Yilmaz Erdogan

[Isis]

Soğuk ve şehirlerarası otobüslerde vazgeçtim çocuk olmaktan
Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam...
Ben seninle bir gün Veyselkarani'de haşlama yeme ihtimalini sevdim.
İlkokulun silgi kokan, tebeşir lekeli yıllarında
Ankara'da karbonmonoksit sonbaharlar yaşanırdı o zaman
özlemeye başladım herkesi...
Ve bu hasret öyle uzun sürdü ki, adam gibi hasretleri özlemeye başladım sonra..
Bizim Kemalettin Tuğcu'larımız vardı...
Bir de camların buğusuna yazı yazma imkanı...
Yumurta kokan arkadaşlarla paylaşılan kahverengi sıralarda,
solculuk oynamaya başladık..
Ben doktor oluyordum sen hemşire, geri kalanlar kontrgerilla...
Kırmızı boyalarla umut ikliminde harfler yazılıyordu pütürlü duvarlara ve
Türk Dil Kurumu'na inat bir Türkçeyle...
Ağbilerimizden öğrendik, S harfinden orak çekiç figürleri türetmeyi..
Ankara'ya usul usul karbonmonoksit yağıyordu.
Ve kapalı mekanlarda sevişmeyi öneriyordu haber bültenleri.
Oysa Ankara'da hiç sevişmedim ben.
Disiplin kurulunda tartışılan aşkım olmadı benim..
Sınıfça gidilen pikniklerde kıçımıza batan platonik dikenleri saymazsak..
Ankara'ya usul usul kurşun yağıyordu..
Ve belli bir saatten sonra sokağa çıkmamayı öneriyordu haber bültenleri.
Oysa hiç kurşun yaram olmadı benim
Ve hiç bir mahkeme tutanağında geçmedi adım
Çatışmaların ortasında sevimli bir çocuk yüzüydüm sadece
Sana şiirler biriktiriyordum fen bilgisi defterimde, ama sen yoktun
Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum, suni teneffüs saatlerinde
Okul servisi seni hep zamansız, amansızca bir lojman griliğine götürüyordu
Ben, senin benimle Tunalı Hilmi Caddesi'ne gelebilme ihtimalini seviyordum.

Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum.

Yaz sıcağı toprağa çekiyor da tenimin çatlamaya hazır gevrekliğini
Sonra otobüs oluyordum, kırık yarık yolların çare bilmez sürgünü
Ne yana baksam dağ ve deniz sanıyordum
Muş ovasının yalancı maviliğini
Otobüs oluyordum bir süre
Yanımızdan geçen kara trenlerle yarışıyordum, yanağım otobüs camının garantisinde
Otobüs oluyordum
Bir ülkeden bir iç ülkeye
Çocukluğuma yaklaştıkça büyüyordum.
Zap suyunun sesini başına koyuyordum şarkılarımın listesinin
Korkuyordum
Sonra iniyordum otobüsten
Çarşıdan bizim eve giden, ömrümün en uzun,
ömrümün en kısa, ömrümün en çocuk,
ömrümün en ihtiyar yolunu koşuyordum.
Çünkü sonunda annem oluyordum, babam kokuyordum sonunda..
Soğuk ve şehirlerarası otobüslerde vazgeçtim çocuk olmaktan
Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam
Ben seninle bir gün Van'daki bir kahvaltı salonunda
Ben seninle sadece bilmek zorunda kalanların bildiği
bir yol üstü lokantasında
Ben seninle, Ağrı dağına mistik ve demli bir çay kıvamında bakan
Doğubeyazıt'ın herhangi bir toprak damında
Ben seninle herhangi bir insan elinin
terli coğrafyasında olma ihtimalini sevdim

Ben senin, beni sevebilme ihtimalini sevdim!


KENDI SESINDEN :

[Isis]

Yılmaz Erdoğan (d. 4 Kasım 1967, Hakkari), Kürt asıllı Türk sinema ve tiyatro oyuncusu, yazar ve yönetmendir. Hakkari'de doğmuştur. Çocukluğu Ankara'da geçmiş, İstanbul'a göçmüş, kıvrak zekası sayesinde zamanı, mekanı ve ortamı iyi kullanmasını bilerek sanat alanında belirleyici bir tekel oluşturmayı başarmıştır. Lise eğitimini Ankara Aydınlıkevler Lisesinde tamamlamıştır ve bu mahallede büyümüştür. Bir Demet Tiyatro'daki kömürcü Feriştah karakterini buradaki bir kömürcüden aldığı söylentileri hakimdir.

Bir Demet Tiyatro adlı dizideki, Mükremin Çıtır isimli karakter ile tanınırlığı çok büyük ölçüde artmıştır aynı zamanda bu dizinin senaristliğini de yapmıştır. Daha sonra kendisinin de aralarında bulunduğu BKM oyuncuları ile birlikte çok başarılı tiyatro oyunlarına imza atmıştır; özellikle Demet Akbağ ile iyi bir ikili oluşturmuşlardır. Daha sonra hem yazıp oynadığı hem de yönettiği Vizontele isimli filmi çekmiştir. Bu film çok büyük bir gişe başarısı yakalayarak, Türkiye'de en çok seyredilen film ünvanını - bir dönem için - elinde tutmuştur. Filmin çok beğenilmesi üzerine Vizontele:Tuuba ismiyle ikicisi de çekilmiştir. Son olarak Organize İşler adında bir sinema filmi çekmiştir. Erdoğan'ın ayrıca, "Kayıp Kentin Yakışıklısı" ve "Anladım" adında iki şiir kitabı ile oyun ve deneme kitapları da bulunmaktadır.

Şeyh Said İsyanı'nı başlatan Şeyh Said'in torunu olan ve aynı zamanda Hatırla Sevgili dizisinde oynayan Defne rolüyle tanınan Belçim Bilgin Erdoğan'la evlidir.



Sinema

    * Organize İşler (2005)
    * Vizontele Tuuba (2004)
    * Vizontele (2001)

Tiyatro

    * Çok Güzel Hareketler Bunlar (2008)
    * Haybeden Gerçeküstü Aşk (2004)
    * Bana Bir Şeyhler Oluyor (2003)
    * Sen Hiç Ateş Böceği Gördün mü (2000)
    * Cebimde Kelimeler (2001)
    * Otogargara (2003)
    * Kanuni Sultan Süleyman ve Rambo (1992)

Oyunculuğu

Sinema

    * Organize İşler (2005)
    * Vizontele Tuuba (2004)
    * Vizontele (2001)
    * Siyabend-ü Xece (1991)

TV Dizisi

    * Bir Demet Tiyatro (2006)
    * Haşlama Taşlama (2000)
    * Yaseminname (1994)
    * Bir Demet Tiyatro (1993)

Tiyatro

    * Cok Guzel Hareketler Bunlar (2008)
    * Haybeden Gerçeküstü Aşk (2004)
    * Bana Bir Şeyler Oluyor (2003)
    * Sen Hiç Ateş Böceği Gördün mü (2000)
    * Cebimde Kelimeler (1995)
    * Otogargara (1995)
    * Umut Taksi (1993)

Yazarlıği

Sinema

    * Organize İşler (2005)
    * Vizontele Tuuba (2004)
    * Vizontele (2001)

TV Dizisi

    * Bir Demet Tiyatro (2006)
    * Ölümsüz Aşk (2003)
    * Haşlama Taşlama (2000)
    * Yaseminname (1994)
    * Bir Demet Tiyatro (1993)
    * Umut Taksi (1993)
    * Olacak o Kadar

Tiyatro

    * Haybeden Gerçeküstü Aşk (2004)
    * Bana Bir Şeyhler Oluyor (2003)
    * Sen Hiç Ateş Böceği Gördün mü (2000)
    * Cebimde Kelimeler (1995)
    * Otogargara (1995)
    * Kadınlık Bizde Kalsın
    * Gereği Düşünüldü

Yayımlanmış Kitapları

    * Feriştah'ın Fentezileri (Bir Demet Tiyatro Dizisi Diyalogları)
    * Cebimdeki Kelimeler (Oyun)
    * Otogargara (Oyun)
    * Hijyenik Aşklar (Kısa güldürü hikâyeleri)
    * Anladım (Şiir)
    * Haybeden Gerçeküstü Konuşmalar (Diyaloglar - Sonradan Haybeden Gerçeküstü Aşk adıyla oyunlaştırılmıştır.)
    * Hüzünbaz Sevişmeler (Deneme)
    * Kadınlık Bizde Kalsın (Oyun)
    * Kayıp Kentin Yakışıklısı (Şiir)
    * Laz Bakkal ile Tombalak (Bir Demet Tiyatro Dizisi Diyalogları)
    * Bana Bir Şeyhler Oluyor (Oyun)

[Isis]

   
http://www.sozluklip.com/yilmaz-erdogan-video-klipleri/birazdan-kudurur-deniz-yilmaz-erdogan-dinle-izle.html

    Birazdan Kudurur Deniz

    Birazdan kudur deniz birazdan dalgaların sırtından
    Üst üstde fişkıran rüzgarlar
    Bir intikam gibi saldırınca üstüne

    Yüzüne şarkılar çarpar yüzüne şiirler çarpar ağlarsın
    Sen artık sen artık buralarda duramazsın

    Artık sazın bağrım olur kimsenin bilmediği bir ağrın olur
    Gider kendine gömülürsün yoksa bu şehir bu sokaklar seni
    Alır kullanır seni alır kullanır santim santim çürürsün
    Bazen bir uçurum kalır bazende martıların ardından velvele
    Bir leş kalır bir intihar gibi pusht olunca sevdalar bazen

    Sırtını duvara yaslar sırtını ağaca yaslar susarsın sen
    Artık sen artık hiç bir sözü kaldıramazsın

    Şimdi yeni bir sevdamı olur
    Kimsenin kapımı çalmadığı bi inzivamı
    Tutar sıfırdan başlarsın
    Yoksa bu ilişkiler bu zaaflar seni
    Yiyip bitirir seni yiyip bititir
    Dirhem dirhem azalırsın

    Yılmaz Erdoğan

[Isis]

    Ankara

    Ankara’ya
    Öyle yakışırdı ki kar
    Asfaltlar ışıldar
    Buz tutardı resmi yalanlar
    Kimse keman çalmaz belki ama
    Çok keman çalınsın balolarında
    Diye yapılmış
    Gri
    Sisli
    Binalar

    Alnının ortasında
    Ciddi bir devlet asabiyeti

    Çok kötü günlermiş gibi en genç zamanlar
    Bu zulüm bu sevda bitmezmiş sevmek
    Bir halkı sevmekse aşk o zaman sevmekmiş
    (Biz bir şeyi delicesine severiz ama tanrım neyi?)

    Kahve önü çatlak mozaik
    Bel kemiğine tehdit
    Kürsüler üstünde
    Çok sigara içen
    Öğrenciler

    Bir daha asla yaşayamayacağı
    Aşkları teğet geçerken
    Hep onu sevmeyenleri severek
    Hep onu sevenin gözlerinden
    Kalabalıklara kaçarak
    Karışarak toplumcu gerçekçi yalnızlıklara
    Yüksek rakımlarda çatlamış dudaklarını
    Bir izmirli güzele dayatmak varken
    (Hep kardeş olacak değiliz ya, yaşasın halkların
    Sevgililîğî!)

    Soyut bir sevdaya
    Beşik kertilmiş olan
    Dağda çoban
    Şehirde şark çıbanı sayılan
    Fırat’ın büyük elleri
    Ararat’ın kız yelleri
    Cilo’nun derin nefesleri
    Hülasa kente hukuk mukuk okun
    Mümkünse o arada da memleketi kurtarmaya gelmiş

    Anadolu çocukları
    Ankara’ ya
    Öyle yakışırdı ki kar
    Asfaltlar ışıldar
    Buz tutardı resmi yalanlar

    Belki balkona kar seyretmeye çıkar diye
    Sevdiğimiz kızlar
    Çok dibimiz donmuştur
    Ve çoğu zaman
    Bu kar mevzuu
    Kızlara yeterince ilginç gelmemiştir

    Hiçbir şey
    Kapalı bir dükkan kadar
    Hüzünlü gelmez insana
    Ankara’da
    Yoksa bugün bir hayat
    Yaşanmayacak mı duygusu çöker bütün bozkıra

    Kimse keman çalmaz belki
    Belki bu fiim hiçbir zaman
    O kadar fiyakalı olmayacak ama
    Hiçbir lahmacunda
    O okul yolundaki üçüncü sınıf lokantadakinin
    Tadını vermeyecek bir daha
    Çok daha iyilerini yedim sonra
    Bizzat urfa’da hatta
    Ama hiçbirinde
    O kadar aç oturrnadım sofraya
    Ankara’ya

    Öyle yakışırdı ki kar
    Çok yabancı bir soluk duyulur bazı
    Bilinmez bir dilin ıslığından
    Anla ki sıkıldı bizim konsolosluktaki konuklar
    Öyle deme ankara’yı sevmeyene bir zulümdür
    Bu kadar insanın neden ankara’yı sevdiğini anlamadan

    Ankara’da yaşamak
    Yollarına hep sevdiğimiz insanların
    Adlarını vermediler ama
    Biz her duvara
    Bilvesile onların adını yazarak yaşadık
    Kül ve betondan mürekkep
    Yaşadıkça yaşanılası gelen
    O tuhaf bozkır kokusunda

    Ankara’ya
    Öyle yakışırdı ki kar
    Asfaltlar ışıldar
    Bir günden bir sürü gün yapan
    Mesai saatlerinde hiçbir şey yapan

    Hiçbir şey alıp hiçbir şey sunan
    Rakıyı bol sulu içen
    Dokunmasın için deği
    Çabuk bitmesin Dîye devletimin tekel rakısı
    Hep kağıtlara bakarak

    Hep kağıtlardan bakarak
    Hem neşet ertaş’ ı hem bülent ersoy’ u
    Aynı anda sevmeyi başararak
    Karısının bayat ekmeklerden yaptığı tatlıyı
    Çok beğenmeyerek ama
    Yine de bu tasarrufunu takdir ederek
    Boynu hep kıdemli bir atkının içinde saklıyken
    Hep bir şeylere birilerine küsmüş gibi
    Yürüyen

    Memurlar
    Ankara’ya
    Öyle yakışırdı ki kar
    Asfaltlar ışıldar
    Buz tutardı resmi yalanlar

    Biz
    Şimdi kapalı birr kuruyemişçi

    Dükkanının
    -Ki bütün plan kar altında
    Tuzsuz ay çekirdeği çitieyip
    Yanı sıra bafra içmektir-

    Kötü ışıklandırılmış vitrininden
    Umutsuzca içeri bakan

    Kimliği gereğinden fazla sorgulanmış
    Merhabadan çok çıkar ulan kimliğini denmiş

    -Yani sistem kendi verdiği kimliği
    Zırt pırt geri istemektedir-
    Doğduğu yer yüzünden
    Doğuştan kavgacı zannedilen ama
    Pek çoğu kavgadan nefret eden

    Kavgacı
    Esmer
    Cesur

    Korkak
    Çoğu kürt
    Çoğu türk
    Çocuklardık
    Ankara’ya
    Öyle yakışırdı ki kar
    Ha sonra

    Belki ahmed arif’in aklına
    Hiçbir şairin aklına gelmeyecek
    -Çünkü hiçkimse bir daha ankara” yı

    O’nun kadar sevemeyecek
    -Bir şiir islenir

    Kar altındadır varoşlar
    Hasretim, nazlıdır ankara

    Ustam yine sen bilirsin ama
    Hangi aralıkta bir şair ölmüşse
    İşte o, en netameli aydır bence

    Ankara’ya
    Öyle yakışırdı ki kar
    Asfaltlar ışıldar
    Buz tutardı resmi yalanlar

    Yılmaz Erdoğan

[Isis]

http://www.sozluklip.com/yilmaz-erdogan-video-klipleri/yeni-bir-sayfada-sana-bakmak-yilmaz-erdogan-2-dinle-izle.html

Yeni Bir Sayfada Sana Bakmak

herşey yapılabilir
bir beyaz kağıtla
uçak,örneğin uçurtma,mesela
altına konabilir
bir ayağı ötekilerden kısaolduğu için
sallanan bir masanın
veya şiir yazılabilir
süresi ötekilerden kısa
bir ömür üzerine.

bir beyaz kağıda
her şey yazılabilir
senin dışında
güzelliğine benzetme bulmak zor
sen en iyisi sana benzemye çalışan
her şeyden
bir gülden, bir ilk, bir sonbahardan sor
belki tabiattadır çaresi
senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin
ve benim
bilinci nasırlı bir bahçıvan çaresizliğim
anlarım bitkiden filan
ama anlatamam
toprağın güneşle konuşmasını
sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla.

sen bana ışık ver yeter
bende filiz çok
köklerim içimde gizli
gelen giden,açan soran,bere budak yok
bir şiir istersin,
“içinde benzetmeler olan”
kusura bakma sevgilim
heybemde sana benzeyecek kadar
güzel bir şey yok.

uzun bir yoldan gelen
tedariksiz katıksız bir yolcuyum
yaralı yarasız sevdalardan geçtim
koynumda bir beyaz kağıt boşluğu
her şeyi anlattım
olan, olmayan,acıtan, sancıtan
bilsem ki sana varmak içindi
bütün mola sancıları
bütün stabilize arkadaşlıklar
daha hızlı koşardım
severadım gelirdim
gözlerinin mercam maviliğine

sana bakmak
suya bakmaktır
sana bakmak
bir mucizeyi anlamaktır

sana sola bakmadan yürüdüğüm yollar tanıktır
aşk sorgusunda şahanem
yalnız kelepçeler sanıktır
ne yazsam olmuyor
çünkü bilenler hatırlar
hem yapılmış,hem yapma çiçek satanlar
bahçıvan değil tüccarlardır
sen öyle göz
sen öyle toprak ve güneş ortaklığı
sen teninde cennet kayganlığı iken
sana şiir yazmak ahmaklıktır.

bir tek söz kalır
dişlerimin arasından
ben sana gülüm derim
gülün ömrü uzmaya başlar

verdiğim bütün sözler
sende kalsın isterim
ben sana gülüm derim
gül sana benzediği için ölümsüz
yazdığım bütün şiirler
sana başlayan bir kitap için önsöz.

sana bakmak
bir beyaz kağıda bakmaktır
herşey olmaya hazır
sana bakmak
suya bakmaktır
gördüğün suretten utanmak
sana bakmak
bütün rastlantıları reddedip
bir mucizeyi anlamaktır
sana bakmak
allah’a inanmaktır..

YILMAZ ERDOĞAN
mart 2000-bodrum

[Isis]

YASAK

 

yasak bana gözlerini anlamak

ellerin

bana yasak

 

ah olaydım

gözünde yaş

fikrinde telaş

düşünce suçun

beraatin olaydım

 

fakat yasak

yasak bana gözlerini anlamak

ellerin bana yasak

 

ah olaydım

yüzünde sürgün

yatağında mülteci

vatanın

anayurdun olaydım

 

fakat yasak

yasak bana gözlerini anlamak

ellerin, uyruğum

bana yasak.............

[Isis]

Ankara'ya Oyle Yakisirdi ki Kar

Yılmaz Erdoğan - Ankara