Masonlar.org - Harici Forumu

 

Gönderen Konu: İNTİ-İLLİMANİ  (Okunma sayısı 4326 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Kasım 26, 2007, 11:16:09 öö
  • Skoç Riti Masonu
  • Uzman Uye
  • *
  • İleti: 3734
  • Cinsiyet: Bay

Nueva canción” akımının en önemli temsilcisi ve dünya müziği bağlamında en çok tanınan grubu olan Intı-Illimani adını siyasi bir günde ediniyor. Uzun yıllar adları olmadan sahneye çıkan geniş bir dinleyici kitlesi edindikten sonra Bolivyalı gitaristleri Eulogio Dávila’nın, Bolivya’nın bağımsızlık gününde Bolivya’daki bir dağın isminden esinlenmesi sonucu Inti-Illimani adına kavuşuyor. Grubun adı Quechua dilinden geliyor. Inti (İnka Güneş Tanrısı) ve Illimani (kondor) kelimelerinin birleşmesinden oluşup ve Güneşin Kondorları anlamına geliyor. “Illimani” aynı zamanda La Paz ve Bolivya’ya yakın sıra dağlardır. Bu şekliyle Inti-Illimani dağlarının güneşi olmaktadır.

11 Eylül 1973’te Pinochet tarafından gerçekleştirilen askeri darbe sırasında, Avrupa turnesinde olan grup darbeden 15 yıl geçtikten sonra 1998’de ülkesine döndü. Karşılamanın miting türküsü olan “Venceremos” on binlerce insan tarafından söylenince bir devrim türküsü formu kazandı. Yaşanan bu süreç aynı zamanda Inti-Illimani için müzikal değişim ve sürekliliğin bir parçası oldu. Bu olayı anlatan Inti-İllimani “sürgüne gönderilmemiz aynı zamanda şarkı söylememizin de devam etmesine vesile oldu. O anlamda şanslıydık, yani bir nevi dönüm noktası oldu.” Diyor. Yurt dışında kaldıkları zaman zarfında 1982’de İngiliz Akademi ödülü aldılar. Bana kalırsa bu grubun asıl başarısı yurtdışında kaldıkları ve ülkelerine dönemedikleri zamanlar boyunca ödünç aldıkları kültürleri müziğine yansıtmalarından kaynaklanıyor.

40. senelerini kutlayacak olan Inti-Illimani, bu süre içerisinde neredeyse dünyanın her yerinde çok büyük bir etki yarattı. Geleneksel Latin Amerika müziğinin köklerini en iyi şekilde koruyan grup, otuzun üzerinde üflemeli, telli ve vurmalı çalgı kullanmaktadır. Kullanılan bu enstrümanların bütünlük içerisinde birbiriyle olan uyumu ve düzenlemeleri Şili’nin  müzikal kökenini başarılı bir şekilde yansıtıyor. Müzik anlayışı olarak,  toplumsal öğeleri temel aldıkları için, oluşturulan besteler tarihle beraber yaşamakta.
Grup 1966 yılında Horacio Duran ve arkadaşları tarafından kuruldu. Yaşadıkları toprak ve kültürle bir bağ kurarak, İnka, Maya ve Latin melodilerini çağdaş formlarda uyarlayarak, Latin Amerika’da “Nueva Canción” akımını da etkiledi. Özellikle bu noktada Victor Jara’dan da çok etkilenmiş olduklarını söyleyebilirim. Her röportajlarında daha iyi bir dünya için çalıştığını söyleyen grup aynı zamanda pek çok uluslararası sanatçı ile Victor Jara Vakfı adına çalıştı.

Efsanevi albümlerinden biri sayılan “Viva Chile” ye de biraz değinmek istiyorum. Grubun tam olarak da darbe dönemine denk gelen bu albümüne ait 12 parça bulunuyor. Parçalar arasında müzikal anlamda en çok hoşuma giden Cancion Del Poder Popular, Venceremos, Longuita oldu diyebilirim. Sebebine gelince;  tam olarak darbe dönemi müziğini yansıtan formu gerçekten çok naif ve içinde kırılganlık barındırıyor. Ama aklıma Venceremos deyice ilk gelen şey,  Grup Yorum olduğu için (onlar da bu parçayı marş formunda söylediler) gerçekten çok daha farklı bulduğumu söyleyebilirim. Ama sanırım “Nueva Canción” adından da anlayacağımız gibi -Yeni Şarkı- tarzı olarak en çok  “Yeni Türkü” yü etkilemiştir diyebiliriz.



Kasım 26, 2007, 11:16:53 öö
Yanıtla #1
  • Skoç Riti Masonu
  • Uzman Uye
  • *
  • İleti: 3734
  • Cinsiyet: Bay

TÜRKİYE KONSERLERİ SONRASI BİR YORUM;

Harbiye'de Tarihi Gece

12 Yıl önce geldiklerinde tıklım tıklımdı açıkhava. İlk o zaman gelmişlerdi Türkiye'ye. Ve o gün bugündür Türkiye'de kendilerini dinleme olanağını bulamamıştık. İnti-İllimani'den bahsediyoruz kuşkusuz. Latin Amerika'nın, Şili'nin on yıllardır ezilen halklarının sesi olan, halkın yaşadıklarını müziğine taşıyan İnti-İllimani'nin bunca zaman sonra ülkemize gelmesi herkesi heyecanlandırıyor. İnti-İllimani'nin tarihine baktığımızda, birçok ağır dönemden geçerek bugüne kadar geldiklerini görebiliyoruz. Şöyle kısaca bir göz-atıp, daha yakından tanıyalım bu grubu isterseniz.
Grup ilk olarak 1966 yılında biraraya geliyor. Grup üyelerinin tamamı üniversite öğrencisi ve bu işi de daha çok bir hobi olarak ele alıyorlar. Asıl amaçları birer mühendis olmak, ders dışı zamanlarda üniversitenin müzik grubu olarak sahne alıyorlar. Ancak üniversite rektörü grubun devrimci olduğunu söyleyerek yasaklıyor. Çünkü grup üyeleri arasında Öğrenci Federasyonu Folklor Sekreteri olanlar da vardır.
Henüz isimleri konulmamıştır. 6 Ağustos 1967'de, Bolivya'nın Bağımsızlık Günü’nde konser vermek üzere çağrılırlar; ama grubun bir ismi olmadığı için isim bulmak gerekir. Sol de İllimani La Paz, Bolivya'nın başkentindeki dağın adıdır. İnti ise And Bölgesi’nin halk dilindeki ismidir. Gruba bu isimlerin birleşimi olan İnti-İllimani ismi konulur. Ve bu isimle birlikte yıllarca sürecek olan serüven de başlar. Grubun artık kalıcı olmasına karar verilir. Mühendislik planları bir kenara kaldırılır. Bu dönemde gruptan ayrılanlar, yeni katılanlar olur ve grubun asıl kadrosu da oluşur. İlk kayıt 1968'de yapılır. İnti-İllimani 1968'den 2001'e kadar 60 albüm çıkarır. Grup üretimlerinde devrimci yazarlardan, şairlerden ve ülkenin devrimci mücadelesinden beslenir. Viktor Jara grubun ilk yıllarında sanat danışmanlarıdır. Şili'de yaşanan kanlı 1973 darbesinde Victor Jara'nın öldürülmesi üzerine onun müziklerini tüm dünyaya tanıtmaya karar verirler. 1973 darbesi yaşandığında grup Avrupa turnesindedir ve İtalya’da konser vermektedir. İtalya konseri, Şili’deki askeri darbeye karşı büyük bir gövde gösterisine dönüşür. Konserde tam 400 bin insan vardır. Grubun darbe karşısındaki tavrı nettir: El Pueblo Unido Jamas Sera Vencido. Yani Örgütlü Bir Halk Asla Yenilmez...
Grup yıllarca ülkesine giremez. 1973-1988 yılları arası sürgün yıllarıdır. Grup bu süre içinde İtalya'da yaşar ve konserlerine buradan devam eder. 1988 yılı ülkelerine giriş özgürlüğünü kazandıkları yıldır. On binlerce Şili’li onları havaalanında karşılar. Karşılayanlar arasında Sting, Peter Gabriel, Tracy Chapman ve Bruce Springsteen oradadır. Şili’ye girişleriyle birlikte “Büyük Şili Turnesi” başlarlar.
Grubun bugüne kadar birçok elemanı değişir. Asıl değişiklik 1997 ve 1998 yıllarında yaşanır.
İşte İnti-İllimani'nin kısa tarihi böyle. Bu tarih aslında bize çokda yabancı değil. Birebir aynı olmasa da biçim olarak bu tarihin Grup Yorum'un tarihiyle de benzerlikler taşıdığını görüyoruz. Belki Grup Yorum, İnti-İllimani kadar eski bir grup değil ama kurulduğu günden bugüne kadar yaşadıkları da yine İnti-İllimani’den aşağı kalır değil diyebiliriz. Grubun kuruluş biçiminden tutalımda; örgütlenmeye başlamasına kadar, darbe karşısındaki tavrından tutalımda; ezilen halkın sesi olma hedefine kadar birçok konuda görebiliyoruz bu benzerliği. İnti-İllimani’ye yıllarca ülkesine girmesi yasaklanıyor, Grup Yorum'un ise konserleri yasaklanarak, kasetleri toplatılarak, elemanları tutuklanarak bir nevi aynı yasak uygulanıyor.
16 Ağustos akşamı İnti İllimani, Grup Yorum ve Moğollar’la birlikte Harbiye Açıkhava Tiyatrosu’ndaydı. O akşam Harbiye hınca hınç dolmuştu. Yaşı kırka varanlar, gençliklerinin ateşli dönemini anmaya gelmiş gibiydi. Ancak Açıkhava Tiyatrosu o akşam her yaştan dinleyiciyi toplamıştı.
İlk grup Moğollar’dı. Seslendirdiği şarkılarla kitleyi coşturuyor. Ardından Grup Yorum sahneye çıkıyor ve en sevilen şarkılarından oluşan kısa bir konserle, o da programını noktalıyor. Yorumcular bu akşamın kendileri için de mutlu bir akşam olduğunu, İnti İllimani’yle aynı sahnede olmanın mutluluğunu yaşadıklarını belirtiyorlar. Latin Amerika’dan, Anadolu’ya ezilmişlerin benzerliklerini sıralıyorlar. Ezilmişlerin, sömürülmüşlerin sesi olan müzisyenlerin dillerinin ortaklığını vurguluyorlar. Herkesin heyecanı doruk noktada. Yorumcular da bir an önce konseri noktalayıp dinleyiciler arasındaki yerlerini almak ve İnti-İllimani'yi seyretmek için sabırsızlar. Bu yüzden şarkılarını bir solukta okuyup noktalıyorlar.
İnti-İllimani'nin sahne performansı herkesi büyülüyor. Her eleman adeta bütün enstrümanları ustalıkla çalıyor. Sahnede sürekli bir sirkülasyon var. Hangi kişinin hangi enstrümanı çaldığını, dahası kimin solist olduğunu takip etmekte zorlanıyoruz. Herkes her şarkıda başka bir enstrüman çalıyor ve işin ilginci herkes solistlik yapıyor.
Yıllardır hiç bozmadan büyük bir disiplinle sürdürdükleri günde 12 saat çalışma temposunun sonuçlarını, meyvelerini topluyorlar.
Eski ve yeni şarkılarından oluşan repertuarlarında, en çok ilgiyi eski parçalar topluyor. Bunda Türkiye’li dinleyicilerin, daha çok eski albümleri dinleyebilmiş olmasının da payı var tabi.
Grup, Violetta Parra’dan, Mercedes Sosa’dan söz ederken salon alkışa boğuluyor. Şarkılar, Latin dağlarını turlarken, Simon Bolivar’a ve Latin Amerika’nın devrimci geleneğine bir saygı duruşu gibi dinleyicilerin sessizliği. “O Denizden Geldi” şarkısının hikayesini anlatıyor Horacio Duran. Öğretmenler Sendikası Başkanı’nın askerler tarafından evinden alınıp, parçalanışı ve cesedinin denize atılışı. Ama deniz kaybolmasına razı olmadı diyor. O’nu tekrar kıyıya, toprağına iade etti. Ve sonra şarkı başlıyor. Bir ağıt bu. Tüylerimizi diken diken eden, öfkeli bir ağıt. Bizim hikayelerimiz gibi bir hikaye dinliyoruz, sözlerini anlamasakta.
Bütün salon aynı duyguyu yaşıyor. Şarkı bittiğinde, sözbirliği etmişçesine ayakta alkışlıyor. Dakikalarca... Grup şaşkın. Aynı duygularla karşılık veriyor. Elleri göğsünde saygıyla cevap veriyor.
Konserin final bölümünde Moğollar ve Grup Yorum elemanları, İnti-İllimani elemanlarına birer bağlama hediye etmek için sahneye çıkıyorlar. Herkeste coşku doruk noktasında. Seyirciler, İnti-İllimani, Yorum, Moğollar, herkesi sarıp sarmalıyor heyecan dalgası. Ve hep birlikte okunuyor, El Pueblo Unido Jamas Sera Vencido...
Seyirciler bıkmadan haykırıyor, Venceremos diye. Fakat grup bu şarkıyı okumayı düşünmüyor. Yıllardır hiçbir konserlerinde okumuyorlarmış. Bu marşın parti marşı olduğunu, çok özel bir yeri olduğunu ve bir saygı ifadesi olarak konserlerde okumadıklarını sonradan öğreniyoruz. Ancak, kitle ısrarını sürdürünce, İnti-İllimani yıllardır uyguladığı kararını birazda şaşkınlıkla birlikte bozuyor ve okumaya başlıyor Venceremos’u. Bu şarkıya hazır olmadıkları şarkıyı, çalarlarken de belli oluyor. Venceremostaki ısrarı tam olarak anlayabilmiş değiller. Bu marşın Türkçe’ye çevrilip okunduğunu, en sevilen marşlardan biri olduğunu konser sonunda öğreniyorlar... Grubun Venceremos’u söylediği sırada binlerce izleyici Türkçe eşlik ediyor parçaya. Grup sahnede şaşkın. Şarkının arasında susup seyirciyi dinliyorlar. Birbirlerine gösteriyorlar izleyicileri.

 


Kasım 26, 2007, 11:22:45 öö
Yanıtla #2
  • Skoç Riti Masonu
  • Uzman Uye
  • *
  • İleti: 3734
  • Cinsiyet: Bay

EL PUEBLO, UNIDO JAMAS SERA VENCIDO!!!