyen bir öz var gibi. Bir süre sonra Tanrı'yı anlamaya başladığınızı hissettiğiniz olmuştur ya da ona korkuyla kölelik hissi haricinde bir bağ hissettiğiniz zamanlar. Bir laf vardır; bu dünyada ölüp dirilmeyen, öteki dünyada nasıl dirilecek. İşte bu laf, dünyada yaşayan ama Dünya'ya ait olmadığını hisseden bir kişinin; maddi yüklerinden kurtulup içindeki Tanrısal özü uyandırmasına işaret eder bana kalırsa. Yine benzer bir söz; bu dünyada yanan (burada ki yanmak tasavvufta geçen aşk ile yanma hali) öbür dünyada yanmaz.
Konu aslında benim açımdan çok geniş, tarihi, dini ve dille alakalı bir konu bu sebepten fikirlerimi özetlemekte güçlük çekiyorum fakat size şunu söyleyebilirim ki söylediğiniz duruma inanıyorum.
-
Sn. Veritas doğru düşünüyorsunuz.Aslına bakarsanız insan kendisine çok basit bir iki soru sorup cevaplarını düşünürse olaya farklı bir boyuttan bakma şansını yakalayabilir.Hepimiz doğuduktan belirli bir süre sonra ölüyoruz.Bu olgu (yaşam) bukadar basit olabilirmi?Bir amacı dolayısı ilede bir devamlılığı olması gerekmez mi?Yaşadığımız hayatı bir yokoluş için yaşamamız mantıksız değil mi?Düz mantık olarak bu soru mantıksız geliyorsa insanın ölmekle hayatının sona ermediğinin kapılarınıda aralamış oluruz.İnsan ölümlü bir varlık ise ama ölüm son değilse ozaman maddesel ölcekte algıladığımız formumuzdan faklı olmamız gerektiği yine matık gereğidir.
Bir başka bakış açısı daha sunmak isterim. Maddenin tamamen yok olması olasımıdır?Bir maddeyi yakın,parçalayın,eritin ne yaparsanız yapın tamamen yok olmaz.Hacmi değişir,formu değişir.Suyu ısıtırsanız buhar olur ,gözden kaybolur ama varlığını başka bir form olarak sürdürür.Bu bir çeşit evrensel yasadır.Yani evrende herşey hareklidir,sürekli bir devinim vardır.Herşey belirli sürelerde değişmek zorundadır.Aynı kalamaz.Evrendeki canlı veya cansız tüm varlıklar bu kurala dahil olmak zorundadır.
Hemen hemen tüm dinlerde farklı şekillerde ve ifade biçimleri ile bu olgu anlatılmazmı?Örneğin özü aramak veya öze dönmek...
Saygılarımla,
-
Eğer ölüm bir son olsa idi, Yüce Yaratıcı bizi dünya denen sahneye göndermezdi. Bu nedenle ben ölümü bir bitiş yada son değil, insanın özüne dönüş olarak algılıyorum... İnsan etten yada kemikten bir varlık değildir. Eğer böyle düşünmüş olsa idim, materyalist bir düşünceye sahip olurdum ki bu durumda ölümle gelen bitişi üzüntü ile beklerdim sanırım... Sn. MYSTICPROVOCATE' in de belirttiği gibi, inanış sistemlerinde de bu anlatılmakta, ifade ve inanış biçimi farklı olsa bile aynı sonuca varılmaktadır. Ayrıca Yüce Yaratıcı' nın ölüm sonrası için de bizim için planladığı bir senorya vardır...
Ölümün tamamen bir bitiş olduğunu bilseydiniz ne yapardınız? Yaşama dair düşünceleriniz değişir miydi?
-
Sn. Kırlangıç'ın ifade ettiği gibi, isimleri verirken canlı ve cansız varlıklara, neye göre verildi? Maviye neden mavi deniyorda kırmızı denmiyor? Metal neden metal?
Bu bağlamda düşüncelerinizi merak ediyorum.
Paylaşımlarınız için ben de teşekkür etmek isterim...
Sevgilerimle,
-
Mantik ile felsefe zaten ortusmez. Cunku felsefe mantik demek degildir bilirsiniz. Felsefe tek bir bilim dali da degildir.Yani her bilimin veya teorinin kendine has felsefesi vardir.
muhabbetle
Sevgili kırlangıç
1- Mantığın olmadığı yerde asla Felsefe olmaz.Felsefe Tanrıda dahil her şeyi sorgulama sanatıdır...Mantık olmadan Felsefe yapılabilseydi sütçü Bayram amcanın beygiri filozof olurdu. :D
2-Her bilimin ortaya attığı kendine has tezi,bunun karşılığında antitezi ve son olarakta sentezi vardır.Felsefe ise başlı başına yaratıcı düşünmedir.varlık ve düşünmeyi oluşturan ilkelerdir.İnsanların neden,niçin ve nasıl sorularını mantıklı bir şekilde sorma sanatıdır
-
Sn. Kırlangıç'ın ifade ettiği gibi, isimleri verirken canlı ve cansız varlıklara, neye göre verildi? Maviye neden mavi deniyorda kırmızı denmiyor? Metal neden metal?
Bu bağlamda düşüncelerinizi merak ediyorum.
Paylaşımlarınız için ben de teşekkür etmek isterim...
Sevgilerimle,
Metal neden metal ?şimdi şemo düşünsünki kırlangıç ve blossomun bu zor sorusuna cavap bulsun...
Sevgili blossom siz bir kaç tane yeni doğmuş bebeği alın götürün hiç bir dilin konuşulmadığı bir yere,Siz onlarla hiç konuşmayın..sadece onları besleyin ,onlar büyüdüğü zaman görünki ne metal metal olacak nede sizin maviye mavi diyecekler.Çok farklı bir dil ortaya çıkacaklar.
Siz onlara nasıl giyineceklerini göstermeyin onlar çok farklı giyinecekler.Nasıl giyinecekler tabiki içinde yaşadıkları coğrafyanın koşullarına uygun olarak giyinecekler.
-
Mantık ile örtüşen felsefe yapısından... Teşekkürler Sevgili shemuel, güzel bir örnek oldu... İtirazlar olacaktır tabii ki :) Ama bilirsiniz ki felsefede ilk tartışmaya başladığınız konular bunlardır... Önce hayatın anlamını çözmek adına...
-
Teşekkürler Sevgili shemuel, güzel bir örnek oldu... İtirazlar olacaktır tabii ki :)
Sevgili blossom sen benim için kaygılanma :D
hangi konuda ne şekilde itiraz olacağını biliyorum.Şimdiden cevabım hazır...pusuya yatmış bekliyorum
-
Tahmin edebiliyorum Sevgili Shemuel, eminim ki yine orjinal cevaplar vereceksindir... Sana kim yetişebilir ki! :D
-
İnsan etten yada kemikten bir varlık değildir. Eğer böyle düşünmüş olsa idim, materyalist bir düşünceye sahip olurdum ki bu durumda ölümle gelen bitişi üzüntü ile beklerdim sanırım...
Evet bak sevgili blossom ne güzel cevap vermişsin işte bütün sorun ölümle gelen bitişi üzüntü ile beklemek,Bu bekleyiş insanları korkutuyor ve ölümden sonraki yaşamı arar oluyorlar.Pisikolojik olarak rahatlama diyebiliriz buna....
Düşününki çocuğunu kaybetmiş bir anne kaybedilenin cennete yan gelip yattığını aklına getirince acıları birden yarı yarıya azalıyor.Bütün sorun acıların dindirilip korkularımızı yenmekle alakalıdır....
-
Ama sevgili Şemuel, sen olaya materyalist bakıyorsun ben ise felsefi bakıyorum. Sen ölümü bir bitiş olarak kabul etmiş ve ardından bu korkuyu yenmişsin. Bu senin düşünce tarzın... Ben ise ölümün bir bitiş değil başlangıç olduğuna inanıyorum. Ama ölüm zaten maddi dünyadaki bir sondur. Bu durumda kaybettiğim birisinin arkasından, cennette mi acaba, oradadır kesin iyidir şimdi diyip avunmuyorum. Bu ölen kişiyi alakadar eder, ben yokluğu için üzülüyorum, beni ise yokluğu alakadar ediyor...
Şimdi esas olan yaklaşım, bu da seninle beni ayıran özelliklerden sadece biri... Hem unutmaki kadınlar herzaman felsefi düşünürler yapıları gereği... :)
-
Bu durumda kaybettiğim birisinin arkasından, cennette mi acaba, oradadır kesin iyidir şimdi diyip avunmuyorum. Bu ölen kişiyi alakadar eder
Sen hayatının bir parçasnı kaybetmemişsin...İsterse ortaya attığım fikir çürütülsün ama hiç bir zaman hayatının parçasını kaybetmeni istemem...
-
Ama sevgili Şemuel, sen olaya materyalist bakıyorsun ben ise felsefi bakıyorum.
Bak doğru ben olaya Materyalist bakıyorum :)
Yeryüzünde tanrılardan önce tabular vardı; korkulan, dokunulmayan, sakınılan, yıkılmaz sanılan tabular... Zamanla yeryüzü değişti, tanrılar tekleşti, ama tabular inatla direndiler zamanın akışına...ve tanrılaştılar zamanla...
Sevgili blossom Felsefenin belirli dalları ve bu dalların olaylara bakış açıları vardır.BU konuya Felfefi olarak değilde Metafiziksel olarak bakabilirsiniz.
-
Felsefeyi başlatan, insanın sorduğu ve yanıt aradığı bazı sorulardır. Düşünen ve konuşan bir varlık olarak insanın merak ve bilme isteğiyle yaşayan bir varlık olduğunu söyleyebiliriz. Yüzyıllar öncesinden Aristoteles’in de, “insan doğası gereği bilmek ister” dediğini hatırlayabiliriz. Bir bakıma insan sorularıyla ve bu sorularına karşılık bulmak isteği yanıt arayışlarıyla insan olmaktadır. İşte felsefe de insanın yaşamına tam da bu noktadan girmektedir. Ya da başka bir deyişle insan düşünmeye, soru sormaya başladığı zaman, felsefenin kapısını da aralamaya başlamış olmaktadır.
-
Eğer ölüm bir son olsa idi, Yüce Yaratıcı bizi dünya denen sahneye göndermezdi.
Sevgili blossom Ölüm bir son değildir.bir yaşamın son bulup başka bir yaşamın başlamasıdır.Doğanın kanunlarından biride ölümdür.En kötü koşullarda bile başka türlerin yaşamasına vesile olacaksınız.Sizin için ölüm bir sondur ama tabiat için hiç bir şey değişmiyor.yaşam devam ediyor.Bir gün insan türü yok olsa bile başka türler bu yolculuğu devam ettirecektir
Yaratıcı konusuna gelince ise İlkel toplumların tabularına ilişkin önemli ipuçları veren bu notları sizlerle paylaşmak istiyorum.
Kıtada 40 bin yıldır yaşayan yerliler klanlara bölünmüş durumdalar. Her klan, kendi tapındığı totemin adını taşıyor. Totem, bazen korkulan bir hayvan, bazen fırtına gibi doğal bir güç olabiliyor ve kabilenin korunup kollanmasını üstleniyor. Aynı toteme tapan kabile üyeleri kandaş sayılıyor ve taptıkları toteme karşı korkuyla karışık bir saygı besliyorlar.Bu toteme belirli bir zaman sonra insan oğlu tarafından gökyüzünde krallık kuruluyor.Sevgili kralımızın dinleri kabilelerin üzerine kara bulut gibi çöküyor ve Parçalanmış insanlığı dahada parçalıyor.
Sevgili blossom Dünya denilen sahnenin gerçek oyuncuları bizleriz .Kimimiz baş rolde kimimiz fgüran,
Tanrı ise Superman yarattığımız hem sevilen hemde korkulan bir kahraman ;)
-
Bu durumda kaybettiğim birisinin arkasından, cennette mi acaba, oradadır kesin iyidir şimdi diyip avunmuyorum. Bu ölen kişiyi alakadar eder
Sen hayatının bir parçasnı kaybetmemişsin...İsterse ortaya attığım fikir çürütülsün ama hiç bir zaman hayatının parçasını kaybetmeni istemem...
Evet, canımdan olan birini kaybetmedim henüz ama benimde sevdiğim insanları kaybettiğim oldu. O cümlenin devamında dediğim gibi, o ölen kişinin sorunu sonuçta ben kaybettiğim kişiyi bir daha görememenin derin hüznü içerisinde olacağım...
İyi dileklerin için teşekkürler, bilmukabele...
-
Sosyal antropologların araştırmalarına göre ilkel kavimlerde kaynağını totemden alan, çok sayıda yasak var. Kavim üyeleri bu yasakların neden konulduğunu bilmeseler de bunları sorgulamadan kabulleniyorlar. Toteme itaat ödüllendirilirken, tabuya isyan en sert şekilde cezalandırılıyor.
Asırlar önceki bu gelenek günümüzde bir çok toplumda devam edip gitmektedir...
-
Eğer ölüm bir son olsa idi, Yüce Yaratıcı bizi dünya denen sahneye göndermezdi.
Sevgili blossom Ölüm bir son değildir.bir yaşamın son bulup başka bir yaşamın başlamasıdır.Doğanın kanunlarından biride ölümdür.En kötü koşullarda bile başka türlerin yaşamasına vesile olacaksınız.Sizin için ölüm bir sondur ama tabiat için hiç bir şey değişmiyor.yaşam devam ediyor.Bir gün insan türü yok olsa bile başka türler bu yolculuğu devam ettirecektir
Yaratıcı konusuna gelince ise İlkel toplumların tabularına ilişkin önemli ipuçları veren bu notları sizlerle paylaşmak istiyorum.
Kıtada 40 bin yıldır yaşayan yerliler klanlara bölünmüş durumdalar. Her klan, kendi tapındığı totemin adını taşıyor. Totem, bazen korkulan bir hayvan, bazen fırtına gibi doğal bir güç olabiliyor ve kabilenin korunup kollanmasını üstleniyor. Aynı toteme tapan kabile üyeleri kandaş sayılıyor ve taptıkları toteme karşı korkuyla karışık bir saygı besliyorlar.Bu toteme belirli bir zaman sonra insan oğlu tarafından gökyüzünde krallık kuruluyor.Sevgili kralımızın dinleri kabilelerin üzerine kara bulut gibi çöküyor ve Parçalanmış insanlığı dahada parçalıyor.
Sevgili blossom Dünya denilen sahnenin gerçek oyuncuları bizleriz .Kimimiz baş rolde kimimiz fgüran,
Tanrı ise Superman yarattığımız hem sevilen hemde korkulan bir kahraman ;)
Bunlar inanış sistemleri, bir çok farklılığın dışında hepsinin ortak bir payesi var. Yaratıcı güç olarak düşündüklerini hem sevmeleri hem de korkmaları....
-
Sosyal antropologların araştırmalarına göre ilkel kavimlerde kaynağını totemden alan, çok sayıda yasak var. Kavim üyeleri bu yasakların neden konulduğunu bilmeseler de bunları sorgulamadan kabulleniyorlar. Toteme itaat ödüllendirilirken, tabuya isyan en sert şekilde cezalandırılıyor.
Asırlar önceki bu gelenek günümüzde bir çok toplumda devam edip gitmektedir...
Bana sorarsan bunun sebebi, bu eski alışkanlıkların bırakılamaması ve semavi dinlerede bunların karıştırılması...
-
Sosyal antropologların araştırmalarına göre ilkel kavimlerde kaynağını totemden alan, çok sayıda yasak var. Kavim üyeleri bu yasakların neden konulduğunu bilmeseler de bunları sorgulamadan kabulleniyorlar. Toteme itaat ödüllendirilirken, tabuya isyan en sert şekilde cezalandırılıyor.
Asırlar önceki bu gelenek günümüzde bir çok toplumda devam edip gitmektedir...
Bana sorarsan bunun sebebi, bu eski alışkanlıkların bırakılamaması ve semavi dinlerede bunların karıştırılması...
:D :D sevgili blossom senin dediğin o eski alışkanlıklar semavi dinlerin temelini oluşturuyor.Eski gelenekleri yok etmen semavi dinlerde büyük bir reform yapman demektir.Sen şu anda böyle bir liderliğe hazırmısın ;)
-
Sosyal antropologların araştırmalarına göre ilkel kavimlerde kaynağını totemden alan, çok sayıda yasak var. Kavim üyeleri bu yasakların neden konulduğunu bilmeseler de bunları sorgulamadan kabulleniyorlar. Toteme itaat ödüllendirilirken, tabuya isyan en sert şekilde cezalandırılıyor.
Asırlar önceki bu gelenek günümüzde bir çok toplumda devam edip gitmektedir...
Bana sorarsan bunun sebebi, bu eski alışkanlıkların bırakılamaması ve semavi dinlerede bunların karıştırılması...
:D :D sevgili blossom senin dediğin o eski alışkanlıklar semavi dinlerin temelini oluşturuyor.Eski gelenekleri yok etmen semavi dinlerde büyük bir reform yapman demektir.Sen şu anda böyle bir liderliğe hazırmısın ;)
Ben seni düşünmüştüm bu liderlik için ama :) Hiçte kolay değil bu sevgili Şemo, farkındayım...
-
Gelişmiş toplumların, ilkel kavimlerden farklı olarak, kurtarıcı totemleri ya da dokunulmaz tabuları olmamalıdır
Akıl, totemi kuşattıkça, kör inançların ve tabuların karanlığını bilginin, hoşgörünün, adalet duygusunun ışığı aydınlatır.
Zaten tarih dediğiniz de o karanlığa karşı, ışığın verdiği mücadelenin tarihi değil midir?
İnsanoğlu o tarihi, nice totemleri, nice tabuları kağıttan heykeller gibi devire devire yazmıştır.
Bu Dünya`ya ait olmadığımızı düşünürsek tek sorumlu içinde yaşadığımız koşullardır.
-
Gelişmiş toplumların, ilkel kavimlerden farklı olarak, kurtarıcı totemleri ya da dokunulmaz tabuları olmamalıdır
Akıl, totemi kuşattıkça, kör inançların ve tabuların karanlığını bilginin, hoşgörünün, adalet duygusunun ışığı aydınlatır.
Zaten tarih dediğiniz de o karanlığa karşı, ışığın verdiği mücadelenin tarihi değil midir?
İnsanoğlu o tarihi, nice totemleri, nice tabuları kağıttan heykeller gibi devire devire yazmıştır.
Bu Dünya`ya ait olmadığımızı düşünürsek tek sorumlu içinde yaşadığımız koşullardır.
Yoksa bizde sebeplerinden biri olmuyor muyuz bütün bunların?
-
Yoksa bizde sebeplerinden biri olmuyor muyuz bütün bunların?
Hayır siz sadece bazı büyük yada küçük amaçlar için kullanılan araçlarsınız
-
Yoksa bizde sebeplerinden biri olmuyor muyuz bütün bunların?
Hayır siz sadece bazı büyük yada küçük amaçlar için kullanılan araçlarsınız
Biz derken genel anlamda kullanmıştım açıkçası. Hatta seni de içine katmıştım ama sen hariç herkes yada içine dahil olduğunu düşünen herkes. Ben dogmalara peşinen inanan bir insan değilim. Öncelikle dogmaları irdeler, mantığıma yatan ve yatmayan tarafları saptarım. Sonrasında inanmakta yada inanmamakta serbest olduğumu da bilirim... En iyi islam dinini bildiğim için ondan örnek vereceğim. Bir çok müslüman Kuran'ı okumadan sadece hadisi şeriflerin dediklerini izlemeye kendilerini tabi tutarlar. Halbuki bu hadisi şerifler Hz. Muhammed'in ölümünden yüzyıllar sonra yazılmıştır. Bu bağlamda, semavi dine bağlı olanların referansı sadece o dinin kitabı olmalı bence...
-
Sn. Veritas doğru düşünüyorsunuz.Aslına bakarsanız insan kendisine çok basit bir iki soru sorup cevaplarını düşünürse olaya farklı bir boyuttan bakma şansını yakalayabilir.Hepimiz doğuduktan belirli bir süre sonra ölüyoruz.Bu olgu (yaşam) bukadar basit olabilirmi?Bir amacı dolayısı ilede bir devamlılığı olması gerekmez mi?Yaşadığımız hayatı bir yokoluş için yaşamamız mantıksız değil mi?Düz mantık olarak bu soru mantıksız geliyorsa insanın ölmekle hayatının sona ermediğinin kapılarınıda aralamış oluruz.İnsan ölümlü bir varlık ise ama ölüm son değilse ozaman maddesel ölcekte algıladığımız formumuzdan faklı olmamız gerektiği yine matık gereğidir.
Bir başka bakış açısı daha sunmak isterim. Maddenin tamamen yok olması olasımıdır?Bir maddeyi yakın,parçalayın,eritin ne yaparsanız yapın tamamen yok olmaz.Hacmi değişir,formu değişir.Suyu ısıtırsanız buhar olur ,gözden kaybolur ama varlığını başka bir form olarak sürdürür.Bu bir çeşit evrensel yasadır.Yani evrende herşey hareklidir,sürekli bir devinim vardır.Herşey belirli sürelerde değişmek zorundadır.Aynı kalamaz.Evrendeki canlı veya cansız tüm varlıklar bu kurala dahil olmak zorundadır.
Hemen hemen tüm dinlerde farklı şekillerde ve ifade biçimleri ile bu olgu anlatılmazmı?Örneğin özü aramak veya öze dönmek...
Saygılarımla,
Dönüşüm Yasası'na İstinaden;)
-
Hepimiz doğuduktan belirli bir süre sonra ölüyoruz.Bu olgu (yaşam) bukadar basit olabilirmi?Bir amacı dolayısı ilede bir devamlılığı olması gerekmez mi?Yaşadığımız hayatı bir yokoluş için yaşamamız mantıksız değil mi?Düz mantık olarak bu soru mantıksız geliyorsa insanın ölmekle hayatının sona ermediğinin kapılarınıda aralamış oluruz.İnsan ölümlü bir varlık ise ama ölüm son değilse ozaman maddesel ölcekte algıladığımız formumuzdan faklı olmamız gerektiği yine matık gereğidir.
Çok doğru;) Tabiki Yaşamı Yokuluş için Yaşamıyoruz. Hayat, bir Merdiven gibidir. Çıkıldıkça yükselir. Ancak Hayat'ın içinden geçerek Merdiven Basamaklarını atladıkça hedef her ne kadar sürekli olarak yukarıya doğru çıkmak olsa da yaptığın bir hatadan dolayı tepetakla düşersin. Olan tabiki Şahsa olur. Çünkü o kadar yol katettikten sonra eski seviyesine gelmesi epey uzun sürecektir. Bunun için önce kendi adıma sonra da benim gibi Hayat Yolu'nda yürüyen / yürümeye çalışanlara bu hususta çok dikkatli olmalıyız, diye düşünüyorum.
Çünkü Hayat => İnsanı bir anda Harcayabilir. ( Gözünün Yaşına Bakılmaksızın )
Saygılar.
-
sevgili MYSTICPROVOCATEUR derinlere inmek güzelde birde bunun sonunda vurgun yemek var yada köpek balıklarına yem olmak
Sevgili Shemuel,
Dalmayı bilmeyenler yada bilipte tedbirsizlik yapan dalgıçlar vurgun yer.Bu durumada felsefik açıdan bakılacak olursa vurgun yiyen tedbirsizlğin sonuçlarını realite olarak görür ve akıllanır.Yani sonuç olarak hiç birşey yapmayan insana göre bir kazanım elde etmiştir.Derini merak etmiş,görmek için eylemde bulunmuş fakat eylemi iyi planlamadığı için başarılı olamamıştır ancak dikkatli planlama yapması gerekliliğini öğrenmiştir.Yani hiçbirşey yapmayana göre 1 adım öndedir. ;)
saygılarımla,
Sorun şudur ki; Birey, yaşadığı süresince her ne kadar temkinli olsa da Dikkat düzeyini Maksimum Seviyede de tutsa bana kalırsa eninde sonunda hiç ummadığı kendisini bir anda Büyük Balığın Midesinde buluverir :D
Ne demişler ;) Neyim değil ne olacağım demelisin <=
-
Herkes, herşey bir trapez arasına gerermiş, düşüncelerini,İman ve Şüphe. Şüpheyle "doğru"yu bulmaya çabalar, İman'la o yere ulaşmaya çalışırmış, birinden biri ağır bastığında, insan sureti kendini kaybedermiş, ama ikisi dengede olmazsa, Tımarhaneye eklenilirmiş,
saygılarımla.
-
Benim bütün şeylerim senindir, seninkiler de benimdir; ve ben onlarda taziz olundum.
Artık dünyada değilim, onlar ise, dünyadadırlar ve ben sana geliyorum.
İşte İsa'nın bu sözleri özetliyor konu başlığını. Kabala birliği anlatır ve işte İsa'da bu birliği çok güzel tanımlıyor.
Birliğin içinde olmayanlar bu dünyadadırlar ama birlikte olanlar bu dünyadan değildirler.
Sevgiler, saygılar...
-
Benim bütün şeylerim senindir, seninkiler de benimdir; ve ben onlarda taziz olundum.
Artık dünyada değilim, onlar ise, dünyadadırlar ve ben sana geliyorum.
İşte İsa'nın bu sözleri özetliyor konu başlığını. Kabala birliği anlatır ve işte İsa'da bu birliği çok güzel tanımlıyor.
Birliğin içinde olmayanlar bu dünyadadırlar ama birlikte olanlar bu dünyadan değildirler.
Sevgiler, saygılar...
Evet, İsa'da Birlesme :) Tek vucut olma, Birlik ve Beraberligin onemi burada aciga cikiyor => Evrensel Birlesme.
-
Benim bütün şeylerim senindir, seninkiler de benimdir; ve ben onlarda taziz olundum.
Artık dünyada değilim, onlar ise, dünyadadırlar ve ben sana geliyorum.
İşte İsa'nın bu sözleri özetliyor konu başlığını. Kabala birliği anlatır ve işte İsa'da bu birliği çok güzel tanımlıyor.
Birliğin içinde olmayanlar bu dünyadadırlar ama birlikte olanlar bu dünyadan değildirler.
Sevgiler, saygılar...
Evet, İsa'da Birlesme :) Tek vucut olma, Birlik ve Beraberligin onemi burada aciga cikiyor => Evrensel Birlesme.
Aslında teklikte birleşme Sevgili Sevil, İsa'da değil, İsa bilgeliğin dünyadan olmamak olduğunu işaret ediyor, teklikteki farkındalıkla.
Sevgiler.
-
Aslında teklikte birleşme Sevgili Sevil, İsa'da değil, İsa bilgeliğin dünyadan olmamak olduğunu işaret ediyor, teklikteki farkındalıkla.
Sevgiler.
Evet, sanirim haklisin. Bu sekilde de dusunulebilinir..
Sevgilerimle,
-
Temporal lobu ve epifiz bezini aktif hale getirecek dürtüler ile bu duyguyu yaşamak çok kolaydır. gayette basittir.